beursonwijsheden 3, inde put in de put

Beur­son­wi­jshe­den 3, “in de put in de put”.

In de vorige aflev­er­ing eindigde met een verwachte AEX stand van 485. Dat is natu­urlijk nat­te vinger werk. Het geldt onder voor­waarde dat han­de­laren zich weer gaan gedra­gen zoals zij dat de afgelopen tijd deden. Het bli­jft wel een doel voor mij. 

De afgelopen vier maan­den heb ik vaak gelezen dat tech­nis­che analyse(T.A.) niet meer werkt en dat machtige beur­shan­de­laren per­fect wis­ten wan­neer zij geld in de beurs moesten persen, zelfs al waren er nogal wat gat­en op te vullen. Ken­nelijk is er algemene con­sen­sus over de toepas­baarheid van T.A. waaraan men zich niet hoeft te houden. T.A. is dan ook te gebruiken om han­de­laren op het ver­keerde been te zetten. Er zijn zoveel boeken en artike­len geschreven over T.A. die zich alle­maal op de een of andere manier her­halen dat ik me beperk tot het basis idee, naar men zegt, achter “Elliot Wave” (EW) wat ook te gebruiken is bij “Fibonacci lev­el­s” . Dat door twee pun­ten een rechte lijn te trekken is, is een axioma in de meetkunde maar bin­nen de T.A. is alti­jd de hamvraag welke twee pun­ten men moet nemen. Dat is een van de rede­nen waarom er een sprei­d­ing in verwachtin­gen zijn. Stel dat het vri­est en er zijn al een paar schaatsers(aanvangshoeveelheid=u₀) dan trekt dit schaat­sers aan(u₁)waar­door het aan­tal schaat­sers u₀+u₁ wordt wat weer schaat­sers aantrekt(aanvangshoeveelheid is dan u₀+u₁) mits het ijs vol­doende dik bli­jft. Dit gaat door tot­dat het gaat dooien òf dat het vol­doende bli­jft vriezen. In het laat­ste geval sta­biliseert of schom­melt het aan­tal schaat­sers ron­dom een bepaald niveau. Een dergelijk ver­schi­jnsel is al boeiend genoeg om waar te nemen. Het vol­gende voor­beeld wordt veel gehanteerd, namelijk de zoge­naamde “Fibonacci getal­len­ri­j” met haar ver­houd­ings­ge­tallen van opeen­vol­gende getallen. Zo een rij getallen begint met twee getallen(de eerste schaat­sers) waar­na het vol­gende getal verkre­gen wordt door de som van deze getallen te nemen(het aan­tal schaat­sers dat erbij komt is afhanke­lijk van wat al schaatst). Ieder vol­gend getal(aantal schaat­sers) verkri­jgt men door de laat­ste twee getallen bij elka­ar op te tellen. Dit reken­pro­ces kan men bli­jven uitvo­eren tot­dat de AEX het niveau 1000.000 heeft bereikt. Op de beurs kan men ongeveer het­zelfde ver­haal houden met het ver­schil dat niet eeuwig meer kop­ers bijkomen(bullish) dan er verkop­ers zijn of andersom(bearish). Als “Fibonacci” al een hand­vat is voor han­de­laren is het hoo­gu­it een ruwe benader­ing van wat er plaats kan vin­den op de beursvlo­er omdat de bijkomende getallen ruw benaderd zijn in tegen­stelling tot wat gebruike­lijk is in de wiskunde. De wereld steekt wel wiskundig in elka­ar maar niet op deze manier. Wat al hele­maal niet kan plaatsvin­den is dat bijvoor­beeld het EW mod­el het koers­doel van de AEX kan afd­win­gen zoals vaak gesug­gereerd wordt. Dat is wel een heel merk­waardi­ge voorstelling van de gang van zak­en. Zo een gedachte drukt eerder een ver­lan­gen uit om alsje­blieft nog eens een keer winst te mak­en. Als men een verwacht­ing uit­spreekt voor het vol­gende niveau zou het beter zijn dat te onder­s­te­unen met een sta­tis­tis­che kans gebaseerd op het tur­ven van het aan­tal suc­cesvolle han­delin­gen gedurende al de tijd dat men heeft gehan­deld, in plaats van een ver­moedelijke kans ste­unend op basis van ervar­ing. Iedere anal­ist kan — zek­er met de huidi­ge beschik­bare appa­ratu­ur — een sta­tis­tis­che kans opbouwen van zijn of haar han­del­swi­jze. Als bijvoor­beeld sta­tis­tisch gespro­ken de kans 60% is dat vol­gens een T.A. anal­ist met zijn method­iek de AEX het niveau 468 bereikt in de komende twee weken is het mogelijk een verwacht ver­lies ruw te schat­ten als men op basis van dat gegeven wil gaan han­de­len, namelijk pak­weg 40% van het aankoopbedrag. 

Een abon­nee bij een beleg­gingsad­viseur kan een heel een­voudi­ge sta­tistiek bijhouden door het aan­tal net­to win­sten en ver­liezen bij elka­ar op te tellen van de afgelopen jaren. Dat lev­ert mid­dels een een­voudi­ge telling en bereken­ing al een neu­trale schat­ting op van te verwachte verliezen. 

