Beursonwijsheden 6, “de afhaalchineesâ€
Was het Mao Zedong’s rode boekje een gevaar voor de democratie in de jaren zestig dan is het nu de werklust van ‘de Chinezen’. Toegegeven het gedrag van ‘links’ in die jaren resulteerde uiteindelijk in een succesvol verliesgevende zaak. Liberalen wijzen op de Angelsaksische aanpak om succes te krijgen in kapitaal vergaren en verwijzen naar de Chinese werklust om langer te werken. Handel drijven in China schijnt, volgens de NRC, in sommige provincies al net zo te gaan als in Nigeria. Chinezen werden van Schiphol afgehaald en betaald om daarna te verdwijnen met geld en al. Het merkwaardige is dat men op de aandelenmarkten niet met voorkennis mag handelen; maar dan kan men toch geen handel opzetten? De huidige markt is net zolang gemanipuleerd totdat op expiratiedatum de stand AEX 468(geschreven op vrijdag 8.45 ‘s morgens) op het scherm verschijnt gewoon omdat zoiets een lucratieve winst oplevert voor handelaren die dicht bij het vuur zitten. Sportwedstrijden mag men niet manipuleren maar aandelen wel? Bedrijven die met goede winstcijfers naar buiten komen waarop vervolgens de koers van het bedrijf daalt ? Wat is daar dan aan de hand? De vooruitzichten zijn mager? Bij stijgende beurzen? Ik heb het niet over Elsevier of Getronics. Daar schijnt iets mee aan de hand te zijn, lees ik in e‑mails. Of is hier de Chicago( www. Ludwig von Mises.org,) opvatting aan de orde, namelijk dat de aandelenmarkten een aanzet geven tot het uitzeven van slecht presterende bedrijven middels bijvoorbeeld overnames waarbij transparantie en volledig geïnformeerd zijn voorwaarde zijn om te slagen? Vooral die laatste twee eisen zijn leuk. Waarom mislukken overnames vaker dan zij slagen? Is dat soms ‘de rechtvaardiging’ voor het bestaan hedgefunds? Bovendien moet men denken aan de aandeelhouders. En daar wringt de schoen mijns inziens. Men kan moeilijk verlangen dat bedrijven jaar in jaar uit grote winsten maken, simpelweg omdat aandeelhouders dat verlangen, om vervolgens bedrijven van de hand te doen als men daarin niet meer slaagt. Dat is gewoon uitbuiten van de maatschappij en niet het uitbaten ervan. Het verleden leert dat de eis tot irreële hoge rendementen tot ondergang leidt met maatschappelijke ontwrichting als gevolg. Dan ben ik misschien toch meer een Oostenrijker(zie www. Ludwig von Mises) waarin aandelenbeurzen worden gezien als onontbeerlijk in het proces om de productiviteit van ondernemingen op een verstandige manier de maat te nemen met het oog op de toekomst; overnames en dergelijke weerspiegelen hierbij ‘echte’ competitie, in de zin van elkaar verbeteren of de loef afsteken.
Aan de hand van deze grafiek is makkelijk te zien dat lijn AL de koerswinst laat zien als men op een relatief maximum was ingestapt en op een relatief minimum was uitgestapt. Overduidelijk is het dat men bij RSI=40 had moeten instappen om bij RSI 80 te verkopen. Op dit moment instappen kan als men maar rekening met een dubbeltje omlaag.
Wat betreft de grafiek van de AEX nog het volgende: Zo te zien is
de stijgsnelheid groter geworden. De betekenis hiervan? Het kan nog twintig punten hoger, neem ik aan. De tijd leert of dat zo is.