Fed blundert: echt of opgezet spel?
Gisteren dinsdag 3 mei 2005 verhoogde het FOMC (Federal open Market Committee, onderdeel van de Federal Reserve, centrale bank in de VS) de basisrente met 25 basispunten tot 3%.
Op zichzelf geen spectaculair nieuws. Analisten en economen hebben dit cijfer al weken geleden vooropgesteld en stelden dat de markten ermee zouden kunnen leven.
Wanneer voorzitter Alan Greenspan (zie foto) het spreekgestoelte verlaten had, begon het uitpluizen van zijn statement (eindconclusie). Deze teksten, die Alan himself telkens schrijft, worden met meer dan gewone belangstelling gelezen en elk woord, punt of komma wordt afgewogen.
Groot was de verbazing toen zowat anderhalf uur (99 minuten voor de stopwatch-liefhebbers) na het officiële einde van de FOMC-meeting er plots een correctie van dezelfde conclusies werd verdeeld.
Gemompel en gefronste wenkbrauwen alom, gevolgd door een golf sms’jes, e‑mails en telefoons naar persbureaus en hoofdredacties.
Beide teksten werden naast elkaar gelegd en wat bleek?
In de tweede tekst was de volgende zin over de inflatie bijgekomen: “Longer-term inflation expectations remain well contained.” (verwachtingen voor inflatie op langere termijn blijven goed onder controle).
Dit zinnetje was al eerder verschenen in het statement van 22 maart jl. als deel van een paragraaf over inflatie:
“Though longer-term inflation expectations remain well contained, pressures on inflation have picked up in recent months and pricing power is more evident. The rise in energy prices, however, has not notably fed through to core consumer prices.”
De Fed vond het dus wel belangrijk genoeg om de zinsnede over inflatie alsnog toe te voegen aan het tweede statement, maar niet de vaststelling, dat de stijging van de energieprijzen nauwelijks de verbruikersprijzen heeft beïnvloed.
Wat moeten we nu achter dit alles zoeken? Ofwel was het weglaten van de bewuste zin in versie 1 van het 3 mei-statement een slordigheid, ofwel ging het om een rechtzetting onder impuls van een macht, hoger dan de Fed.
Beide veronderstellingen doen ons de wenkbrauwen fronsen.
Want als het om een slordigheid gaat, verliest de Fed in één klap zijn bijna evangelische geloofwaardigheid. Het vergeten iets te vermelden over een essentieel punt zoals inflatie is in dit verband onbegrijpelijk.
Als er achter de schermen manipulatoren kunnen in slagen iets in elfder ure te wijzigen aan een statement van de Fed, dan duidt dit erop dat de macht van de poppenspelers zich heeft uitgebreid naar het opperste controlerende orgaan van de economie van de VS. Per uitbreiding krijgen dergelijke poppenspelers greep op de wereldeconomie.
Hoe heeft de Dow Jones Industrial Average Index gereageerd op dit alles?
U merkt het: de ganse dag zweeft de koers besluiteloos rond het vorige slot. Dan maakt de Fed zijn statement bekend. Blijkbaar zijn de beleggers tevreden, de index veert op en we zien de 10.300 punten op het scorebord verschijnen. Later volgt een ontnuchtering en zwaait de koers over en weer tussen 10.220 en 10.240 punten, in de min dus tegenover de dag ervoor. Dan verschijnt het tweede statement, als bij toeval net voor de slotbel. Als een raket schiet de index in de hoogte en kan de dag afklokken in de (bescheiden) plus. Heeft de onzichtbare macht achter de schermen hiermee haar doel bereikt?
Om dit artikel te laten verschijnen hebben we gewacht tot het opengaan van Wall Street vandaag 4 mei. En ja hoor, het evenement rond het tweede statement heeft zijn doel niet gemist, want de Dow Jones zet zijn klim voort en staat nu (17:10 uur) op 10.340 punten, dat is +0,8% tegenover het slot van gisteren.
Met de woorden van Napoleons moeder zeggen wij: ‘Pourvu que ça dure’ (nog af te wachten of het zal blijven duren).
© Jan Van Besauw
US Markets