In “CONQUER the CRASH” wordt er eigen­lijk vanu­it gegaan dat de beurs bin­nen de EW visie aan­be­landt is in het einde van haar vijfde golf­be­weg­ing van. (Waarom gebruikt EW geen zeven golf­be­weg­in­gen of gewoon drie zoals omhoog-stilstand-omlaag?)Omdat dit idee geld op kan lev­eren om een goed pen­sioen te kri­j­gen? De vraag is natu­urlijk: Hoe stelt men vast wan­neer en waar een golf begint en wan­neer en waar het eindigt. Als dat sim­pel vast te stellen is wordt iedereen rijk van de beurs met als gevolg dat aan­de­len weinig waarde zullen verte­gen­wo­ordi­gen. Eve­neens wordt de zoge­heten wiskundi­ge chaos the­o­rie van stal gehaald om aan te geven dat EW een weten­schap­pelijke basis heeft of zou hebben. Iedereen heeft op de basiss­chool iets meegekre­gen van de zoge­heten chaos the­o­rie. Bijvoor­beeld: 6+1=7;7+1=8;8+1=9 enzovoort. EW heeft niets te mak­en met de wiskundi­ge chaos the­o­rie omdat wiskunde alti­jd gaat over het bereke­nen van iets, het is per defin­i­tie deter­min­is­tisch wat in schrille tegen­stelling staat tot de waarde van mijn maart-puts ⁴⁶⁰⁄₄₅₀; het woord “chaos” van “chaos the­o­rie” heeft niets te mak­en met chaos(wanorde) maar met orden­ing. Een andere voorstelling van de chaos the­o­rie als onder­s­te­un­ing van EW is dat in de chaos the­o­rie een bepaalde vorm zich tot in het oneindig kleine terug te vin­den is zoals het beroemde Droste cacao plaat­je dat weet te sug­ger­eren. Nu kan nie­mand zich een voorstelling mak­en van oneindig klein, laat staan dat men het beursver­loop ermee kan beschri­jven. Op deze wijze doorre­denerend is een cor­rec­tie van de AEX terug te vin­den in een heel kleine cor­rec­tie wat nie­mand gelooft. Per dag vin­den al een paar cor­rec­ties op kwarti­er basis plaats. Wat voor nut heeft het om een “minuut grafiek” te mak­en van de AEX? Het lezen en het begri­jpen ervan kost als een kwarti­er. EW is hoo­gu­it een gereed­schap waarmee men kan leren hoe een aan­de­len­markt zich kan ontwikke­len. Een mark­t­gevoel ontwikke­len. Het ver­schi­jnsel dat iets, zoals de afgelopen tijd de Sudoku puzzels, het heeft een aantrekkende kracht over­gaand in toen­e­mende pop­u­lar­iteit tot­dat het weer afzwakt en in omge­keerde vol­go­rde ver­lopend is, is op zich al boeiend en het zal mij niet ver­bazen als het ver­schi­jnsel op zich com­plex­er is om te beschri­jven dan menigeen denkt omdat het zo vanzelf­sprek­end is. Het ver­loop van bijvoor­beeld de AEX index is anders naar mijn mening, omdat tot op zekere hoogte de beursin­dex te beïnvloeden is door de mark­t­mak­ers die onderverdeeld zijn in beren en stieren. Een twee-per­soons spel waar­van de uitkomst wordt bepaald door de sterk­ste spel­er van dat moment . 

Deze afbeeld­ing heb ik op 21-02-2006 zon­der toestem­ming overgenomen uit een e‑mail van de fir­ma Matrix Asset man­age­ment. In de afbeeldin­gen is door mij met een bru­in-paarse kleur het patroon aangegeven wat mij onmid­del­lijk opviel aan het koersver­loop van de AEX door een rechte lijn te trekken van een relatieve bodem naar de eerst vol­gende relatieve top naar de eerst vol­gende relatieve bodem enzovoort. Dat is een aan­nemelijke gedachte­gang omdat men graag het ver­loop wil weten van bodem naar top. Op deze manier bekeken con­verg­eren top en bodem. Waar dat op duidt weet ik niet, miss­chien een soort absolute top? Het patroon vol­gend kan het nog een beet­je omhoog, tegen wil en dank en met een beet­je goede wil kan hier men de bodems op een exponentiële kromme kri­j­gen en 

met een beet­je dra­matiek kan men stellen dat dit niet eeuwig door zal bli­jven gaan. 

Ik zie wel “golven” in de eerste figu­ur maar geen vijf (halve)golven echter wel zeven (halve)golven en natu­urlijk zek­er drie volledi­ge gol­ven. De bodems kun­nen ook op een para­bool liggen. Nou, so what? Men heeft vijf pun­ten nodig om een para­bool te teke­nen! Hier zou dat net kun­nen mits de AEX maar gecor­rigeerd wordt! Dus toch mijn maart-puts ⁴⁶⁰⁄₄₅₀ aan­houden om een klein beet­je winst te mak­en of het ver­lies bin­nen de perken proberen te houden? Dit is nu het aardi­ge van beleggen: patroon herken­nen, toepassen en op basis van ervar­ing kun­nen zeggen dat het patroon meer winst dan ver­lies oplev­ert. Bij wiskunde kri­jgt men pijn in de kop als het mis­lukt en op de beurs pijn kri­jgt men dan pijn in de porte­mon­nee. De 25^ste feb­ru­ari besloten de “in de put in de put” strate­gie aan te wen­den voor mijn “maart-put 450”.