Men probeert te achterhalen wat de kredietcrisis heeft veroorzaakt. Het schijnt dat mensen hun in hun betalingsgedrag
andere accenten leggen dan kort hiervoor. (Zie NRC 5 februari)
Mensen schijnen nu hun voorkeur uit te laten gaan naar het bezitten van een auto boven het bezitten van een huis. Met andere woorden: stoot een huis af want het vertegenwoordigt geen meerwaarde bij dalende huizenprijzen en behoudt de auto. Op zich een rationele keus want een auto is nodig om werk te kunnen verrrichten. Politiek den Haag had (en heeft?) dat niet door. Neem een uitkeringstrekker. Het hebben van een auto was(en is?) niet toegestaan terwijl dat nodig was voor de uitoefening van een beroep naast dat van het één-ouder zijn. Het hebben van een eigen woning is minder belangrijk. Als dit ‘de’ oorzaak is, moet dat buitengewoon irritant zijn voor ‘de afschrijvers’ want zij steunden op het advies van Standard en Poor die wiskundige modellen gebruikt waarin het gedrag van mensen een constante was: de uitdrukking ‘ceteris paribus’ was men kennelijk vergeten, wat te begrijpen is. Kortom, hoogst waarschijnlijk ligt rationeel handelen ten grondslag aan de crisis en niet irrationeel gedrag naast sloridgheid want het niet waarnemen van het economisch gedrag is als slordig op te vatten.