Heel veel publicaties willen de belegger nog steeds doen geloven dat beleggen iets is wat je op lange termijn moet bekijken. Er zijn altijd wel uitzonderingen op de regel natuurlijk maar die zijn dungezaaid. Wanneer wij de Nikkei (en veel andere indexen en aandelen natuurlijk) bekijken dan zien we dat we de “buy and hold” strategie wel kunnen vergeten…JAPAN NIKKEI 225
Heel veel publicaties willen de belegger nog steeds doen geloven dat beleggen iets is wat je op lange termijn moet bekijken. Er zijn altijd wel uitzonderingen op de regel natuurlijk maar die zijn dungezaaid. Wanneer wij de Nikkei (en veel andere indexen en aandelen natuurlijk) bekijken dan zien we dat we de “buy and hold” strategie wel kunnen vergeten.
De belegger die in Januari 1990 op een niveau van bij de 39000 en zelfs later nog in maart 1991 op een niveau van 27000 in deze markt is gestapt vanuit een “buy and hold” strategie moet er nog niet van wakker liggen. De “lange termijn” zal wellicht nog een aantal,jaren in beslag nemen vooraleer we ooit terug op die niveaus komen te staan. In feite zou beleggen veel eenvoudiger kunnen. In een markt met positief sentiment stijgt zowat alles, ook de “cats and dogs” en in een negatief sentiment is er plots niets meer wat deugt, hoe degelijk het ook mag zijn. De woorden,perceptie en liquiditeit zijn dan zaken die mij onmiddellijk door het hoofd flitsen. Misschien moeten we de discipline hebben om in een positieve markt er vol in te vliegen om, wanneer het sentiment omslaat, alles er weer uit te gooien…het is een optie om eens over na te denken.
Nu, na dit hersenspinseltje gaan we verder met de analyse van de Nikkei en we beginnen weer met de maandgrafiek. We stellen een paar zaken vast: de index ketste af tegen de weerstandlijn die de toppen van juli ’96 en april ‘2000 verbindt. De index bereikte ruimschoots zijn Fibo-niveau op 161.8, dit wanneer we deze niveaus nemen tussen de bodem van april ’03 en de top van april ’04. Vaststellingen achteraf dus waar we weinig mee kunnen aanvangen. Wel interessant is dat het 40, 100 en 200-maandsgemiddelde zijn omgebogen en in een stijgende trend zitten.
Het verloop van die gemiddelden blijkt ook een nuttig gegeven wanneer we de weekgrafiek bekijken want we zien inderdaad dat de index midden juni ’06 terugviel tot op het 100-weeks exponentieel gemiddelde. Vanaf dit niveau kwam er een correctie op de daling die opnieuw weerstand ondervond tegen het 40-weeks exponentieel gemiddelde. Het feit dat dit gemiddelde nu ombuigt van stijgend naar vlak is een eerste vaststelling die me laat veronderstellen dat het met de daling op de Nikkei nog niet gedaan is. Een tweede vaststelling is dat we vanuit de top nog maar twee bewegingen gezien hebben en dus een derde zouden mogen verwachten. Een derde gegeven is dan dat we een aantal gaps zien liggen die in de stijging niet opgevuld werden. Dus is het een realistische aanname te verwachten dat dit in het hudige sentiment alsnog gebeurt. Nemen we er dan nog de Fibo-niveaus bij getrokken vanuit de top van april ’06 en met als bodem midden juni ’06 dan zien we een niveau liggen van 12200, een niveau wat overeen komt met de top die bereikt werd in april ’04 en tevens een horizontaal steunniveau.
Is de kans dat de daling zich verderzet tot dit niveau reëel? Ik ben van mening dat we inderdaad die mogelijkheid niet mogen uitsluiten want kijken we naar de daggrafiek dan zien we hier een dalend verloop van de gemiddelden. Het 200-daags verloopt wel vlak maar de koersen liggen onder die gemiddelden en dat is niet positief. Ook de macd is in de correctie op de daling afgeketst tegen zijn 0‑lijn en zit nu weer dalend en onder zijn signaallijn. Ik sluit de mogelijkheid dus zeker niet uit dat we inderdaad een verdere daling zien naar 12200 waarbij we in de zone 13000⁄13500 even een oponthoud zullen krijgen.
Edwin Vandamme
usmarkets
Schrijver heeft geen positie in de besproken index.