De dollar Wat nu? Hoe zit het in elkaar?

De dollar lijkt in een snel tempo af te dalen richting de tripple bodem rond de 80 pnt uit begin jaren 90. U kunt dit zien op de chart die vanaf 1990 het verloop van deze munt tov de grote valuta`s wereldwijd toont. Dat die aanval tot die zone zal doorzetten lijkt me nu duidelijk, op korte termijn kan de Euro dus nog tot de 1,33 en mogelijk de 1,35 USD waar er een voorlopige top kan worden gemaakt.

Een kort herstel richting de 82,5 of maximaal 85 pnt zou er nadien in zitten na het bereiken van de 80 pnt. De Euro kan dus in onze visie nu tot de 1,35 oplopen om dan de 1,29~1,30 dollar terug te gaan testen. Nadien kan er een nieuwe daling op gang komen die mogelijk de dollar onder de 80 pnt laat zakken.

Deze index ziet er nu zwaar oversold uit, de dollar kreeg de afgelopen 2 maand een enorme klap tov de overige valuta. Het mag dan ook duidelijk zijn dat men de tegoeden wegtrekt uit de VS omdat men er niet meer zo zeker van is dat het financiële beleid over de plas betrouwbaar genoeg is.

Er wordt op dit moment een spel gespeeld tussen de VS en Azië, dit is de grootste oorzaak van de daling die de dollar laat zien. De Euro profiteert daar uiteraard volop van. Sinds meer dan een jaar is er een ander evenwicht ontstaan tussen de internationale valuta.

De Bush- administratie gaf de economische groei in de VS een enorme impuls tijdens het ineenstorten van Wall Street tijdens de recessie na 2000. Hierdoor zijn de begrotingstekorten alleen maar verder omhoog geschoten tot niveaus die de 8000 miljard dollar snel zullen passeren. Wat de VS nu meer dan ooit nodig heeft is dat men de boel vanuit het buitenland blijft financieren door middel van obligaties en liever nog met risicokapitaal

Als we daarbij aan Azië denken dan weten we dat deze regio eind jaren 90 in een diepe crisis zat, de Azië crisis. De landen in deze regio hadden het dus meer dan ooit nodig om reserves op te bouwen, daarom was men enkel gebaat om de export vanuit deze landen te laten groeien. Hoe doen ze dit? Wel, ze koppelen hun munt aan de dollar zodat hun munt ondergewaardeerd blijft. Zo blijven de Amerikaanse (externe) tekorten staan tov de overschotten in Azië. Hun beleid om zichzelf ondergewaardeerd te houden kan leiden tot deviezenreserves in die Aziatische regio die zo maar al te graag en goedkoop worden teruggeleend aan de VS. Op deze manier lijkt iedereen blij: de VS kan de boel in hun eigen tuin verder financieren om de economie zo kunstmatig verder te laten draaien. Daar tegen over staat dat men blijft consumeren uit de goedkopere Azie regio wat dan voor hun weer goed is voor de export. En zo is de cirkel weer rond.

Zowel Europa, Engeland en Japan zitten dus in feite opgesloten tussen die stroom van wat hierboven is uitgelegd. De enorme tekorten waar de VS nu mee te maken krijgt leidt nu tot een ernstige verzwakking van hun kredietkwaliteit. Dit zou normaal de aanzet moeten worden tot stijgende premies op de Amerikaanse vermogenstitels, maar door de grote vraag van de Aziatische centrale banken naar Amerikaanse obligaties gebeurt dat niet. Deze premie komt hierdoor tot zijn recht in een fors dalende dollar tov de munten die vrij bewegen.

Er is een stilzwijgende afspraak tussen de VS en Azië maar ook met Zuid-Amerika, die er op neerkomt dat hun munten ondergewaardeerd mogen blijven. Echter, naast de voordelen kent men nu ook nadelen.

