Goldman Sachs in spotlight

Gold­man Sachs in het spotlight

Gold­man Sachs Group Inc. (GS), met hoofdze­tel te New York, is zo een van die geves­tigde waar­den, zeg maar een rots in de finan­ciële brand­ing. Er werken meer dan 50.000 mensen voor de GS-groep, die een mark­tkap­i­tal­isatie heeft van ca 70,6 mil­jard USD (48,1 mil­jard EUR). Er bestaat zelfs een spe­ciale GS-index, de S&P GSCI™ met betrekking tot de grondstoffenmarkten. 

De fir­ma werd opgericht in 1869 door de Duits-Joodse immi­grant Mar­cus Gold­man en in 1870 ver­voegde zijn schoonzoon Samuel Sachs het bedri­jf als part­ner. De core busi­ness is finan­cieel invester­ingsad­vies voor (zeer) rijke fam­i­lies (zeer) grote bedri­jven en over­he­den in ver­schil­lende landen.

Vol­gens de Cor­po­rate Gov­er­nance Quo­tient (CGQ®), scoort GS (data 1 feb­ru­ari 2008) beter dan 60,5% van de S&P 500 onderne­min­gen en 90% van alle finan­ciële firma’s. Voor deze beo­ordel­ing wordt gekeken naar het man­age­ment, resul­tat­en van audits, anti-over­name maa­trege­len en salaris­sen en bonussen van de directie.

Over de direc­tie gespro­ken: GS lijkt wel een kweekvi­jver van top­func­tionaris­sen in de regering van de VS. De huidi­ge voorzit­ter-CEO Lloyd Blank­fein (geb. 1954) is in func­tie sinds 31 mei 2006 als opvol­ger van Hen­ry Paul­son (geb. 1946), thans ​‘Trea­sury Sec­re­tary’, wij zouden zeggen min­is­ter van Finan­ciën. Paulsons onmid­del­lijke voor­gangers bij GS waren Jon Corzine, Stephen Fried­man en Robert Rubin, die allen hun post bij GS ruilden voor een regeringsmandaat. 

Op de site van Yahoo! staat te lezen, dat Blank­feins salaris 27,84 miljoen USD 
(18,75 miljoen EUR) bedraagt, dus een lut­tele 1,56 miljoen euro in zijn loon­za­k­je maan­delijks. Om hem toch wat finan­ciële adem­ruimte te gun­nen, ontv­ing hij eind decem­ber 2007 een bonus­je van 68 miljoen USD (46,3 miljoen EUR) in de vorm van cash, aan­de­len en –opties. Dat was alweer een iet­sepi­et­sie meer dan het jaar ervoor, toen hij tevre­den moest zijn met 54 miljoen dol­lar. Trouwens, met die 68 miljoen van decem­ber 2007 kan hij zich de bonuskam­pi­oen van Wall Street noemen.

Gold­man Sachs – 3 jaar 

Lat­en we even kijken naar de grafiek van het aan­deel GS. En dat ziet er niet zo schit­terend uit, dat is althans onze beschei­den mening. We zien vanaf juni 2005 een zo goed als gestage opgang tot dezelfde maand 2007, maar dan sput­tert de motor om dan in okto­ber 2007 met een grote inspan­ning toch nog boven het peil van juni 2007 uit te komen. Maar dan valt het aan­deel snel terug en van­daag lijkt de bodem van de kuil nog niet in zicht.

Wat was er aan de hand? Was het de kredi­et­cri­sis? Als we het aan­deel vergelijken met Mer­rill Lynch (MER), één van zijn belan­grijk­ste con­cur­renten in deze sec­tor, dan zien we dat MER wel degelijk heeft gedeeld in de klap­pen, ter­wi­jl GS relatief goed stand­hield. Een analoog patroon zien we bij Lehman Broth­ers (LEH) een andere concurrent. 

Vol­gens zegslieden van GS was hun fir­ma min­der gevoelig aan het sub­prime-gebeuren dan andere finan­ciële onderne­min­gen, omdat ze min­der actief is in hypotheken. Boven­di­en zouden er gun­stige short-trans­ac­ties zijn gebeurd. Waarover de GS-mensen niet ver­meld­den, was het feit dat in de nasleep van de kredi­et­cri­sis nu ook de mark­ten m.b.t. het ver­lenen van lenin­gen aan bedri­jven het ook moeil­ijk kri­j­gen, en dat is iets waar GS wél actief mee bezig is. Ver­schil­lende anal­is­ten hebben dan ook hun verwachtin­gen voor het GS-aan­deel teruggeschroefd. Ook moesten de beleg­gers vast­stellen, dat de groei van GS aan het ver­tra­gen was. Dat bleek o.m. uit de dal­ing met 16% van de net­to-omzet van de trad­ing-divisie van GS gedurende het laat­ste kwartaal van 2007. Deze divisie is de belan­grijk­ste van GS en volledighei­d­shalve moeten we eraan toevoe­gen, dat inclusief die minus 16% er toch nog een groei was van 47% ver­sus dezelfde peri­ode een jaar eerder. Maar toch stu­ur­den de beleg­gers het aan­deel in zuid­waartse richt­ing sinds de herf­st van 2007.

De ner­vositeit in Wall Street en de ver­tra­gende economie van de VS zullen hun impact op onderne­min­gen zoals GS niet mis­sen. GS, dat er nog in slaagde om mooie omzetten te realis­eren tij­dens de kredi­et­cri­sis, zou zich nu wel eens kun­nen terugvin­den in het pelo­ton van de verliezers.

Natu­urlijk neemt GS maa­trege­len om er finan­cieel terug bovenop te ger­ak­en. Zo wer­den bepaalde assets (kracht­cen­trales) verkocht voor een bedrag van meer dan 800 miljoen dol­lar en wer­den hypothe­caire hold­ings afgeschreven, maar hierover wilde GS geen cijfer kwijt. 

Tenslotte nog dit. Via Yahoo! Mes­sage Boards von­den we aan­duidin­gen dat GS boetes en schade­v­er­goedin­gen moet betal­en wegens fraud­uleuze prak­tijken, meer bepaald aan­de­len­ma­nip­u­laties bij IPO’s (ini­tial pub­lic offer­ings). Er bestaat ook een web­site Gold­man Sachs Fraud Infor­ma­tion waar diverse onfrisse zak­en aange­haald wor­den, waarin GS een rol speelt. Het gaat weliswaar niet om recente gebeurtenis­sen (jaar 2003), maar ze zijn wel de moeite waard om ze niet uit het oog te verliezen.

Het is niet al goud wat blinkt en Pop­pen­spel­ers zijn blijk­baar over­al actief.

Jan Van Besauw 
Pub­li­cist voor US Markets

Onder­getek­ende is een gepen­sioneerde mar­ket­ing man­ag­er. Hij schri­jft voor US Mar­kets o.m. columns, nieuws­bericht­en en artike­len over diverse onder­w­er­pen. Hij heeft op het moment van schri­jven geen materieel belang of bez­it in de bespro­ken bedri­jven of beleggingsinstrumenten.