Hoe gezond is de Dow Jones?

Het lijken wel gouden tij­den voor de Dow Jones Indus­tri­al Aver­age. Deze index zette don­derdag 16 novem­ber een ​“all time high” neer van meer dan 12.300 pun­ten. Hoe­lang kan dat nog zo door­gaan? Welke zijn de com­po­nen­ten van deze index en hoe hebben zij het gedaan? Zullen de stieren aan zet bli­jven of staan de beren klaar? 

Hoe gezond is de Dow Jones?

Met een indruk­wekkend slot van 12.251.71 pun­ten zette eer­gis­teren 15 novem­ber de Dow Jones Indus­tri­al Aver­age (DJIA) index een ​‘all time high’ koers neer: 

Gis­teren deed de index er nog een schep­je bovenop door te sluiten op 12305,82 pun­ten. De gestage klim vanaf half juli van dit jaar lijkt niet meer te stu­iten. Record na record sneuvelt. 

Ook de Nas­daq doet het goed en realiseerde gis­teren met een slot van 2.449,06 pun­ten het beste peil van dit jaar:

Maar er moeten nog heel wat aankoop­da­ta door het inter­net wor­den gepompt om het tech­no-deba­cle van maar 2000 te doen vergeten:

Al bij al is de Nas­daq nog alti­jd niet kun­nen terugk­eren tot op de helft van zijn all time high. Dit duidt aan, dat er nog vele won­den niet zijn geheeld en dat er nog vele beleg­gers met een tech­no-kater zitten.

Nu terug naar de Dow Jones. 

Uit boven­staande chart kunt u opmak­en, dat de DJIA, dankz­ij de min­dere afhanke­lijkheid van het tech­no wel en wee, de crash van 2000 beter heeft doorstaan en de weg naar boven lijkt te hebben gevonden. 

Is dit een sig­naal voor de stieren om Wall Street in te nemen? Of zullen de beren, die de afgelopen maan­den klap­pen hebben moeten incasseren, uitein­delijk aan hun trekken komen? Om op die vra­gen te tra­cht­en te antwo­or­den, moeten we een blik wer­pen achter de scher­men van de DJIA. Met andere woor­den: hoe deden de 30 onderliggende aan­de­len het waaruit deze index is opge­bouwd. In onder­staande tabel vin­dt u ze alle­maal, samen met hun indi­vidu­ele all time high (datum en koers) en de slotko­ers van eer­gis­teren 15 novem­ber 2006. 

Bij het bek­ijken van deze tabel valt u de zee van rode per­cent­ages op. Deze geven aan hoe ver de laat­ste slotko­ers ver­wi­jderd is van het top­mo­ment van deze aan­de­len. De enige die samen met de DJIA de cli­max bereik­te gis­teren is Exxon Mobil. Cit­i­group, Proc­ter & Gam­ble vol­gden deze maand iets of het ver­loop van de DJIA. Ook Amer­i­can Express, Boe­ing, Altria Group, Unit­ed Tech­nolo­gies, John­son & John­son, 3M en Cater­pil­lar kon­den dit jaar applaus ont­van­gen wegens hun top­ko­ers, maar zijn sinds­di­en aan het wegza­kken, de ene al wat min­der (AXP met ‑0,2%), de andere fors (CAT met ‑25%).

We kun­nen zeggen dat het over­grote deel van de DJIA-com­po­nen­ten zich mijlen­breed bevin­dt van hun all time high. Rode lan­taarn is Intel met ‑69% tegen­over de top in 2000.

Deze sit­u­atie is vreemd te noe­men. Een index klopt record na record, maar de onderliggende waar­den vol­gend deze trend absolu­ut niet. Dit heeft o.i. alles te mak­en met de manier waarop de DJIA is opge­maakt. Details wor­den niet vri­jgegeven, maar zoals we aan­haalden in de Biografie van de Dow Jones wor­den de onderliggende aan­de­len niet gewogen wor­den vol­gens een alge­meen geldende economis­che norm, maar speelt een ​‘magis­che fac­tor’ een rol. 

We hebben reden om heel voorzichtig om te sprin­gen met deze cre­atief opge­bouwde index, tevens de belan­grijk­ste ter wereld. Dat de terug­val er kan komen, en daar­bij citeren we o.m. de émi­nence grise van US Mar­kets, Guy Boscart, is zek­er niet irreëel. Want er hangen dreigende wolken aan het Wall Street firmament. 

Even de voor­naam­ste fac­toren op een rijt­je die de beren aan het dansen kan zetten:

- de toe­s­tand op de VS-won­ing­markt, die snel tot een crash kan leiden,
 — de gigan­tis­che overheidsschuld 
 — het tanende vertrouwen in de USD (wat kan lei­den tot een wereld­wi­jde mon­e­taire crisis)
 — de VS-burg­er die niet spaart en zijn schulden maar laat aangroeien
 — de onzek­er­heid dat de economis­che motor, die nu en dan al sput­tert, op gang zal blijven
 — de ver­oud­erende bevolk­ing en de gebrekkige pen­sioen­regeling in de VS

Natu­urlijk is er Ben Bernanke die de rentekraan maar drup­pels­gewi­js zal open­draaien. Natu­urlijk zijn er de pop­pen­spel­ers die via de media de pub­lieke opinie en als het moet Wall Street zullen manipuleren.

Maar zon­der gefun­deerde waar(he)den zal het kaarten­huis vroeg of laat in elka­ar zakken. 

In 2000 was de tech­no-hype aange­groeid tot gigan­tis­che pro­por­ties, de beur­swaanzin liep als een stro­vu­ur rond en toen de bubbel knalde, zijn velen met een smak op de grond terecht­gekomen. De beren van toen, die de bui had­den zien hangen, hebben juichend hun short-posi­ties kun­nen verzilveren.

Zoals de sit­u­atie er nu voorstaat, kun­nen we ons niet ont­doen van de indruk dat er een en ander schort aan de gezond­heid van de DJIA. Miss­chien komt er voor de huidi­ge beren weer een tijd van juichen. US Mar­kets vol­gt de toe­s­tand van nabij op en zal zijn trouwe lez­ers en leden tijdig ver­wit­ti­gen om in actie te komen…

Jan Van Besauw 
Pub­li­cist voor US Markets

17 novem­ber 2006.
Onder­getek­ende is een gepen­sioneerde mar­ket­ing man­ag­er. Hij schri­jft voor US Mar­kets o.m. columns, nieuws­bericht­en en finan­ciële bericht­en. Hij heeft op het moment van schri­jven geen materieel belang of bez­it in de bespro­ken bedri­jven of beleggingsinstrumenten.

Reac­ties kunt u sturen naar: jan@​usmarkets.​nl