![](/images/legacy-userimages/userimages/edwin_chart1.jpg)
Analyse: Dow Jones, Nasdaq en SP500
Ik toon in deze analyse telkens 4 grafieken. De kwartaalgrafiek, de maand-week- en daggrafiek.
De indexen worden ook geanalyseerd in de volgorde zoals ze in de titel staan vermeld.
We beginnen dus met de Dow Jones.
Beschouw de wijze waarop ik de Fibonacci-niveaus heb ingetekend als puur subjectief. De wijze waarop ze zijn ingetekend geeft samen met de steunlijnen aan dat de bodem van dit kwartaal echt wel het maximum is. Dalen we daaronder dan ziet het er niet goed uit. De macd toont een negatieve divergentie maar op dergelijke lange looptijd is het onbegonnen werk de indicator als timingindicator te gebruiken.
In de maandgrafiek is het verkoopsignall in de macd duidelijk. Wat we niet kunnen uitsluiten natuurlijk is dat er een divergentie achteraan komt. We kijken dus beter naar de koersgrafiek en daar zien we dat de bodems van maart en van januari echt wel van belang zijn. Worden die neerwaarts doorbroken dan is dat echt wel negatief.
In de weekgrafiek zien we dat de macd de neiging heeft om te buigen. Het is niet zo verwonderlijk dat de koersen van hier af zijn beginnen stijgen want we hebben het 200-weeks geraakt en dat is toch een sterke steun. Die steun viel bovendien samen met de top van mei 2006. We zien wel dat de kortere gemiddelden ombuigen en dat is negatief. Het niveau 12850 springt duidelijk in het oog. Dat niveau komt te liggen bij het lijntje dat loopt onderde bodems van augustus en november en tevens is het een Fibo-niveau.
In de daggrafiek zien we een positief signaal in de macd. De indicator heeft de doorbroken weerstandslijn teruggetest en staat op het punt de 0‑lijn te kruisen. Dit betekent niets anders als dat we een golden-cross hebben tussen het 12- en het 26-daags gemiddelde. Echter: in de koersgrafiek zien we aantal zaken die, naar we mogen aannemen, een stijging roet i het eten zullen gooien. We zien de dalende gemiddelden, de horizontale weerstand van de toppen van 01 en 2 februari, de Fibo-niveaus en tenslotte ook de neklijn.
Conclusie voor de Dow: een verdere stijging is waarschijnlijk maar maakt alle kans stuk te lopen tegen de vermelde niveaus.
In de kwartaalgrafiek van de Nasdaq zien we dat deze nog steeds het stijgende kanaaltje in ere weet te houden. Ik heb in dit verband al meerdere malen gewezen op het belang van de sox. Welnu, deze begint een toch iets positiever beeld te tonen en dus blijft de Nasdaq ook weg van de bodemlijn.
In de maandgrafiek zien we dat het maar kantje boord is maar de slotkoers blijft boven de lijn liggen en dat is het belangrijkste. Kijken we naar de macd dan moeten we niet al te veel hoop koesteren, de steun in de koersgrafiek kan het zomaar begeven. Wie op hetzelfde timeframe kijkt naar de sox zal begrijpen waarom. Die sox verbetert wel maar onder zijn meest recente bodems gaapt een diepe kloof.
In de weekgrafiek van de Nasdaq zien we in de koersgrafiek dat de huidige opgaande beweging kan geteld worden als zijnde een vierde golf. Het geeft voedsel aan de veronderstelling dat de sox zijn steun kan breken. Dan volgt voor de Nasdaq een vijfde golf die dus zo goed als zeker de lange steunlijn zal breken. Daartegenover staat het verre van vast dat die vijfde golf ook diep moet gaan. We zien immers dat de Nasdaq een resem steunniveaus heeft liggen vlak onder de huidige koersen.
De evolutie van de sox is dus zeker op te volgen omdat deze naar mijn mening bepalend zal zijn voor het verdere verloop van de Nasdaq. Op korte termijn zien we eenzelfde verloop in de macd als bij de DJ. 2400 is haalbaar als eerste doel. Of de volgende weerstand bij 2500 kan gehaald worden lijkt me eerder twijfelachtig.
Conclusie: Wie naar de Nasdaq kijkt moet tegelijkertijd kijken naar de Sox. Net als de Dow kan de Nasdaq iets verder herstellen waarbij ik 2400 niet echt zie doorbroken worden.
De kwartaalgrafiek van de SP500 toont dat we ook hier ternauwernood de steunlijn houden. De januaribodem moet echt wel houden.
Doet hij dat niet dan kunnen we terugvallen naar een volgende steunlijn en die gaat richting 1200. Houden we wel de bodem van midden januari dan kunnen we op maandbasis richting 1400 maar dan nog blijven we dalend. Proberen we iets verder te kijken dan onze neus lang is -) dan zien we in het grote plaatje dat de hudige scherpe terugval in aanmerking kan genomen worden als zijnde een vierde golf. Het betekent dat we voor de iets langere termijn, een terugval nabij de 1400 zone nog daargelaten, de kans op een uitbraak uit het dalende kanaal niet mogen uitsluiten.
De weekgrafiek ziet er met die dalende gemiddelden niet leuk uit. Het schuin omhooglopende lijntje onder de bodems van maart en augustus geeft een koersdoel aan van 1385. Hoger zal problemen scheppen gezien de dalende gemiddelden en de horizontale niveaus. Stel, stel…ik probeer maar vooruit te denken -) dat we 1385 zien en vervolgens terugvallen bv. naar de volgende Fibo op 1220. Krijgen we dan geen mooi instapmoment voor een koopwaardige langerdurende hausse?…de toekomst zal het uitwijzen, maar ik hou het wel in de gaten want die macd lijkt me toch echt wel te extended.
In de dagrrafiek trek ik de lijnen eens op een manier waarop je ze niet onmiddellijk zou zoeken. We zien een mooi evenwijdig dalend kanaal en die rode lijn maakt ons duidelijk dat een uitname niet zonder slag of stoot zal verlopen. Breekt de lijn wel dan zien we hogerop een hele rits weerstanden die het zaakje terug naar af kunnen sturen.
Conclusie: Voor de SP500 net zoals voor de Nas en de Dow een stukje verder stijgen zit er best in. Echter: de hogerliggende weerstanden zijn zwaar en talrijk. Loop bij verdere indexstijgingen dus maar niet te hard van stapel vwb aandelenbeleggingen. Ik zou korte termijn eerder denken aan afbouwen bij stijgingen.
Edwin Vandamme
US Markets
Analist heeft geen posities in de vermelde indexen (aex uitgezonderd)