Gauguin dankt roem aan beurscrash
Als u een schilderij in onderstaande stijl ziet, dan zegt u waarschijnlijk automatisch: ‘Paul Gauguin’ en u denkt daarbij aan Polynesische schonen, palmbomen, ukulele en tropische nachten met een diepblauwe hemel.
Gauguin werd in 1848 geboren in Parijs, maar lang bleef de jongen er niet. Zijn ouders waren Spanjaarden met roots in Zuid-Amerika en zo kwam het, dat de jonge Paul tot rond zijn 15 jaar in de Peruviaanse hoofdstad Lima woonde. Later kwam hij terecht in de Franse marine en toen hij 22 jaar was, werd hij assistent bij een Parijse beursmakelaar.
Hij huwde met de Deense Mette Gad en op korte tijd telde het gezin 5 kinderen. Vader Paul was een gewaardeerde beursmakelaar die zich ook interesseerde voor kunst. Hij verdiende een dikbelegde boterham en kon zich permitteren schilderijen en beeldhouwwerk te verzamelen. Bovendien waagde hij zich aan het zelf maken van schilderijtjes, van in den beginne in impressionistische stijl.
Enfin, Gauguin leidde een rustig leven, over en weer bewegend tussen de beurs, zijn gezin, vernissages en zijn atelier thuis. En dat zou zo gebleven zijn, moest in 1882 de beurs van Parijs niet hebben gecrasht.
Hij huwde met de Deense Mette Gad en op korte tijd telde het gezin 5 kinderen. Vader Paul was een gewaardeerde beursmakelaar die zich ook interesseerde voor kunst. Hij verdiende een dikbelegde boterham en kon zich permitteren schilderijen en beeldhouwwerk te verzamelen. Bovendien waagde hij zich aan het zelf maken van schilderijtjes, van in den beginne in impressionistische stijl.
Enfin, Gauguin leidde een rustig leven, over en weer bewegend tussen de beurs, zijn gezin, vernissages en zijn atelier thuis. En dat zou zo gebleven zijn, moest in 1882 de beurs van Parijs niet hebben gecrasht.
Wat toen gebeurde lijkt wat op de crash der crashes, die van 1929 in de VS. Er had zich in het post-Napoleontische Frankrijk een zeepbel gevormd onder impuls van gouden groeivooruitzichten voor de industrie en vooral voor gigantische mogelijkheden in de Balkan.
De Société de l’Union Générale nam het voortouw als investeringsbank en de rest van de markt volgde. The sky was nog maar eens the limit, tot…
De Société de l’Union Générale nam het voortouw als investeringsbank en de rest van de markt volgde. The sky was nog maar eens the limit, tot…
Ja, tot de Oostenrijks-Hongaarse regering om politieke redenen alle concessies weigerde die Frankrijk de gelegenheid zouden geven om de plannen i.v.m. de Balkan uit te voeren en dus de beloofde/verhoopte miljoenen te verdienen.
Op 18 januari 1882 bereikte het slechte nieuws de Franse hoofdstad. De Société de l’Union Générale ging ten gronde, paniekgolven rolden over het land en de aandelenkoersen doken en ze bleven duiken tot
30 januari van hetzelfde onzalige jaar. Mensen verloren hun spaarcenten, ontvluchtten de grote steden zoals Parijs, Lyon en Marseille om nieuwe kansen te zoeken op het platteland. Net zoals in de nasleep van 1929.
30 januari van hetzelfde onzalige jaar. Mensen verloren hun spaarcenten, ontvluchtten de grote steden zoals Parijs, Lyon en Marseille om nieuwe kansen te zoeken op het platteland. Net zoals in de nasleep van 1929.
Een kwart van de 60 Parijse beursmakelaars gingen failliet en de baas van Paul Gauguin, de heer Gustave Arosa, was erbij. Paul stond op straat, vond geen job en verhuisde uiteindelijk in 1884 met heel zijn gezin naar Kopenhagen, waar zijn vrouw vandaan kwam. Een jaar nadien keerde hij terug naar Parijs. Zijn vrouw en kinderen bleven in Denemarken, het huwelijk viel uit elkaar.
Gauguin: zelfportret
Gauguin: Manao tupapau, de geest van de doden kijkt toe
In zijn moeilijke aanloopperiode als professioneel schilder leerde Gauguin de gebroeders Van Gogh kennen en het was Theo, de grote sponsor van Vincent, die ook Gauguin financieel steunde.
Het tweetal trok naar Arles in de zonnige Provence om, naar eigen zeggen, van elkaar de schilderkunst te leren. Het bleken twee onafscheidelijke ruziemakers te zijn geweest en uiteindelijk resulteerde al dat gebakkelei in een zelfmoordpoging van Paul en het afsnijden van een stuk oor door Vincent. Vincent belandde in een instelling en Paul verliet de beschaving en trok naar Frans-Polynesië, met name Tahiti en de Markiezeneilanden.
Ondertussen was de Javaanse Annah uit beeld verdwenen om op Tahitio plaatzs te maken voor echtgenote nummer drie, Paou’óura, die hem in 1899 zijn zoon Emile schenkt.
In Polynesië bereikt Gauguin de toppen van zijn kunstenaarschap en is zijn tijd ver vooruit, zowel technisch als naar inhoud. Getuige hiervan is het onderstaande werk met het gedurfde kleurgebruik, intrigerende lichtinval en de dromerige, statige figuren. Ons lijkt dit een aanloop naar het surrealisme dat toen nog tientallen jaren in de toekomst lag.
Gauguin: D’où venons-nous, que sommes-nous, où allons-nous?*
In 1903, toen zijn zoon Emile 4 jaar was, stierf Paul Gauguin op 55-jarige leeftijd aan een combinatie van syphillis en een hartaanval.
Dank zij een beurscrash is een kunstenaar opgestaan die zijn schaduw heeft geworpen op de generaties die na hem kwamen.
Zijn naam leeft nog voort buiten de kunstwereld in de vorm van een luxejacht dat cruises doet tussen de Polynesische eilanden.
De Paul Gauguin
We durven ervan uitgaan, dat onze kunstschilder in minder comfortabele omstandigheden heeft gereisd.
Jan Van Besauw
In 1903, toen zijn zoon Emile 4 jaar was, stierf Paul Gauguin op 55-jarige leeftijd aan een combinatie van syphillis en een hartaanval.
Dank zij een beurscrash is een kunstenaar opgestaan die zijn schaduw heeft geworpen op de generaties die na hem kwamen.
Zijn naam leeft nog voort buiten de kunstwereld in de vorm van een luxejacht dat cruises doet tussen de Polynesische eilanden.
De Paul Gauguin
We durven ervan uitgaan, dat onze kunstschilder in minder comfortabele omstandigheden heeft gereisd.
Jan Van Besauw
US Markets