![](/images/legacy-userimages/userimages/edwin_Wall_Street.jpg)
Dow Jones, SP500 en Nasdaq
We kijken achtereenvolgens naar de grafieken van de Dow Jones, de SP500 en de Nasdaq.
In de kwartaalgrafiek van de Dow zien we dat we met de terugval van dit kwartaal een candle hebben geplaatst waarvan de onderkant van de candle op de lange termijn steunlijn ligt. Het is duidelijk dat wanneer we deze lijn breken (en dus onder het laagste punt van de candle komen) we een verdere terugval krijgen richting horizontale steunzone op 11000⁄10000.
In de maandgrafiek zien we een macd die een verkoopsignaal heeft gegeven. De eerste conclusie is dan ook dat we lange termijn negatief evolueren. Echter zo eenvoudig is het niet: we zien dat vorige maand de candle steun vond op het gemiddelde. We zien ook dat we vanaf de bodem, dus de start, van de langetermijnhausse in 2002 vier golven kunnen tellen waarbij de daling van de afgelopen maanden als vierde golf in aanmerking kan genomen worden. Dit betekent dat we niet zomaar mogen uitgaan van een verdergaande daling. De bodem van de januaricandle kan met andere woorden best de bodem van een vierde golf geweest zijn. Dit betekent dat de bodem van januari heel belangrijk is. Wordt die doorbroken dan gaan we richting 11000 maar zelfs dan zou de aanname van een vierde golf van kracht blijven wat betekent dat de index de komende maanden een vijfde stijgende golf moet plaatsen. Die golf zou ons dan over de top van oktober 2007 moeten brengen, boven de 14000 dus.
In de weekgrafiek zien we opnieuw een aantal belangrijke gegevens: De januaricandle uit de maandgrafiek is hier een referentiepunt voor de steunlijn van een evenwijdig dalend kanaal. De stijging vanaf de steunlijn brengt ons nu terug tot in de nabijheid van de top van februari 2002 bij 12800. De bodem van de candle van november 2007 vond eveneens steun op 12800.
Dit niveau is dus nu sterke weerstand. (rolwisseling steun/weerstand). Die weerstandslijn (horizontaal) is tevens de neklijn van de kop-schouder die voorafgaand aan de val werd gevormd. Dit alles beteknt dat wanneer de index er niet in slaagt het nivveau van 12800 te breken we met een kiss of death te maken hebben. De kans zit er er dan met andere woorden dik in dat we nogmaals richting steunlijn van het dalende kanaal gaan. Richting zone 11000 dus. De aanname lijkt reëel want tellen we de golven vanaf de top dan zien we dat we in dit geval nu in een vierde golf zitten. De daling riching 11000 zou dan een vijfde en tevens laatste golf van de daling betekenen.
Komen we boven de 12800 wat gezien de zwaar overgekochte macd niet onrealistisch is als aanname dan is de kans zeer groot dat we op weg zijn naar koersen boven de 14000. Een terugtest van de 12000-zone zou best kunnen want daar ligt eveneens een horizontaal niveau. Rond die zone zou dan bijvoorbeeld een hogere bodem kunnen gevormd worden.
Het blijft dus zaak de evolutie van de index nauwkeurig op te volgen.
In de daggrafiek zien we dat de macd zijn weerstandslijn heeft gebroken en dit is een koopsignaal voor de korte termijn. Trekken we op de macd een kanaal met inachtname voor het gebruik van dezelfde referentiepunten als in de koersgrafiek dan zien we dat er nog een stuk ruimte is vooraleer we de weerstandslijn zullen bereiken. In dat geval zouden we ook de 0‑lijn opwaarts kruisen en een doorbraak van de 0‑lijn betekent niets anders dan een golden-cross van het 12- en het 26-daags gemiddelde in de koersgrafiek. De kans op een doorbraak van de 12800 mogen we dus zeker niet uitsluiten. In dat geval ligt de volgende weerstand bij 13000 en dan wordt 12800 vanzelfsprekend een zware steun. Dalen we echter en komen we onder de candle van 11⁄02 (12070 als low) dan mogen we ons richten op een daling richting januaribodem. Wanneer deze wordt gebroken dan gaan we richting niveaus genoemd in de week-en maandgrafiek.
