...

Alweer megafraudeur geklist

23 februari 2009, 11:28 | US Markets Redactie | leestijd: 7 minuten | moeilijkheid: 10 / 12 | (0)

Een Amerikaanse mil­jar­dair, die zich ook Sir’ mag lat­en noe­men, is erin ges­laagd zijn klanten op te licht­en voor zek­er 8 mil­jard dol­lar en dit onder het mom van aantrekke­lijke investerin­gen via belastingsparadijzen. 


Alweer megafraudeur geklist


Het jaar 2008 begon en eindigde met een verbluffende fraudeza­ak: Jérôme Kerviel bek­ende in jan­u­ari ca 5 mil­jard euro te hebben doen ver­damp­en en Bernard Mad­off die in decem­ber tegen de lamp liep wegens het ver­donker­ma­nen van ca 50 mil­jard dol­lar, ofwel 37 mil­jard euro. 

We vroe­gen ons af, of dit jaar 2009 ook zou inzetten met een mon­ster­fraude. Jan­u­ari ging voor­bij, niets op dit vlak te sig­naleren. Oef, dacht­en we. Maar kijk, op vri­jdag 20 feb­ru­ari 2009 maak­ten de media bek­end, dat de FBI een Amerikaanse mil­jar­dair had gek­list, die ver­dacht was van een fraude ten belope van ca 8 mil­jard dol­lar, ofwel 6,23 mil­jard euro. 
Hij beloofde zijn cliën­ten hun kap­i­tal­en op fis­caal vrien­delijke wijzen te zullen beleggen in hoogrentende oblig­aties. In werke­lijkheid kocht hij er spec­u­latief vast­goed mee. 


De man die dit exploot op zijn kerf­s­tok heeft, is Sir Robert Allen Stan­ford, een 57-jarige financier, ook bek­end als filantroop die boven­di­en met gulle hand ver­schil­lende sport­clubs spon­sort. Hoe hij erin is ges­laagd om voor meer dan 6 mil­jard euro bedrog te ple­gen, zien we verder. Lat­en we het eerste even hebben over s mans afkomst en achtergrond. 


Hij is geboren in Texas, waar hij op 24-jarige leefti­jd een uni­ver­si­taire graad Finan­ciën behaalde. Samen met zijn vad­er James Stan­ford begon hij een immo­bil­iën­fir­ma, die snel zeer lucratief bleek te zijn en werd toegevoegd aan het fam­i­liebedri­jf Stan­ford Finan­cial Group, waar­van Allen Stan­ford tot zijn recente arresta­tie de voorzit­ter van was. Cliën­ten, afkom­stig van de hele wereld, van deze fir­ma zijn/​waren insti­tu­tionele en andere beleg­gers, eve­nals groeibedrijven. 

Toen hij 35 was, startte hij een bank op het eiland Montser­rat, een eiland in de Caribis­che Zee ten zuidoost­en van Puer­to Rico. Lat­er ver­huis­de de bank naar Antigua en Bar­bu­da, een eilan­den­staat­je iets ten noor­den van Montser­rat en behorend tot de Britse Com­mon­wealth. Stan­ford her­doopte de bank in Stan­ford Inter­na­tion­al Bank en de klanten stroom­den toe, aangetrokken door het gun­stige finan­ciële kli­maat. In 1999 bek­wam hij de nation­aliteit van Antigua en Bar­bu­da maar behield zijn Amerikaans staats­burg­er­schap. In 2006 werd hij tot rid­der ges­la­gen en mocht hij Sir’ toevoe­gen aan zijn naam.

Stan­ford ont­popte zich niet alleen tot een suc­cesvolle beleg­gingsad­viseur, maar besteed­de vele miljoe­nen dol­lars van zijn per­soon­lijk for­tu­in, dat ger­aamd wordt op ca 2,2 mil­jard dol­lar, aan lief­dadigheid, cul­turele, opvoed­kundi­ge en sociale doe­len en aan sporteven­e­menten over gans de wereld. 

Kor­tom, een mod­el­burg­er die zijn rijk­dom deelde met zijn min­der for­tuin­lijke mede­mens. Een onberispelijk bla­zoen? Toch niet, bij nad­er toezien ver­toonde het schild van onze Sir’ al spoedig hier en daar een kras­je. Zo schep­te hij graag op over zijn gul­heid en schreef hij bij voor­beeld in een mag­a­zine dat zijn naam draagt, dat hij een bepaald kinder­hos­pi­taal in drie jaar tijd totaal 15 miljoen dol­lar had toegestopt, ter­wi­jl lat­er bleek dat zijn ste­un na twee jaar (2007 en 2008) al afgelopen was, voor totaal niet meer dan 8 miljoen dollar. 


Opschep­pen lijkt wel Robert Stan­fords han­delsmerk te zijn, want zo liet hij enkele jaren gele­den (2001) weten, dat hij de recht­streekse afs­tam­mel­ing was van Leland Stan­ford, oprichter van de Stan­ford Uni­ver­si­ty. Om aan te tonen dat hij meende wat hij zei, liet hij betoveroverover­g­root­vad­er Lelands won­ing restau­r­eren. Maar Stan­ford Uni­ver­si­ty liet zich niet strikken en toonde na geneal­o­gisch onder­zoek aan, dat Robert Allen niets te mak­en had met Leland. 

Bluffen over je afkomst, pochen met de car­i­tatieve inzet, het is niet mooi. Nog veel min­der mooi wordt het plaat­je, wan­neer blijkt dat Stan­ford door het FBI in 2008 ver­dacht werd betrokken te zijn in het zg. Gulf Car­tel, een Mex­i­caanse organ­isatie die zich bezighoudt met drugtrafiek. 

