
Diamanten? Doe mij maar een kilo, graag
Het heeft er alle schijn naar, dat de synthetische diamant op het punt staat echt door te breken en daarmee het natuurlijke product van zijn troon te stoten en dit zowel qua prijs als qua kwaliteit. Dankzij een nieuw proces lijkt er geen beperking te zijn om diamant te vervaardigen , noch wat het aantal, noch wat het gewicht (karaat) betreft. Voor we nader ingaan op dit proces even een korte schets van het diamantwezen.
Diamant is één van de merkwaardigste mineralen die men kent. De chemische formule is simpelweg C, dus nog eenvoudiger dan het H2O van water. Maar de koolstof ©- atomen zitten in een zodanige structuur vervat, dat diamant de hardste stof is die er bestaat. Dat het licht op fantastische wijze erdoor gebroken en weerkaatst wordt, is mooi meegenomen.
Diamant is één van de merkwaardigste mineralen die men kent. De chemische formule is simpelweg C, dus nog eenvoudiger dan het H2O van water. Maar de koolstof ©- atomen zitten in een zodanige structuur vervat, dat diamant de hardste stof is die er bestaat. Dat het licht op fantastische wijze erdoor gebroken en weerkaatst wordt, is mooi meegenomen.
Hieronder ziet u drie voorbeelden. Foto A is een geslepen exemplaar. Maar één van beide andere foto’s, B of C, is van ruwe synthetische diamant. Weet u welke? Het antwoord staat verder in dit artikel, maar lees eerst de rest.
A B C
De mens is nu al 2000 jaar bezig met diamant te ontginnen. Soms gebeurt dat door gewoonweg de oppervlakte af te schrapen en het gesteente te bewerken door schudden, zeven, spoelen en zo meer.
Zo ontstaan er enorme kraters zoals hierboven. En wat je niet aan de oppervlakte vindt, zoek je onder de grond:
Statistici komen tot de conclusie dat tot op heden zowat 600 ton diamant is bijeengeraapt en opgedolven. Voornaamste producenten zijn Afrika, Australië, Canada en Rusland. Alleen al in 2003 is meer dan 140 miljoen karaat (28 ton) gevonden.
Het gros van de diamanten vindt zijn weg naar de industrie als essentieel element in boor- en snijwerktuigen. Het is ook voor de industrie dat al geruime tijd synthetische diamant wordt vervaardigd. Dit zijn heel kleine steentjes, volledig onbruikbaar als sieraad.
Daar kan nu drastisch verandering in komen. Een Amerikaans team is er deze lente in geslaagd, kunstmatige diamanten van 10 karaat (2 gram) te vervaardigen. Groot genoeg om te pronken als opvallende hanger of ring. Volledig helder, foutloos. En nog iets harder dan de natuurlijke variëteit. En vooral: goedkoper.
Hoe dat team tewerk ging? Details kennen we niet, maar het komt erop neer, dat in een gesofisticeerde versie van een hoogdrukkookpan, die men door microgolven (1.600 watt) verwarmt tot 1.200 °C. Dan wordt een mengsel van waterstof- en methaangas geïnjecteerd. In de pan bevindt zich een minuscuul diamantje, waarop dadelijk diamant begint te groeien aan een tempo van 0,1 mm per uur. Dat lijkt traag, maar het is 100x sneller dan de gebruikelijke methodes.
Een prijs is nog niet vrijgegeven, maar uit de berichtgeving blijkt dat de nieuwe kunstmatige diamanten niet alleen qua kwaliteit, maar ook qua prijs een geduchte concurrent zullen vormen voor het natuurproduct. En, voegen de berichtgevers eraan toe, Met die 10 karaat is het nog niet gedaan. Er zijn proeven aan de gang om perfecte stenen van 300 karaat (60 gram!) te produceren. Dat is zo maar eventjes bijna 3x zwaarder dan de beroemde Koh-i-Noor met zijn 108 karaat (21,6 gram).
In de toekomst zal volgende (valse) vergelijking zeker niet meer opgaan:
‘Goedkope diamant is zeldzaam.
Wat zeldzaam is, is duur.
Goedkope diamant is dus duur.’
O ja, foto B is van kunstmatige diamant. Had u het juist geraden?
Jan Van Besauw
US Markets