De geschiedenis blijft zich maar herhalen. Het scenario is bekend: onderneming geeft onjuiste informatie aan haar aandeelhouders, er volgt een onderzoek en de onderneming wordt in het ongelijk gesteld. Ditmaal was het de Franse mediareus Vivendi die de ezelsmuts kreeg aangereikt.
Vivendi SA, tot voor kort nog bekend als Vivendi Universal, heeft haar roots in een activiteitsgebied, mijlenver verwijderd van media. Inderdaad, het bedrijf is een nakomeling van de Compagnie Générale des Eaux, opgericht in 1853. Tot in de jaren 1980 draaide alles rond waterproductie en ‑distributie, maar dan kwam er een management met andere ideeën. Er werden bedrijven met diverse activiteiten overgenomen en uiteindelijk veranderde naam in 1998 in Vivendi. Weg was het water, nu waren het telecom en massamedia die het mooie weer maakten.
En het ging Vivendi voor de wind. De ene acquisitie volgde op de andere, de beleggers waren vol vertrouwen. Op 9 maart 2000, net voor de technologiecrash, piekte het aandeel bij 138 euro. Dan begon het aandeel te zakken en twee jaar later, op 16 augustus 2002, werd een tot op heden nog absoluut dieptepunt bereikt bij 9,3 euro. Het effect was zo goed als waardeloos geworden.
Wat was er gebeurd? Nu is gebleken dat in 2002 Vivendi, dat toen Vivendi Universal heette, geconfronteerd werd met financiële problemen die hun oorsprong al hadden in het jaar 2000. Dat is de reden dat vanaf 2002 participaties werden verminderd en sommige branches afgestoten. Er kwam een machtswissel aan de top. Het woord ‘bankroet’ ging rond in de directiekamers. En toen beging de toenmalige CEO Jean-Marie Messier (52 jaar) een kapitale fout. Hij keurde goed, dat het bedrijf zijn benarde positie verborgen hield en rooskleurige vooruitzichten de wereld instuurde.
Omdat toch aan het licht kwam dat Vivendi al in 2002 in nauwe financiële schoentjes zat, willen de aandeelhouders, die hun belegging hadden zien verwateren of erger nog in rook zien opgaan, dat er klaarheid komt in de situatie. Het ging hier voornamelijk om aandeelhouders in de VS, omdat de voornaamste acquisities van Vivendi deze van Amerikaanse ondernemingen waren.
Ze zetten bij de rechtbank in New York een rechtszaak in gang. Ook in de VS maalt de gerechtelijke molen traag en zo kwam het, dat eerst in oktober 2009 de zaak op de rol verscheen. Dit miste zijn effect op het aandeel niet. Op 1 oktober 2009 was de koers nog 21,20 euro, maar een maand later, op 3 november 2009, was ze 12% gezakt tot 18,59 euro.
Op vrijdag 29 januari 2010, nabeurs in Europa, deed de New Yorkse rechtbank uitspraak en die was niet mals voor Vivendi. De rechter achtte de groep verantwoordelijk voor bedrieglijke communicatie over haar financiële toestand tussen de jaren 2000 en 2002. Op maandag 1 februari 2010 verloor het aandeel ca 3% van zijn waarde. De ganse dag waren er wilde koersbewegingen tussen 18,4 en 18,2 euro.
De voormalige CEO Jean-Marie Messier werd niet veroordeeld. De rechtbank was wel akkoord om de gedupeerden een schadevergoeding tussen 11 en 12 miljard dollar ( 7,9 à 8,6 miljard euro) toe te kennen.
Maar voordat we zullen horen over daadwerkelijke schadevergoedingen, zal er weer wat water door de Seine of de Hudson stromen. Want Vivendi geeft zich niet zomaar gewonnen.
De firma overweegt in beroep te gaan, zich baserend op procedurefouten (het toelaten van Franse aandeelhouders in de Amerikaanse rechtszaal) en mogelijke verkeerde methodes om de schade te berekenen. Als het tot een rechtsgeding in beroep komt, dan zal het nog wachten op een uitspraak tot eind 2011-begin 2012.
Intussen is voor Messier en zijn collega-toplui van de jaren 2000 – 2002 de kous nog verre van af. In het voorjaar van 2010 moeten zij verschijnen voor een Parijse rechtbank om zich te verantwoorden voor het rondsturen van vervalste informatie over de toestand van hun bedrijf en het manipuleren van de aandeelkoers. En of dit nog niet genoeg is, steekt er in het dossier nog een zwaar luik over het ongeoorloofde gebruik van activa van de vennootschap.
Hen hangen celstraffen tot vijf jaar en gepeperde boetes boven het hoofd.
Dit alles is allesbehalve leuk voor wie zijn centen nog heeft belegd in Vivendi S.A. Het huidige management zal moeten bewijzen te kunnen dansen op een slappe koord om de geloofwaardigheid van dit reuzenbedrijf van bijna 40.000 medewerkers te handhaven.
Jan Van Besauw
Publicist voor US Markets
________________________________________
Ondergetekende is een gepensioneerde marketing manager. Hij schrijft voor US Markets o.m. columns, nieuwsberichten en artikelen over diverse onderwerpen. Hij heeft op het moment van schrijven geen materieel belang of bezit in de besproken bedrijven of beleggingsinstrumenten.