Een gedeelte uit zijn artikel dat mijns inziens relevant is voor de komende jaren. het is niet de eerste keer in de geschiedenis dat na uitvindingen(computer) er een depressie volgt gevolgd wat leidde naar andere inzichten en de wijze waarop de nieuwe verworvenheden te gebruiken zijn.
By Mike Whitney
In gewone woorden, de economie is al in een recessie. De kerngetallen zijn gemasseerd door de Commerce Department om een glimlach te zetten op een ondermaats presterende economie. Industriele productie vervolgt de neergan (in January was het weer 0.5% lager) terwijl millions goed-betalende banen overgebracht zijn en worden naar China waar de arbeidskosten een fractie zijn van die van de USA bovendien is de fabrieksproductie in vrije val is. Hieraan is toe te voegen dat in de week eindigende op 10 Februarie 44000 duizend nieuwe werkelozen erbij zijn gekomen. Vierenveertigduizend meer wanhopige mensen toegevoegd aan de bijeengekropen massa in in Bush’s Weimar Dystopia.
December’s netto kapitaalinstroom zijn glimp van de komende. Daar de huizenmarktbubble stoom verliest, Amerikaanse consumenten zullen banenverlies onder ogen krijgen bij oplopende schulden. Op hetzelfde ogenblik zal vreemdvermogen verdwijnen naar de meer lucratieve markten van Azie en EU, een stevige renteverhoging veroorzakend. Dit afgezet tegen het feit dat banken weinig reserve hebben ($44 billion) maar wel $4.5 trillion gegebnereerd hebben in hypotheken in de laatste 6 jaar.
Het is allemaal slecht nieuws. De wereldwijde liquiditeit bubble drijft naar de rif en wanneer het de rif zal raken a gigantische tegengolf zal door wereld economie gaan. Is het een wonder dat de buitenlandse centrale banken zo huiverig zijn de dollar te dumpen? Niemand ondersteunt de idee van een vlugge neergang in een wereldwijde recessie gevolgd door een jarenlang gezezingsproces.
Misschien is het daarom dat de Secretary of Treasury Hank Paulson het Plunge Protection Team bij elkaar heeft geroepen en een hotlijn met de Chinese centrale bank heeft dan kan hij snel antwoorden op plotselinge draaikolken in de aandelen markten of de vrije val van de greenback.
Greenspan stuurde succesvol de natie in een virtuele onvermogendheid. In feite zijn de parallellentussen nu en de periode voor de de Grote Depressie opmerkelijk. ” Just as massive debt was accumulating in the market from the purchase of stocks “on margin,” so too, mortgage debt between 2000 and 2006 soared from $4.8 trillion to $9.5 trillion. In both cases the “wealth effect” spawned a spending spree which looked like growth but was really the steady, insidious expansion of debt which generated economic activity. In both periods wages were either flat or declining and the gap between rich and working class was growing more extreme by the year.”