Waarom TAérs geen analisten zijn

Een illus­tratief ver­haal. Afrika­nen con­sta­teer­den dat apen graag bepaalde noten lus­ten. Een Afrikaans exper­i­ment ver­liep als vol­gt: men stopte een lekkere noot in een spleet van een rots voor de ogen van een toeziende aap. Hierop stak de aap zijn hand in de spleet en greep de noot. Hier­door werd zijn vuist te groot om uit de spleet te halen. Het ver­lan­gen naar die noot was grot­er dan welk ver­lan­gen dan ook voor som­mige apen en stier­ven daarom met de noot in de hand. Dit is illus­tratief voor heel veel beleg­gers dan wel entre­peneurs. Beleg­gingsad­viseurs weten dat mensen heb­berig zijn en stellen geld in het vooruitzicht aan hen die tegen betal­ing de aange­bo­den adviezen kri­j­gen. Op momenten dat men ver­di­end heeft, wordt dat open­baar gemaakt, geïl­lus­treerd met grafieken waarom men die winst wel moest mak­en. Het merk­waardi­ge is dat ook bij de zoge­heten Fibonac­ci niveaus geen pro­cen­ten ver­meld staan als uit­drukking van de betrouw­baarheid van die niveaus. Ergo, er wor­den nooit pro­cen­ten genoemd, alleen kwal­i­tatieve oorde­len spe­len een rol zoals ​‘betrouw­baar patroon’. Wat is er tegen­wo­ordig makke­lijk­er dan het bijhouden van sta­tistieken en te ver­melden dat tot op heden er bijvoor­beeld een betrouw­baarheid is van 60% dat han­de­len op dat niveau daad­w­erke­lijk tot (absolute)winst lei­d­de. Van­tevoren kan men dan het verwachte doel aangeven bij een sto­ploss waar­door een verwachte (relatieve)winst te geven is, namelijk: VERWACHTE WINST-VERWACHTE VER­LIES. De sto­ploss moet natu­urlijk zo gekozen wor­den dat het verwachte ver­lies niet grot­er kan zijn dan de verwachte winst. Een dergelijke advies­di­enst ben ik noch niet tegengekomen. Zelf heb ik geen zin om zoi­ets op te zetten omdat mijn belang­stelling uit­gaat naar andere zak­en waar intussen ook risi­cosprei­d­ing dan wel las­ten­sprei­d­ing bijgekomen is. Waarom hanteert men geen sta­tistieken is de vraag? TA heeft meer weg astrolo­gie, ontken­nen dat Jupiter geen pla­neet is. Eeuwen­lang vasthouden aan de idee dat het een pla­neet is zon­der zich af te vra­gen of het een pla­neet is. Dat de dri­jfveer geld ver­di­enen is, is nor­maal maar doe het dan zo dat heb­berigheid te ver­w­erke­lijken is maar dan met hulp van bijvoor­beeld sta­tistieken of zeg dat bij­na alles op toe­val gebaseerd is want als bij­na alle aan­de­len gekocht zijn, is de pri­js max­i­maal en bij­na alles verkocht is, is de pri­js min­i­maal. Dat zijn geen toe­val­lige fac­toren te noe­men maar feiten.