De goederen (in de breedste zin van het woord) die de VS moeten invoeren zijn in september ll. gestegen met 2,3% en daarmee is een 15 jaar oud record gesneuveld.
Van deze 2,3% gaat, en hoe kan het anders, het leeuwendeel naar ruwe olie en brandstoffen. Deze laatste maken resp. 1,1 en 0,8% uit van de stijging met 2,3%. Waarnemers hadden een stijging van de importprijzen met 0,9% verwacht, de realiteit was bijna 2,6 maal hoger.
Wat de brandstoffen betreft, stelde aardgas alles in de schaduw door bijna 29% duurder te worden in september. Maar ook ruwe olie kostte gevoelig meer door een 7,3% hogere prijs.
Als gevolg van de intensieve wederopbouwactiviteiten na Katrina en Rita kosten ook bouwmaterialen en chemicaliën resp. 2,5 en 1,4% meer.
Al deze factoren doen de inflatievrees alleen maar toenemen. Alan Greenspan kennende, zijn we er zeker van dat hij nu zijn achterban ervan aan het overtuigen is dat het aan te bevelen is, om op 1 november de basisrente met ¼ % te doen stijgen naar 4%.
Hierboven vermeldden we, dat de importprijzen naar de VS toe met 0,9% zijn gestegen. Wel, de exportprijzen van de VS naar het buitenland zijn eveneens met 0,9% toegenomen. Dat is de sterkste stijging in 10 jaar.
Aan de basis van de gestegen importprijzen van goederen naar de VS ligt zeker niet China, zoals velen menen te weten. Integendeel en desondanks de opgewaardeerde Chinese munt stellen we vast, dat het afgelopen jaar China 1,2% minder heeft uitgevoerd naar de VS. We moeten het zoeken langs de kant van Europa (1,4% prijsstijging) en vooral Canada met een kloeke 4,5% stijging.
Jan Van Besauw
Columnist voor US Markets
Ondergetekende is gepensioneerd marketing manager beeldvormingssystemen.
Hij heeft in geen enkel van de eventueel geciteerde aandelen of gelijk welk andere vorm van beleggingsinstrumenten een eigen positie.