Azie kent er 2 grote, eerst de enorme opbouw van reserves door de sterke economische groei in China. Zo beschikt de centrale bank van China momenteel over een reserve van bijna 600 miljard dollar en die groeit maandelijks met ongeveer 2 a 3%. De BOJ heeft al meer dan 800 miljard dollar reserves opgebouwd in de loop der jaren. Die reserves stromen dus terug naar de VS als men er zeker van is dat het voordelen oplevert. Bij een normale gang van zaken en met een goed financieel beleid blijft de dollar sterk en is het voor deze landen zeer aantrekkelijk om de gelden uit te blijven lenen aan de VS. Maar, bij de dollar die nu met een enorme druk te maken krijgt door het financiële wanbeleid van de Bush administratie zullen die landen enorme verliezen leiden op hun reserves.

Een ander groot nadeel is de invloed die het op de binnenlandse monetaire verhoudingen uitoefent . Normaal zijn bank interventies erop gericht om te voorkomen dat hun eigen munt duurder wordt tov die dollar. Maar er komt zo automatisch meer binnenlands geld in de omloop. Het nadeel voor Amerika is hierdoor natuurlijk dat het steeds dieper in de schulden geraakt wat dan weer niet tot in het oneindige kan oplopen.

Het mag dan ook voor u duidelijk zijn dat de stilzwijgende afspraak tussen die landen tot een eind komen zodra voor een der betrokkenen de nadelen groter worden dan de voordelen. Hierdoor lijkt het erop dat de Amerikanen zich stilaan beginnen te realiseren dat ze op deze manier afstevenen op een enorme financiële ramp. Niet voor niets kruipt Greenspan de afgelopen maanden diverse keren uit zijn schulp met de mededeling dat de overheid de tekorten niet verder kan laten oplopen. En dit terwijl Greenspan traditioneel nooit uitspraken doet over het wel en wee van de dollar. Dat is in de VS het werkt voor dhr Snow die naar mijn weten net zo dom is als de gehele Bush- administratie en zich daar totaal geen zorgen om maakt. Het niet willen zien van het probleem? Dat is kop- in het zand politiek.

De Amerikaanse economie die nog kampt met de naweeën van de uiteengespatte zeepbel in 2000 is gewoon bezig met het creëren van een nieuwe zeepbel. Die zou in feite een nog veel ergere vorm kunnen aannemen dan de vorige omdat de huidige is ontstaan door een kunstmatige groei, dus niet uit normale groei zoals men die uit de afgelopen decennia kent. Met hulpmiddelen als belastingverlagingen en het fors opblazen van de aandelenmarkten werd de economische groei opgezweept om zo in feite uit de problemen te groeien. En een groei forceren door het zelf te betalen met geld dat men niet eens bezit lijkt me levensgevaarlijk. De burger zit al tot over zijn oren in de schulden zodat ook die omhoog moet kruipen om eraan mee te kunnen en mogen doen. En ja die brave burger koop dan ook nog zijn spullen uit de import omdat die goedkoper zijn. Vandaar natuurlijk de tekorten op de handel die maandelijks boven de 50 miljard uitkomen. Daarom lijkt de dhr. Snow zich niet druk te maken over de dollar, de export zal toenemen denk die nu.

Dat het beleid in de VS aan het falen is lijkt me zo duidelijk als wat, de tegenspraak tussen Greenspan en Snow toont al een duidelijke tweestrijd die men nog nooit zag over de grote plas. Men verhoogt de rente al enkele keren en krijgt zelfs op die manier niet voor elkaar de munt op te krikken. Let daarbij ook op de oplopende inflatie die de kop ineens opsteekt, ook deze bijkomende plaag zal zich laten gelden de komende tijd. De Chinezen lijken zich nu los te willen koppelen van de dollar en men wil maar maximum 180 miljard dollar meer in Amerikaans waardepapier stoppen omdat de verliezen veel te groot worden.