renteverlaging

De mantra dat een rentev­er­lag­ing goed zou zijn laat ik achter­wege. Veelvuldig wordt bezon­gen dat het rente­beleid aan­lei­d­ing zou zijn geweest voor de jaren der­tig cri­sis. Mijns inziens vergeet men een andere fac­tor: de wijze waarop mensen met geld omgaan. De afgelopen jaren is van bove­naf opgelegd door mid­del van réclame dat het Angel­sak­sisch mod­el van omgaan met geld het sum­mum van genot zou oplev­eren. In een Britse krant lees ik dat de sit­u­atie in de UK ern­stiger is dan in de US. Nu wor­den, al naar gelang omstandighe­den, woor­den mis­bruikt, zoals het woord ter­ror­ist, om bedoelin­gen de maskeren. Dus wat is ern­stig? Hoe dan ook, spec­u­lanten moeten in de zevende hemel wonen met al die hypes. Het opzwepen van de aan­de­len­mark­ten op basis van posi­tieve bericht­en is een symp­toom van een hoge graad van onzek­er­heid. Het is net als met berg­bek­lim­men: de top wordt met kleine pas­jes bereikt en men gaat niet omhoog alsof het een dal­ing betreft.