Gezien de beurskoersen, is paniek

zaaien een leuke bezigheid. Immer dal­ende huizen­pri­jzen in de VS. De nog alti­jd opti­mistis­che make­laars in ned­er­land ofschoon in een krant make­laars weinig vleiend een ​‘dom volk­je’ genoemd werd.
Het is net als met ruwe olie des­ti­jds: te hoge pri­jzen lev­ert maatschap­pelijke ontwricht­ing op en dus moest het draaien óf via sociale onrust óf op een andere manier. Datzelfde geldt natu­urlijk ook voor te lage pri­jzen want dat lev­ert ook maatschap­pelijke onrust op want men lev­ert tegen lager dan de kost­pri­js geen pro­ducten. Ik hoorde dat net nieuwe huizen voor 1 miljoen naar verwacht­ing dit jaar 500.000 tot 600.000 usdol­lars zal kosten. Ver­reken de te hoge kosten aan energie dan komen deze huizen al aardig in de buurt van de huidi­ge kost­pri­js. Nog even en de pleuris breekt uit. Ik ben dan mijn geld kwi­jt want beurzen moeten omlaag gedirigeerd wor­den, kost wat kost? Paniek heeft totnog toe voor een aan­tal een aardig zak­cen­t­je opgeleverd. Aan paniek ver­di­end men, kijk maar naar de tv waarin jour­nal­is­ten niet geremd door ken­nis van alles en nog wat op tafel gooien, agressief maar niet asser­tief. Wereld­wi­jd onder­s­te­unt men sys­teem­banken, wat zal lukken; echter het is leuk te zien als het mis­lukt, zo zijn jonget­jes nu een­maal, en daarom twi­jfelt men aan de kunde van belei­ds­mak­ers. Long AEX, S&P, olie en kop­er en nog een paar bedri­jven maar short op goud, bund en t‑notes. Echter, ik houd reken­ing met wederom een uit­top­ping van alles wat tur­bo is. Oja, het vol­gende nog: ik heb de indruk dat ABN de sto­ploss van een tur­bo zo weet te keizen dat het net boven de grens komt te liggen waarop beurzen keren.