
Analyse: Shangai, Hang Seng en NIkkei
In deze analyse nemen we de Shangai, de Hang Seng en de Nikkei onder de loep. U ziet voor elke index de maandgrafiek, de week- en de daggrafiek.
De Shangai (1986) is in de maandgrafiek teruggevallen tot bij het 61.8 Fiboniveau gemeten tussen de bodem van juli 2005 en de top van oktober 2007. 61.8 is het meest voorkomend retracementsniveau en het ware uitzonderlijk moesten we dit niveau doorbreken. Gebeurt dit toch dan is het niet vanzelfsprekend een terugval te verwachten tot op het 76.4 Fiboniveau want we zien dat de horizontale die de toppen van juli 2002 en april 2004 verbindt een zware steun zal bieden. Dit horizontaal niveau ligt op 1800 punten. Het 76.4 Fiboniveau ligt op 1510 punten.
In de weekgrafiek zien we , zoals ik er in de TA-sectie op deze site reeds op heb gewezen, dat de macd het dalingsmomentum niet langer bevestigd. De Polarized Fractal Efficiëncy, die traditioneel voorlooptop de macd, laat een positieve divergentie zien onder de vorm van een dubbele bodem. Het verloop van deze indicatoren in aanmerking genomen zou ik voorzichtig zijn met shorts en zou ik heel zeker geen nieuwe shortposities durven aangaan.
In de daggrafiek zijn we aanbeland bij de steunlijn van een dalend kanaal. Een correctie op de daling is het minste wat we zouden mogen verwachten en gezien de signalen vanuit de week- en de maandgrafiek hou ik rekening met de mogelijkheid van het begin van een bodemvorming.
In de maandgrafiek van de Hang Seng (18300) nemen we als referentiepunten voor het trekken van de Fibo-niveaus de bodem van april 2003 en de top van november 2007. We zien dat er nog ruimte voor daling is vooraleer het 50 Fiboniveau bereikt wordt.Dit niveau ligt op 16440. Het is niet vanzelfsprekend dat dit niveau ook moet bereikt worden want we zien een horizontale steun over de toppen van maart en juli 2000 en vlak daaronder zien we het 100-maands liggen op 17000 punten.
In de weekgrafiek zien we een dalend kanaal waarvan de steunlijn op 17500 ligt. Bereiken we die steunlijn dan zal daar zo goed als zeker een reactie op volgen. Behalve de steunpunten uit de maandgrafiek die een rol zullen spelen bereiken we bij de onderkant van het kanaal immers ook de horizontale steun bij de top van mei 2006.
Vanuit de signalen van de PFE en de macd en rekening houdende met het verloop van de koersgrafiek mogen we aannemen dat de Hang Seng zijn daling inderdaad nog niet heeft gehad. Ik zou mij in eerste instantie richten op het behalen van de steunlijn van het dalend kanaal wat we zien in de weekgrafiek.
In de maandgrafiek nemen we de bodem van april 2003 en de top van juli 2007 als referentiepunten voor het trekken van de Fibo-niveaus. Het 50% niveau dat we nu hebben bereikt komt overeen met de horizontale steun van april 2004 en maart 2005. Daalt de Nikkei door deze niveaus dan krijgen we bij het 61.8 Fibo-niveau opnieuw zware horizontale steun van de bodems van mei en oktober 2004.
In de weekgrafiek zien we dat de kans op een verdere daling richting de zone 11000⁄10600 reëel is.
Ook in de daggrafiek zien we dat de macd en de PFE geen signaal geven dat op een mogelijk keerpunt zou kunnen wijzen en het koersverloop ziet er al evenmin naar uit om op het huidig niveau een longpositie te overwegen.
Conclusie: de Shangai ligt er duidelijk het beste bij. De Hang Seng en de Nikkei maken meer kans nog verder te dalen.
Edwin Vandamme
US Markets
Analist heeft posities op de Nikkei en op de Shangai.