Het sentiment op de beurzen blijft zeer negatief. De problematiek omtrent het schuldenplafond deed Wall Street, die er tot vorige week nog relatief sterk bij lag, huiveren. De schuldencrisis begint steeds grotere vormen aan te nemen. Toch wijzen bepaalde indicatoren op korte termijn op ‘oversold’ en kan er met het nakende akkoord in het Witte Huis toch een (kleine) opwaartse rally ontstaan.
Deze week bleek een bloedrode week te zijn op Wall Street. De S&P verloor 4%. Grondstoffen verloren anderhalf procent in waarde en logischerwijze werd gevlucht naar veilige havens als obligaties en goud.
Op korte termijn zien we op de uurgrafiek van de Dow Jones een duidelijke oversoldstatus op de RSI.Ook de MACD en CCI staan zeer laag. Veel ruimte om nog verder te dalen is er dus niet meer, daarvoor zal er vooraleerst een stijging nodig zijn die mogelijk kan gaan tot één van de fibonacciniveaus die ik heb aangemerkt.
De daggrafiek van de S&P 500 laat een weinig positief beeld zien. Op middellange termijn ziet het er, zo lang de indicatoren zo negatief staan en het MA20 boven de koers blijft bewegen, vrij benard uit. Toch kan op korte termijn het MA200 waarschijnlijk voor tijdelijke steun zorgen gezien de oversoldstatus op korte termijn.
Op de AEX zien we dat de neklijn rond de 325 in het vizier komt. Of we hier meteen doorgaan betwijfel ik sterk. Een scenario waarbij de rechterschouder nog iets groter wordt gemaakt beschouw ik als meer waarschijnlijk.
Op lange termijn ziet het er steeds meer naar uit dat de crisis van 2008 een vervolgstuk zal krijgen. De stijgende wig op de maandgrafiek van de S&P is nu definitief gebroken wat concreet wil zeggen dat de kans op een voortzetting van de daling van 2008 aanzienlijk gestegen is. Daarenboven is de ganse stijging van de voorbije 2 jaar gebaseerd op dalend volume wat wijst op weinig duurzaamheid.
Bij de Dow Jones is de steunlijn nog niet gebroken al is de kans groot dat dit slechts een kwestie van tijd is. 
Kort samengevat zie ik op korte termijn mogelijkheden tot wat herstel, mede door de stand van de indicatoren en het nakende akkoord in het Witte Huis. Op de grafieken zijn de fibonacciniveaus en weerstandzones aangeduid tot waar dit ongeveer kan lopen. De stijging zie ik eerder in de vorm van een springplank naar lagere koersen dan in de vorm van een duurzaam herstel.
Bert Dewitte
Publicist US Markets