Het beeld van de joviale, sociale en gulle filantroop-spon­sor begint danig te verbleken. Wacht maar. Want nu is komen boven­dri­jven, dat Stan­ford en zijn vrouw, Susan sys­tem­a­tisch hun belastin­gaangifte hebben ver­valst, zodat nu blijkt dat ze nu voor ettelijke hon­der­den miljoe­nen dol­lar in het kri­jt staan bij de overheid.

Bluffer, wit­wass­er van drugs­geld, belastin­gont­duik­er. Kan het nog erg­er? Het wordt nog erg­er. Begin feb­ru­ari 2009 kwam aan het licht dat beur­swaakhond SEC samen met het FBI en finan­ciële con­trole­or­gan­is­men Stan­ford Finan­cial Group aan het door­licht­en waren. 

De SEC had ont­dekt dat Robert Stan­ford zijn cliën­ten om de tuin lei­d­de met ver­val­ste beleg­gingsre­sul­tat­en, vol­gens dewelke hij steev­ast betere returns realiseerde dan de markt. Eigen­lijk verkocht hij gebakken lucht, want het geld van zijn clië­nen ging niet naar soliede oblig­aties met beloftevolle rentes, maar naar aller­lei bouw­pro­jecten waar alleen Stan­fords spaar­varken­t­je dikker van werd. 

Feit is, dat de autoriteit­en op 17 feb­ru­ari 2009 genoeg bewi­js­last meen­den te hebben om te besluiten dat Stan­ford voor om en nabij de 8 mil­jard dol­lar (6,23 mil­jard euro) gefraudeerd had. Diezelfde dag bestor­mde het FBI zijn kan­toren. Alle gele­den en andere acti­va wer­den in beslag genomen en ter beschikking gesteld van een fed­erale rechter, die onmid­del­lijk beval dat Stan­ford zijn paspoort zou inleveren.

Nu, dat was hij zek­er niet van plan. Was het omdat hij twee paspoorten heeft, één van de VS en één van Antigua en Bar­bu­da en hij dus niet kon kiezen? In alle geval, diezelfde 
17de feb­ru­ari 2009 probeerde hij de VS te ver­lat­en door een privé-vlieg­tu­ig­je te char­teren. Hij wilde betal­en met zijn cred­it­card, maar de maatschap­pij aan­vaardde enkel elek­tro­n­is­che over­schri­jvin­gen en Stan­ford ger­aak­te niet weg. 

Dan sloeg Stan­ford op de vlucht, maar het FBI was hem te slim af en op 20 feb­ru­ari 2009 voelde hij de spreek­wo­ordelijke arm der wet op zijn schoud­er ergens in de staat Virginia. 
t Is te zeggen, die arm der wet is (nog) niet bij machte hem te arresteren, maar daar­voor zal waarschi­jn­lijk beur­swaakhond SEC spoedig voor gaan zor­gen. Want meer dan 50.000 investeerders uit meer dan 130 lan­den wor­den slachtof­fer van zijn miljardenzwendel. 

Wel heeft Robert Allen Stan­ford zijn risico’s nauwkeurig berek­end en ervoor gezorgd, dat ook de poli­tieke wereld aan hem schat­plichtig is. Zo gaf hij in 2007 en in 2008 meer dan 2 miljoen dol­lar uit als ste­un voor politi­ci, waaron­der Barack Obama.

Momenteel zit hij geblok­keerd in Vir­ginia, waar hij onderkomen had gezocht in het apparte­ment van zijn vriendin, de 30-jarige Andrea Stoelk­er (enkele jaren gele­den is Stan­ford, die 6 kinderen heeft, geschei­den van zijn vrouw). 

Naar onze mening is het geval-Stan­ford zich niet zozeer te vergelijken met de tri­este exploten van Jérôme Kerviel maar eerder met deze van Bernard Mad­off. Kerviel is een koele kikker, die door veel te riskante trans­ac­ties zijn werkgev­er Société Générale bij­na 5 mil­jard euro armer maak­te maar er, voor zover het onder­zoek heeft kun­nen vast­stellen, geen cent rijk­er is van gewor­den. Mad­off en Stan­ford zijn gewiek­ste bedriegers, die zich een aura van filantroop hebben toegeme­ten om zich niet in het minst gehin­derd door gewetens­bezwaren te verrijken. 

Net op het ogen­blik dat we dit stuk­je wilden pub­liceren, kwam er nog een bericht bin­nen, dat Robert Stan­ford ook op Aru­ba zijn ille­gale prak­tijken heeft uitgeoefend. 

Het laat­ste woord is nog niet gezegd over het geval-Stan­ford. En we vrezen dat het hier­mee nog niet afgelopen is met monsterfraudes.

Jan Van Besauw 
Pub­li­cist voor US Markets
________________________________________
Onder­getek­ende is een gepen­sioneerde mar­ket­ing man­ag­er. Hij schri­jft voor US Mar­kets o.m. columns, nieuws­bericht­en en artikels over uiteen­lopende onderwerpen.


Reageren

Anonieme comments achterlaten is niet toegestaan. Hiervoor moet u ingelogd zijn. Login »
Turbo’s zijn complexe instrumenten en brengen vanwege het hefboomeffect een hoog risico mee van snel oplopende verliezen. 7 op de 10 retailbeleggers verliest geld met de handel in turbo’s. Het is belangrijk dat u goed begrijpt hoe turbo’s werken en dat u nagaat of u zich het hoge risico op verlies kunt permitteren.