![](/images/legacy-userimages/userimages/060727-jvb-+-Cu.gif)
Commodities zoeken richting — 1
In een reeks artikelen gaan we u trachten een beeld te geven van de richting die de commodities op korte tot middellange termijn kunnen inslaan. We beginnen met de basismetalen, het goud en de olie.
Prijsevolutie 5 basismetalen het afgelopen jaar
De charts hierboven tonen aan, dat voor aluminium en zink vanaf mei van dit jaar er een einde is gekomen aan een periode van stijging. Zink spartelt nog wat tegen, maar aluminium test de steun bij 1,1 $/lb. Bij lood zette de terugval zich eerder in, nl. in februari om te zakken tot het niveau van de herfst van 2005. Nikkel had in juni een dipje, maar zette daarna resoluut koers naar een recordprijs om dan wat gas terug te nemen. Koper viel ook terug in mei, krabbelde wat op maar slaagde er tot nog niet in, de stijging verder te zetten.
Ondertussen zijn volgens de London Metal Exchange (LME) de voorraden van 4 van de 5 vermelde metalen aan het dalen. Enkel de kopervoorraden stapelen zich op.
Laten we daarom wat dieper ingaan op het geval van koper. De grootste afnemer van dit metaal is China en dit land heeft het eerste halfjaar 2006 zo maar eventjes 42% minder koper ingevoerd dan de periode ervoor. Dat kan tellen als factor die de prijs zuidwaarts jaagt. Een tegengesteld effect op de koperprijs kan er komen, als de Escondida-mijn in Chili getroffen wordt door een staking. De vakbonden dreigen al een tijdje met deze actie, die de grootste kopermijn ter wereld kan lamleggen. Daardoor kunnen de voorraden snel slinken en de prijzen in de hoogte schieten.
Een element dat niet alleen de koperprijs, maar ook die van aluminium en nikkel kan doen zakken is te vinden in Australië. Daar is een uitbreiding van de activiteiten van de mijnen in het vooruitzicht gesteld. Experten gaan ervan uit, dat hierdoor de prijzen van de drie genoemd metalen op 2 jaar tijd zo maar eventjes met 45% zouden kunnen dalen.
Goud bereikte op 12 mei ll. een recordprijs van 725 $/ounce. Toen waren er waarnemers die gewag maakten van 1.000 dollar, maar wie voortgaande op deze geruchten wat muntsukken of staafjes aanschafte, was eraan voor de moeite. De goudprijs reageerde op de zich iets of wat stabiliserende olieprijs van half april tot half juni door te zakken, want de beleggers verlieten de ‘veilige haven’ ten voordele van andere beleggingen.
Daarna is de goudprijs begonnen met een voorzichtig herstel, dat niet van ganser harte is gebleken, zoals u uit de grafiek kunt afleiden. Alleen de bruuske stijging van de olieprijs de laatste weken heeft vele investeerders een bocht van 180° doen maken, richting geel metaal. Maar zodra de olie terug wat zakte, zakte de goudprijs mee…
Naar onze mening zal de goudprijs zich handhaven rond 600 $/ounce zolang het gewapende conflict Israël-Hesbollah voortduurt. Verder moeten we het wel en wee van de olieprijs van nabij opvolgen, om te kunnen voorspellen wat er met het goud kan gebeuren.
En daarmee zijn we beland bij het kleverige goud. In mei ll. dachten velen, dat het nu welletjes was geweest met die olieprijs, vooral nadat deze tot driemaal toe de 75 dollarzone had getest en dan even uitblies op de steun rond 68 dollar. Dat uitblazen was echter een aanloop naar een volgend record begin deze maand.
Wat stuurt de olieprijs? Fundamentele oorzaken zoals uitdrogende oliebronnen of onvoldoende raffinagecapaciteit? Noch immer stijgende vraag van slokoppen zoals de VS, Europa, China of India? Of moeten we het gaan zoeken in de (geo)politiek?
Het blijkt deze laatste factor te zijn die de motor is van de één na één sneuvelende records, waarbij de magische kaap van 100 $ per vat niet meer zo absurd lijkt als een jaar geleden.
Het rommelt nu al drie weken in het grensgebied tussen Israël en Libanon. Wie schoot het eerst, wie zal het laatste schot lossen? Op zichzelf zijn dat niet de kernvragen, wel komt het erop aan dat beide partijen aan dezelfde onderhandelingstafel plaats zullen nemen en hun meningsverschillen oplossen in overleg. Hoelang dat overleg duurt, is op zichzelf niet belangrijk. Wel belangrijk is dat intussen de tanks en de raketten op stal blijven. Maar het is spijtig genoeg nog niet zover. De VS-minister van buitenlandse zaken Condoleezza Rice heeft al geprobeerd een staakt het vuren tot stand te brengen. Vruchteloos, zo blijkt tot op heden.
De vrees bestaat, dat het conflict tussen Israël en Libanon escaleert en dat jaagt de olieprijzen de hoogte in de laatste weken. Daarbij bestaat nog altijd onzekere situatie rond Irak, waar men nog steeds niet kan spreken van stabiliteit en waar toch een niet te verwaarlozen hoeveelheid aardolie vandaan komt. Verder is er de zenuwachtigheid rond de nucleaire ambities van Iran, de vierde belangrijkste olieproducent ter wereld. Gedreven door fanatisme zou dit land wel eens de oliekraan kunnen dichtdraaien en wat dan? Hiermee krijgt u een idee van het Midden-Oostenplaatje omtrent olie.
Maar niet alleen in het Midden-Oosten, ook in Afrika wordt olie opgepompt. OPEC-lid Nigeria heeft al een tijdje af te rekenen met miltanten van MEND (Movement for the Emancipation of the Niger Delta), die om de haverklap aanslagen plegen op de pijpleidingen die olie transporteren van de oliebronnen naar de terminal. Deze aanvallen hebben de uitvoer van Nigeriaanse olie met meer dan een kwart verminderd. Als je bedenkt, dat Nigeria de belangrijkste olieproducent van Afrika is, besef je de impact van deze terroristische acties.
Dit zijn de geopolitieke factoren. Aan de fundamentele kant stellen we vast, dat de olievoorraden er niet zo slecht voorstaan. Vorige week verwachtte men in de States een terugval van de voorraden met 500.000 vaten. Het tegendeel was waar: de voorraad ruwe olie steeg met 30.000 vaten, beduidend minder dan die 500.000 maar toch een stijging.
Wat de olie betreft, zal de politiek de hoofdrol spelen. Het verloop van de situatie rond Israël-Libanon, Iran, Irak en/of Nigeria zal de olieprijs sturen. Ook de goudprijs zal dit verloop volgen, maar dan in omgekeerde richting.
De commodities zoeken een richting, zoveel is zeker. Wij houden het voor u in het oog. Misschien tovert Guy Boscart voor u een interessante commodities-swing te voorschijn uit zijn turbo-hoed…
Jan Van Besauw
Columnist voor US Markets
Ondergetekende is een gepensioneerde marketing manager. Hij schrijft voor US Markets columns en financiële berichten. Hij heeft op het moment van schrijven geen materieel belang of bezit in de besproken bedrijven of beleggingsinstrumenten.
28 juli 2006.