DOW(N)JONES: nu nog paniek en mijn doel 6500

is bij­na bereikt. Iets lat­er dan verwacht. Gezien de paniekver­halen die ik lees onder andere van ene Jim Clair, han­de­laar in goud,
is short gaan op goud een mogelijkheid. Mijn eerste short leverde ver­lies op, ik werk zon­der sto­ploss en ik was te ent­hou­si­ast. Goud is duur, gerek­end in euro’s. Te duur. Het zou mij niet ver­bazen als het spoedig 600 dol­lar kost. Boven­di­en is men ineens bevreesd ger­aakt voor de voor­ma­lige Oost­blok­lan­den. De hamvraag die ik uit artike­len peur is: is er vol­doende geld in kas of moet er bijge­drukt wor­den, van­daar die lage euro. Terug te komen op Jim Clair: er is paniek of men zaait paniek. Als men paniek zaait, probeert daaraan geld te ver­di­enen en dat doe je alleen als de mogelijkheid zich aan­di­ent om paniek te zaaien. Er is paniek en dan komt mijn doel van 6500 in zicht. Veel lager kan niet. Over paniek gespro­ken: ik heb een web­site bekeken waarop de aarde is afge­beeld met alle mogelijke ​‘calamiteit­en’. Zelfs gebruike­lijke bevin­gen wor­den als aard­bev­ing geno­teerd. De aarde beeft en trilt al zolang het bestaat en nu is er plot­sel­ing een kli­maat­paniek. Overi­gens, mijn long posi­ties in olie breid ik verder uit. Ik heb geen geld anders zou ik fysiek olie kopen. Mijn hob­by schilderen kost veel geld en lev­ert niets op, maar geeft voldoening.