Het fiscale jaar 2016 zit er al een tijdje op en nu alle AEX fondsen hun cijferpublicaties hebben afgerond kunnen we het rijtje opstellen. Een overzicht van de resultaten uit het jaar 2016 van alle AEX fondsen.
Enkele bedrijven uit de lijst vallen op vanwege keerpunten afgelopen jaar, maar ook bijgestelde vooruitzichten.
Ahold Delhaize heeft geen full year report gepubliceerd omdat het in juli de fusie tussen beide bedrijven heeft afgerond. Interessant is ook dat sinds die fusie de waarde van het aandeel gestaag blijft dalen. Waar rond die tijd de 23 euro nog werd aangetikt (dat niet meer is gebeurd sinds de vrije val van begin deze eeuw) schommelt de koers nu weer ruim onder de 20 euro. Onduidelijkheden in de strategie en de potentie van marktverovering in de V.S. maken dit fonds momenteel niet aantrekkelijk, terwijl Ahold kwartaal na kwartaal de omzet langzaam ziet stijgen. Meer transparantie is wat we nodig hebben, en wellicht ook een aantrekkelijker dividend.
Galapagos is het enige aandeel dat vorig jaar een negatief bedrijfsresultaat had. Dat weert de investeerder echter niet om de centen er tegenaan te smijten want sinds de bodem op 33 euro sinds februari 2016, is de waarde al ruimschoots verdubbeld. De kracht zit hem dan ook vooral in de voortgang van hun medicijnontwikkeling. Elke keer dat er positief nieuws naar buiten komt schiet het aandeel weer harder omhoog. De 84 euro waar de koers nu op vaart zal dan ook zeker nog niet de top zijn aangezien Filgotinib steeds meer potentie laat zien. Onder andere reuma en de ziekte van Crohn worden hardnekkig aangepakt wat een gigantische klapper kan maken als het medicijn eenmaal op de markt gebracht wordt.
De olieprijs blijft voor komend jaar naar vele visies nog lang rond de 50 a 60 dollar per vat kwakkelen. De harde koersdaling schaadde de omzet en winst bij Shell en SBM Offshore enorm, maar het tij lijkt toch te keren. Zelfs de prijs voor een Shell aandeel zit weer vlak bij de hoogste koers ooit. Mede dankzij flinke investeringen in alternatieve energievormen wil het bedrijf leidend worden ten opzichte van andere olieconcurrenten. Pak daarbij de vertrouwde dividenden die zij áltijd hebben bezorgd (ook in de allerslechtste tijden) en de aandeelhouders blijven als makke lammetjes volgen.
ArcelorMittal was vorig jaar de smaakmaker. Na veel nieuws rond de Chinese staaldumpen en een hoop gestuiter wist het aandeel het jaar af te sluiten met een stijging van 132%. Da’s veel, maar voor AM termen heel normaal. De omzet is al jaren aan het dalen maar met goede stuurmanskunsten stonden er onder aan de streep eindelijk weer eens zwarte cijfers. Maar daar ligt dan ook direct het probleem. Als de staalmarkt weinig herstel weet te tonen, tot hoeverre kun je dan met bezuinigingen die zwarte cijfers behouden?
De meeste cijfers tonen aan dat bedrijven het weer beter zijn gaan doen. Ook de ondermaatse aandelen zitten in een stijgende trend waarmee duidelijk is dat we momenteel in een potentieel sterke bull market zitten. Laten we duimen dat dit nog enkele jaren door zal zetten.