De analyse voor wat betreft de SP 500 is gelijklopend aan die van de Dow Jones.
Eerst de kwartaalgrafiek: We vielen net als bij de Dow terug op de langetermijn steunlijn.
In de maandgrafiek zien we dat we ook hier de aanname voor een vierde golf in ontwikkeling (en dus de verwachting voor een stijgende vijfde golf die de top van oktober 2007 moet uitnemen) niet mogen uitsluiten. Alle gegevens zoals vermeld bij de analyse van de maandgrafiek van de Dow Jones zijn ook op de SP500 van toepassing.
Ook voor wat betreft de weekgrafiek: zelfde analyse als bij de Dow maar dan wel met dat verschil dat hier de relatie koers tov gemiddelden er beter voor ligt.
Vanuit de stelling dat de relatie tussen koers en gemiddelden voor de brede markt (de SP telt 500 aandelen en de Dow slechts 30) er beter voorligt bij de SP 500: mogen we dan niet aannemen dat het scherpe kanaal dat doorbroken werd bij een terugval een weerstandslijn zal bieden die de opzet zal geven voor de vorming van een hogere bodem? Ik zou de mogelijkheid niet verwerpen en ik zou het zelfs onverstandig vinden dat wel te doen.
Conclusie: wat moeten we met onze vaststellingen bij de Dow Jones en de SP500? We mogen er niet vanuit gaan dat we tout-court een diepere daling zullen krijgen. De aanname voor een vierde golf valt niet uit het oog te verliezen. We kennen met andere woorden voor beide indexen de steunen en de weerstanden die we moetn respecteren. Een doorbraak moeten we vroeg of laat krijgen en dan wordt het zaak mee te liften in die richting.
Dan de Nasdaq die ik apart bekijk omdat het verloop hier totaal anders ligt.
Ik vind het nog steeds verbazend dat deze index relatief veel sterker is in vergelijking met de Dow en de SP maar we moeten nu éénmaal niet negeren wat we zien.
De kwartaalgrafiek geeft aan de koersen nog enige ruimte vooraleer we de langetermijnsteunlijn raken maar de laatste candle heeft steun op de onderste lijn van het nauwe trendkanaaltje. Vallen we hierdoor dan is er in eerste instantie weinig ruimte naar beneen omdat de langetermijnsteunlijn, zoals we zien, samenvalt met het gemiddelde.
De maandgrafiek laat zien dat de terugval van de koersen die dus binnen het koerskanaal blijft ook steun heeft op de nog steeds stijgende gemiddelden. De macd geeft een verkoopsignaal en dat is dan weer negatief. Hou echter in het achterhoofd dat in geval de koers moest gaan stijgen de macd best eerst een divergentie kan neerzetten. Indicatoren zijn immers een afgeleide van de koers en niet andersom.
In de weekgrafiek zien we een sterk oververkochte macd en we zien dat de koersen half januari een sterk horizontaal steunniveau wisten te houden. We kunnen dus aannemen dat de Nasdaq vanaf dit niveau kan stijgen. Wie hierop inspeelt houd dan best een stop op de horizontale lijn. We zien immers vanaf de top een patroon bestaande uit vier golven en dit betekent dat we nog één dalende vijfde golf te goed hebben.
Die vijfde golf kan ons richting steunlijn brengen maar ook hier mogen we de positieve signalen van de macd niet in de wind slaan. Een verdergaande daling is dus geen zekerheid.
Conclusie: lange termijn laat de macd verkoopsignalen zien bij de drie indexen maar korte termijn geeft de indicator positieve signalen. We zien voor de lange termijn de mogelijke aanname voor een vierde golf bij de Dow en de SP maar we zien in alle drie de indexen de mogelijkheid voor een vijfde golf op lager niveau. Die vijfde golf zou tevens de laatste moeten zijn vooraleer er een vijfde golf op hoger niveau volgt die ons boven de toppen van oktober 2007 zal brengen.
Edwin Vandamme
US Markets
Analist heeft geen posities in de drie indexen.