Die gedachte kwam bij mij op toen ik vluchtig de perikelen rondom de voetbalclub Ajax las.
Immers, de koop van een voetballer is niets anders dan een call optie waarbij de
trainer en de technische staf put opties vertegenwoordigen. Deze manier van kijken levert bij mij het inzicht op
dat de afgelopen jaren de top van de club weliswaar veel calls kocht maar er niet in slaagden de juiste puts bij te kopen. Anderzijds maakt het duidelijk dat alleen een zakelijke kijk onvoldoende is om een club dan wel een bedrijf te leiden. ook dat begint de politiek in de gaten te krijgen: marktwerking is goed mits de uitvoerders begrijpen wat marktwerking betekent. De huidige burgemeester van Almere gebruikte het als een mantra om haar status te behouden, meer ook niet. Niet alleen zij maar meerdere politici hebben en hadden daar last van precies zoals de staf van Ajax geen snars begreep van voetbal(naar ik heb gelezen). Gezien de overhaaste besluitvorming rondom asielzoekers. gratis schoolboeken enzovoort staat ons wederom een aantal jaren Snel en Slordig den Haag te wachten. Gezien het koersverloop van de euro/dollar is men in de valutahandel ook de draad kwijt: het wekt bij mij de indruk dat men gooit en smijt met dollars omdat men niet weet wat men moet doen en dan is niets doen de beste optie. Nuchterheid kenmerken aandelenmarkten niet. In tegendeel, in China verwacht men wonderen van aandelen bezit, zag ik middels Canvas over een Chinese stad. Niet beseffend dat in een week tijds men arm kan worden wat voor een stad betekent dat men in feite failliet is. Een amerikaanse prof economie noemt het een ‘bubble economie’. Men speculeert zichzelf arm, op een enkeling na. Hoe kan men de pensioenwaarde blijven behouden als men speculeert op prijsstijgingen in de grondstoffen waardoor er prijsopdrijvingen plaatsvinden? Marktwerking? Kom toch, het risico van marktwerking wordt afgewenteld op de bevolking. Men is niet de klos maar men is de put.