Analyse: Indexen Japan, China en India

Zonet heeft de Fed de rente ver­laagd met 0.5%. Wat ook de reac­tie mag zijn op deze rentev­er­lag­ing, ik ga er van uit dat we hoe dan ook een cor­rec­tie moeten kri­j­gen op de forse sti­jgin­gen van van­daag. Dergelijke uit­sla­gen vor­men immers geen ste­vig fun­da­ment om er een betrouw­bare sti­jging te lat­en op vol­gen. Die cor­rec­tie kan mogelijks lei­den tot de vorm­ing van een hogere bodem. Na die terugtest verwacht ik dat we enkele weken en wellicht enkele maan­den kun­nen sti­j­gen met de index­en wereld­wi­jd. De aan­de­len­posi­ties zou ik hoe dan ook innemen vanu­it een korte ter­mi­jn visie. We mogen verwacht­en dat de bedri­jf­s­re­sul­tat­en de komende maan­den slecht zullen zijn en dus is een sti­jging geen reden om aan­de­len te kopen vanu­it een lan­gere ter­mi­jn visie…

Analyse: Index­en Japan, Chi­na en India

Ik toon in deze analyse voor elke index drie grafieken: de maand- de week- en de dag­grafiek. We bek­ijken achtereen­vol­gens de Nikkei, de Bom­bay en de Shangai. Voor wat betre­ft de Bom­bay-index mag toch gezegd wor­den dat deze index heel sterk is. Blijk­baar moeten we straks met zijn allen naar India kijken.

In de maand­grafiek van de Nikkei (7621.92) hanteer ik momenteel de kanalen zoals ingetek­end. Het korte ter­mi­jn kanaal is wat hellings­graad betre­ft te scherp om ook op de lan­gere ter­mi­jn te kun­nen stand houden want nor­male hellings­graden situeren zich tussen 30 en 45°. Dit kanaal is duidelijk scher­p­er. Als ref­er­en­tiepun­ten voor het trekken van de Fibonac­ciniveaus neem ik de top van juli 2007 en de okto­ber­bo­dem. Een sti­jging in deze index kan ons de komende weken terug bren­gen naar een zone tussen het 38.2 en het 50% niveau. We hebben dus een doel­zone van 10000 tot 11200 voor de Nikkei. Deze zone is als doel­zone aan­vaard­baar omdat we er de hor­i­zon­tale weer­stand­szone van mid­den 2004 tot mid­den 2005 zien liggen.

De week­grafiek laat de doel­zone die ik aangeef in de maand­grafiek duidelijk­er zien maar wat me in deze grafiek aanspreekt is de relatieve afs­tand tussen koers en gemid­delden en de relatieve afs­tand tussen sig­naal­li­jn en de macd-lijn. Die duidelijke over­span­nen toe­s­tand in zow­el de indi­ca­tor als de koers­grafiek vra­gen om een convergentie. 

In de dag­grafiek vin­den we eve­neens aan­wi­jzin­gen die ons mogen lat­en veron­der­stellen dat we voor een sti­jging staan. De afs­tand tussen koers en Welles-lijn is heel groot en in de dmi zien we een posi­tieve diver­gen­tie. De Welles-lijn ligt nu bij 9000 en er net onder ligt een gap in de koers­grafiek bij 8600. Mijn koers­doel­zone voor de korte ter­mi­jn is dus ⁸⁶⁰⁰⁄₉₀₀₀.

In de maand­grafiek van de Shangai (1771.82) zien we duidelijk de ste­un van de top uit 2004 en de ste­un van de top uit 2001. 

In de week­grafiek wordt duidelijk waarom ik van de verwacht­ing uit­ga dat de zone uit de maand­grafiek kan stand­houden. We zien in de week­grafiek namelijk al weken­lang dat de macd het dal­ingsmo­men­tum niet langer beves­tigt. Het lijkt me logisch dat bij een verwachte sti­jging in de index­en wereld­wi­jd de weer­stand­sli­jn in de Shangai zal door­bro­ken worden.

In de dag­grafiek zien we dat de macd bij een verder dal­ende index steeds weer hogere bodems plaatst maar die posi­tieve diver­gen­tie heeft tot op heden geen reden om tot het innemen van hausse­posi­ties over te gaan. Het bli­jft wacht­en op een koopsignaal.

In de maand­grafiek van de Indi­ase index blijkt duidelijk hoe sterk deze index wel is in vergelijk­ing met andere wereldin­dex­en. Ook deze index is fors onderuit gegaan maar bijlange niet in dezelfde mate als de andere index­en. Uit dergelijke grafiek besluit ik dat de Indi­ase economie er sterk voorstaat.

Mijn punt van twi­jfel is of ik de beweg­ing van de laat­ste maan­den nog steeds in aan­merk­ing kan nemen als zijnde een vlag­pa­troon. Omdat de lichamen van de can­dles nog steeds bin­nen de grensli­j­nen liggen veron­der­s­tel ik van wel maar ik zal er niet op inspe­len vooraleer de weer­stand­sli­jn over de top­pen wordt doorbroken.

In de week­grafiek teken ik een trend­kanaal met dubbele trendli­j­nen. Ik ga er van uit dat het bereiken van het 50% Fibo-niveau samen met het bereiken van de trendli­jn vol­doende ste­un moet bieden. Voor­lop­ig is dit nog steeds niets meer als een aan­dacht­spunt. Om long­posi­ties in te nemen ont­breekt het me nog aan con­crete signalen.

Ook in de dag­grafiek zien we nog geen koopsig­naal in de macd. Met de ham­mer die we zien in de koers­grafiek en de Polar­ized Frac­tal Effi­ciën­cy die een koopsig­naal geeft lijkt het me logisch dat we op korte ter­mi­jn een sti­jging kun­nen verwacht­en. Vooral­snog zal die sti­jging enkel maar een cor­rec­tie zijn op de dal­ing. Een hertest van de bodems zal wellicht meer duidelijkheid scheppen.

Edwin Van­damme

US mar­kets

Anal­ist heeft posi­ties op de Shangai en de Nikkei. Geen posi­ties in andere ver­noemde waarden.