Bernanke trekt aan de touwtjes

Het economis­che nieuws was niet bepaald rooskleurig, maar aan één speech had Ben Bernanke genoeg om het tij te doen keren van een naargeestige eb naar een bruisende vloed. Ofwel: de macht van de Poppenspeler.

Moesten we een car­toon­ist zijn, dan maak­ten we nu een teken­ing van Ben Bernanke, rech­top staande achter een pop­penkast met aan elke hand een bun­del touwt­jes, ver­bon­den met twee pop­pen. Eén stelt een bebrilde, breed glim­lachende trad­er-met-lap­top voort, de andere een over­en­t­hou­si­aste tv-speakerin.

Op vri­jdag 27 augus­tus 2010 was het ontzettend druk in en rond de chique Jack­son Lake Lodge (foto), cen­trum van een skio­ord in het Teton Nation­al Park in de staat Wyoming, niet ver (vol­gens VS-nor­men dan) van het befaamde Yel­low­stone natuurpark.

De omgev­ing is dan ook indruk­wekkend: bergen weer­spiege­len zich in een uit­gestrekt meer, elanden doorkruisen de bossen en op toeris­tisch attrac­tieve plekken zijn bizons gepos­teerd als bewi­js dat ze niet alle­maal zijn afgeslacht.

In het hotel was een con­fer­en­tieruimte Explor­ers Room gere­serveerd voor de Fed­er­al Reserve, want Fed-baas Bernanke ging het hebben over de Amerikaanse economie en dat jaagt elek­triciteit door al wie betrokken is bij ​’s lands en ​’s werelds finan­ciën, en dat zijn wij in feite allen.

En vooral bij het begin van Bernankes speech wer­den de gezicht­en somber. Want hij liet weten dat de economie van de VS haperde. In plaats van de vooropgestelde groei in Q2/2010 met 2,4% groei­de de VS-economie (het bnp) in die peri­ode slechts 1,6%. Een slecht resul­taat, zek­er tegen­over Q1/2010 en Q4/2009, waar de groei resp. 5,0 en 3,7% was. Maar meester-pop­pen­spel­er Bernanke goot dadelijk olie op de gol­ven door te stellen, dat die 1,6% toch nog beter was dan de door zijn admin­is­tratie verwachte groei voor Q2/2010 met 1,4%.

Hij ver­wit­tigde ervoor, dat die 1,6% niet vol­staan om hoop te koesteren voor een terug­val van de werk­loosheid en dat deze inte­gen­deel nog zou kun­nen gaan sti­j­gen. Toen hij dit gezegd had, zak­te het moreel bij zijn toe­ho­orders opnieuw als een pud­ding in elka­ar.
Maar alweer trad Bernanke op als volleerde Pop­pen­spel­er door ferm te bew­eren, dat hij bereid is om alle maa­trege­len te nemen, nodig om de economie te ste­unen.
Hij bedoelt hier­mee dat hij een nieuwe ronde ​‘quan­ti­ta­tive eas­ing’ in over­weg­ing neemt, een andere manier om te zeggen dat een nieuwe dosis cash in de economie moet wor­den gepompt, zoals het kopen van acti­va voor mil­jar­den dol­lars. Aangenomen wordt, dat Bernanke alvast het FOMC (Fed­er­al Open Mar­ket Com­mit­tee) zal bijeen­roepen om deze maa­tregel te con­cre­tis­eren. ​‘Heli­copter Ben’ is in aantocht.

De beurzen reageer­den in alle geval posi­tief. De Dow Jones (zie grafiek) steeg bij­na 165 pun­ten en sloot op 27 augus­tus 2010 af op 10.150,65 pun­ten ofwel 1,65% hoger dan de dag ervoor.

De ont­nuch­ter­ing kan komen, als zou blijken (wat we zek­er niet wensen) dat het vele geïn­jecteerde geld niet of onvol­doende terug­be­taald zou wor­den, m.a.w. als de economie toch niet echt zou hero­pleven.

Deze nieuwe ronde ​‘quan­ti­ta­tive eas­ing’ is een vol­gende test voor Bernankes lei­der­schap, economisch inzicht en macht. Want ondanks al het­geen hij al realiseerde blijkt zijn rep­u­tatie nog alti­jd broos te zijn. Dankz­ij de huidi­ge com­mu­ni­cati­etech­nolo­gie kijkt de ganse finan­ciële mee over zijn schoud­er en zal hem genade­loos (ver)oordelen bij de min­ste fout.

Zoals wij kon­den aflei­den uit reac­ties in de Amerikaanse media com­bi­neert Ben Bernanke drie eigen­schap­pen: kalmte, ongekun­steld­heid en agres­siviteit. Toen in de herf­st van 2008 het banksys­teem kap­seis­de, bleef hij rustig en bedaarde blijk­baar hier­door zijn naaste omgev­ing. In tegen­stelling tot zijn voor­ganger Alan Greenspan ver­bergt hij zich niet achter cryp­tis­che uit­sprak­en en duis­tere vaagheid. Hij drukt zich rech­tu­it uit en gebruikt geen ​‘gecodeerde sig­nalen’, wat de waarne­mers soms op het ver­keerde been zet omdat ze de Greenspan­ti­jd nog niet hele­maal zijn vergeten.

Hij beschikt ook over een dosis agres­siviteit, die de reden is dat hij bij het min­ste sig­naal dat de economie het niet doet zoals hij verwacht, optreedt met maa­trege­len. Wat op vri­jdag 27 augus­tus 2010 nog­maals bleek.

Maar hoe machtig hij ook is, er zijn fac­toren die buiten zijn con­t­role vallen. Hier­bij denken we aan de poli­tiek. We mogen niet ver­geten, dat Bernanke aangesteld is door ex-pres­i­dent George W. Bush en dat zijn som­mi­gen van de Oba­ma-admin­is­tratie nog niet vergeten.

Boven­di­en zal het hem niet in dank wor­den afgenomen, als hij er wel in zou hebben ges­laagd de economie te red­den uit een finan­ciële cri­sis maar dat het hem daar­na niet zou lukken om dezelfde economie de jaren achter­af te vri­jwaren van onvol­doende groei.

De Pop­pen­spel­er trekt aan de touwt­jes, laat ons hopen dat hij dat doet op een wijze en vol­hard­ende manier.

Jan Van Besauw
Pub­li­cist voor US Markets

________________________________________

Onder­getek­ende is een gepen­sioneerde mar­ket­ing man­ag­er. Hij schri­jft voor US Mar­kets o.m. columns, nieuws­bericht­en en artike­len over diverse onder­w­er­pen. Hij heeft op het moment van schri­jven geen materieel belang of bez­it in de bespro­ken bedri­jven of beleggingsinstrumenten.