Een overvloed aan signalen die er op duiden dat een correctie meest logisch zou zijn maar toch blijven de indexen tegen hun weerstandsniveaus aanduwen. Daarmee neemt de kans steeds meer toe dat we geen echt diepe correctie meer krijgen maar eerder een zijwaartse beweging als opstap naar hogere koersen. Die hogere koersen, en daar blijf ik bij, zijn een gelegenheid om als aandelenbezitter posities af te bouwen naarmate de stijging verderzet. Ik heb een aantal redenen om aan die stelling vast te houden. Ik noem ondermeer de stijgende lange termijn rente want die stijging van de rente is negatief voor de bedrijfswinsten. Ook het feit dat de stijging bij de SP500 verloopt bij dalende volumes is niet gezond want stijgende koersen moeten gedragen worden door stijgende volumes. Dus: al stijgt de markt, een gezonde onderbouw is er niet…
Analyse: DJ, SP500 en Nasdaq Comp
We kijken in deze mid-week analyse naar de de VS-indexen en ik toon voor elke index de maand‑, de week- en de daggrafiek.
In de maandgrafiek van de DJ (8739) zien we duidelijk een aantal zware weerstanden liggen waar we nu mee af te rekenen hebben. De lijn over de toppen mei en september 2008 zorgt voor weerstand en die kruist met de lijn die loopt onder de bodems van augustus 2007, januari en september 2008. Het snijpunt van deze twee lijnen ligt momenteel op 9000. We zien ook de weerstand van de candles van september-oktober 2001. Over de periode juni 2002 tot juli 2003 zien we een aantal candles die een zware weerstandszone aangeven. Het hoeft vanwege die cluster aan weerstanden dus niet te verbazen dat de Dow het hier even lastig kan hebben vooraleer er opnieuw richting gekozen zal worden. Kijken we naar de macd en naar de aroon-oscillator dan zien we dat het macd-histogram stijgt. De Aroon-oscillator geeft een koopsignaal en zijn histogram doet dat ook.
Kijken we naar de weekgrafiek dan zien we daar duidelijk de weerstand van de lijn over de toppen van mei en september. Deze lijn geeft weerstand en valt samen met de weerstand van het dalend 40-weeks gemiddelde. Dat 40-weeks gemiddelde ligt op 8813. Het 20-weeks gemiddelde geeft steun op 8326. We zien dat het macd-histogram de stijging al een tijdje niet meer volgt en de macd-lijn is bij de 0‑lijn aangekomen. Die 0‑lijn geeft weerstand. De Aroon is overgekocht maar van een ombuiging is er geen sprake. Vanuit de gegevens van de koersgrafiek in combinatie met de gegevens uit de macd kunnen we stellen dat er een verzwakking is in het momentum.
Die afname van kracht zien we ook in de daggrafiek waar de dmi-lijnen convergeren en de macd een negatieve divergentie laat zien. Van een verkoopsignaal is er echter nog geen sprake, er is enkel een verzwakking merkbaar in de kracht van de trend.
In de maandgrafiek vande SP500 (939) hebben we vanzelfsprekend dezelfde horizontale weerstanden als bij de Dow maar wat hier opvalt is dat deze index het knap lastig heeft met de lijn onder de bodems augustus 2007, januari en september 2008. De aroon-oscillator geeft een koopsignaal en ook het histogram breekt door de 0‑lijn. Dus een opwaartse doorbraak van de lijn in de koersgrafiek mag niet uitgesloten worden en dat zou een sterk koopsignaal geven. De vele weerstanden kunnen echter nog voor wat weerwerk zorgen.
Bij de SP500 neem ik er voor de weekgrafiek even de SPY bij omdat ik bij die grafiek het volumeverloop kan laten zien. Zoals in mijn inleiding aangegeven zien we dat de stijging vanaf de maartbodem niet gedragen wordt door het volume. Dat is geen gezonde ontwikkeling maar het sluit een verdere stijging niet uit. Er is wat dat volume betreft nog een andere vaststelling. Bekijken we het volumeverloop vanaf oktober dan zien we dat dit volume al maanden daalt. Vanuit de theorie van de omgekeerde kop-schouder kan het dus best dat de bodem van november een linkerschouder is en de bodem van maart de kop van het patroon. Alleen: we missen nog steeds die rechterschouder. Een terugval naar de lijn over de toppen van november en januari zou dus voor symmetrie in het patroon zorgen en zou ons en heel mooie omgekeerde kop-schouder kunnen opleveren. Vanwege de vele weerstanden en een overvloed aan signalen die duiden op een mogelijke terugval mogen we deze mogelijkheid nog steeds niet uitsluiten en dergelijke terugval zou hoe dan ook heel wat gezonder zijn dan een stijging die zich onmiddellijk verderzet.
In de daggrafiek zien we net als bij de Dow een convergentie tussen de dmi-lijnen samen met een negatieve divergentie in de macd. De indicatie van afname van kracht is wel minder uitgesproken als bij de Dow.
In de maandgrafiek van de Nasdaq (1853) valt nog steeds op dat deze index het blijvend beter doet dan de SP500 en de DJ. Het 20-maandsgemiddelde dat daalt komt wel stilaan in het vizier. Dat gemiddelde ligt op 1940 en op datzelfde niveau zien we ook het 50 procent Fibo-niveau liggen. Deze weerstanden vormen samen met de vele horizontale weerstandscandles die we terugvinden in de periode 2001 tot 2004 wel een hindernis van betekenis. Niettegenstaande het koopsignaal in de aroon-oscillator mogen we er toch van uitgaan dat ook bij de Nasdaq een verdere stijging niet zo vanzelfsprekend meer is.
Neem ik er hier voor wat betreft de weekgrafiek de QQQ bij dan zien we dat net als bij de SPY het volume daalt bij de stijging van de index. Ook hier is dus de stelling dat de stijging geen gezonde onderbouw kent. Het sluit een verdere stijging niet uit maar elke verdere stijging die zich voltrekt bij verder afnemende volumes is gevaarlijk voor de langere termijn. Met ook de horizontale weerstandszone 2005 – 2006 die voor weerstand zorgt is het maar de vraag hoe lang de Nasdaq zijn stijgende beweging nog kan aanhouden.
In de daggrafiek zien we ondanks de sterkete van deze index dat de plus di-lijn toch verzwakking laat zien. Die verzwakking zien we ook in het dmi-histogram en in het macd-histogram. De macd toont een negatieve divergentie maar van een verkoopsignaal is geen sprake.
Conclusie: we hebben heel wat indicaties die aangeven dat een correctie op de stijging meest logisch zou zijn maar de indexen vallen daarom niet zomaar terug. Stel dat de stijging vanaf deze niveaus zonder correctie van betekenis zou doorzetten dan hou ik mijn hart vast voor de langere termijn. De dalende volumes geven aan dat er van een gezonde oderbouw geen sprake is en een doorgaande stijging zal zich daarom later wreken. Ik blijf er dus bij dat verdere stijgingen moeten aangewend worden om posities in aandelen af te bouwen.
Edwin Vandamme
US Markets
Analist heeft geen posities in de besproken indexen.