Wall Street ontsnapt aan crash

Don­derdag 6 mei 2010 zal niet in de geschiede­nis van de beurscrash­es ver­meld wor­den, en gelukkig maar. Want in de loop van die beurs­dag hing er even boven Wall Street een gitzwarte schaduw.

Iedere beurscrash gebeurt in een zenuwachtig kli­maat. Dat was zo in 1929, in 1987 en in 2000. Een vonkje is genoeg om het beurskruit te doen ontploffen.

Zo was de sit­u­atie ook op don­derdag 6 mei 2010. De span­ning van­wege de Griekse finan­ciële tragedie, de angst dat de maa­trege­len van de ECB en het IMF maar drup­pels kun­nen zijn op een hete plaat, de vrees dat in navol­ging van Grieken­land grotere lan­den, met name Span­je, Ital­ië, Por­tu­gal en — waarom niet — Frankrijk eve­neens in een draaikolk kun­nen verd­wi­j­nen, dat zijn alle­maal fac­toren die haaks staan op een sereen beursklimaat.

Uit­gerek­end in dit kli­maat ver­menigvuldigde een han­de­laar een verkooporder van een aan­tal stuks aan­de­len per ver­giss­ing met een fac­tor 1.000. Dit overk­wam op don­derdag 6 mei 2010 een trad­er van Citibank. Hij verkocht een mil­jard aan­de­len Proc­ter & Gam­ble (NYSE: PG) in plaats van het miljoen waarover het order ging.

De gevol­gen zijn bek­end. Het nieuws ging als een stro­vu­urt­je rond, onmid­del­lijk was er paniekverkoop, het crash­spook sprei­d­de zijn zwarte vleugels uit. Het aan­deel PG werd mas­saal gedumpt en de koers kelderde in nauwelijks een uur met 37%, van 62,67 naar 39,37 dol­lar. Toen bek­end werd dat het enorme verkooporder een ​‘tik­fout­je’ was, werd PG terug gekocht en uitein­delijk klok­te het aan­deel af met een ver­lies van 1,9%.

Het gebeuren rond PG is ook gere­flecteerd in het koersver­loop van de Dow Jones Indus­tri­al Aver­age. Boven­staande tabel toont de hoog­ste en laag­ste niveaus van deze index gedurende week 18, deze van de ​‘bij­na-crash’. Op 6 mei 2010 stond deze index op zijn diep­ste punt meer dan 1.000 pun­ten (1.039,05 ofwel 9,6%) lager dan bij de open­ing (10.862,22 pun­ten) en bedroeg de afs­tand tussen de hoog­ste en de laag­ste dagko­ers 1.138,69 pun­ten ofwel 10,4%. Dit zijn absolute records.
Nog nooit viel deze index in één beurs­dag zo sterk terug. Uitein­delijk kon de Dow Jones de schade beperken tot 342 pun­ten of 3,15%, ook niet om over naar huis te schrijven.

Dit alles toont aan, hoe ges­pan­nen de beleg­gers zijn en hoe ver hun vertrouwen is weggeza­kt. Als we nog­maals week 18 bek­ijken, dan stellen we vast, dat de Dow Jones tussen de open­ing op maandag en het slot op vri­jdag 5,7% heeft ver­loren, het groot­ste ver­lies sinds maart 2009. En de Nas­daq ver­loor nog meer van zijn pluimen, want tussen de open­ing op maandag en het slot op vri­jdag ligt een minus van 8,3%, de sterk­ste dal­ing sinds novem­ber 2008.

De bezorgdheid over Europa en het lot van de euro bli­jven een dom­per zetten op de beur­swereld, ook in de States. Nochtans zijn daar enkele posi­tieve gelu­iden te horen. Zo kwa­men er in april 2010 290.000 arbei­d­splaat­sen bij, daar waar anal­is­ten rek­enden op 200.000. En het vat ruwe olie ($WTIC) werd bij­na 13% min­der duur (van 86 naar 75 dollar). 

Om terug te keren naar het aan­deel PG moeten we het echt aan het ironie van het lot toeschri­jven, dat een ver­keerd ingegeven verkooporder van net dit ​‘brave huis­vader­aan­deel’ bij­na fataal werd voor Wall Street. Het even­e­ment heeft in alle geval de door pres­i­dent Oba­ma aangekondigde con­t­role op de aan­de­len­han­del via com­put­ers ver­scherpt en ver­sneld. Beur­swaakhond SEC en de CFTC (Com­mod­i­ty Futures Trad­ing Com­mis­sion) werken nu nauw samen om de exacte oorza­ak van het ver­keerd gelopen beur­sor­der te onder­zoeken, na te gaan waarom de fout niet tijdig ont­dekt werd en maa­trege­len te nemen om her­hal­ing te vermijden.

Neemt niet weg, dat de onzek­er­heid in de finan­ciële wereld er nog alti­jd is. Want veel geloof in het red­dings­plan voor Grieken­land is er nog niet, ook al ziin de lei­ders van de euro­zone op het einde van week 18 in Brus­sel bijeengekomen om er tot in het week­end te bli­jven om duidelijk te mak­en, hoe doel­tr­e­f­fend hun her­stel­maa­trege­len wel zijn.

Blijk­baar willen ze olie op de gol­ven gieten. Hoewel we in het licht van het teloorge­gane BP-boor­plat­form beter een andere metafoor zouden gaan zoeken.

Jan Van Besauw
Pub­li­cist voor US Mar­kets
________________________________________
Onder­getek­ende is een gepen­sioneerde mar­ket­ing man­ag­er. Hij schri­jft voor US Mar­kets o.m. columns, nieuws­bericht­en en artike­len over diverse onder­w­er­pen. Hij heeft op het moment van schri­jven geen materieel belang of bez­it in de bespro­ken bedri­jven of beleg­gingsin­stru­menten.