Terwijl de meest bekende waarnemers het er roerend eens over zijn, dat de olieprijs de komende maanden of misschien wel jaren hoog of nog hoger dan nu zal zijn, legt Warren Buffett zich dwars. Hij verwacht een gevoelige daling en demonstreert dit zelfs met zijn beleggingsgedrag… Olieprijs: Buffett legt zich dwars
‘Volgend jaar is de gemiddelde prijs voor een vat ruwe olie 53 dollar’, zegt het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Dit standpunt wordt bijgetreden door Merrill Lynch, waar men – om het IMF niet helemaal na te apen – gewag maakt van 56 dollar. En de komende jaren zullen geen verlichting voor ons budget brengen, vinden deze waarnemers.
Ook Barclays Capital denkt in die richting. Goldman Sachs doet er een schepje bovenop met 60 dollar te verwachten. De Commonwealth Bank of Australia gaat nog een stap verder met de voorspelling, dat we de komende 3 maanden 75 dollar zullen zien prijken op de prijstabellen.
Helemaal dramatisch wordt het, als we grondstoffenbelegger Jim Rogers horen spreken over 100 dollar.
‘Niks van aan!’ repliceert de begaafdste aandelenbelegger ter wereld, de heer Warren Buffett. Hij verwacht een gevoelige prijsdaling. En hij zegt dat niet zomaar, want hij maakte bekend, zijn belang in de oliefirma PetroChina van de hand te doen, in anticipatie op de daling van de olieprijs.
Wat steekt hierachter? Wil Buffett gelijk krijgen omdat velen zijn voorbeeld zullen volgen, waarbij ze hun oliefondsen zullen afstoten en de aandelenkoersen zullen dalen? Maar dat zal de olieprijs niet (direct) beïnvloeden, denken we. Of heeft Buffett informatie van het hoogste echelon, waardoor hij er quasi zeker van is dat de rek verdwijnt uit de olieprijs?
Wat bepaalt nu eigenlijk die olieprijs? Niks anders dan de aloude wet van vraag & aanbod. Aan de vragende zijde staan de grote economieën met als recente aanvoerders China en India. Het aanbod wordt in overgrote mate bepaald door de OPEC. En daar wil er wel iets mislopen, nu en dan. Tropische orkanen, stakingen doen de productiemotor horten en stoten. Bovendien vinden de prospectors al decennia lang geen noemenswaardige nieuwe bronnen meer.
Maar is nu zo, dat de olieproducenten niet voldoende ruwe olie oppompen? Dat is niet het geval, de voorraden vaten met het ruwe spul stapelen zich meterhoog op. Het zijn de raffinaderijen die niet kunnen volgen, daar knijpt het glibberige schoentje. En daaraan zal de heer Buffett waarschijnlijk denken. Want als de raffinaderijen hun infrastructuur uitbreiden, waar ze volgens ons allang mee bezig zijn, dan stijgt opeens het aanbod benzine, diesel en stookolie. Als op dit moment de vraag niet aantrekt of zelfs afneemt, dan stort de olieprijs ineen.
En dat zou wel eens het scenario kunnen worden voor pakweg begin 2006: toename van de productie, samen met een verminderde vraag omdat ook de op hol dravende economieën van China en India nu en dan een adempauze nodig hebben.
In alle geval kunnen de grote economieën niet lang meer leven met de huidige hoge olieprijs. Vooral in de States kunnen tragedies gebeuren wanneer Yank-met-de-pet zijn facturen niet meer kan betalen. Want spaargeld heeft hij niet.
Laten we hopen dat niet zover komt en dat dwarsligger Warren Buffett het bij het rechte eind heeft…
Jan Van Besauw
US Markets