Dit is deel 2 van het drieluik ‘Zuurstof van de economie’. Deel 1 eindigde in de historie van de schuldenproblematiek van de VS (klik voor deel 1 hier). Dit leidde ons tot het volgende beeld in 2011: Er staat meer dan $2.000 miljard te wachten op herfinanciering, terwijl het budgettekort reeds $1.500 miljard bedraagt. Daarmee komt de totale herfinancieringsoperatie uit op een bedrag van $3.500 miljard. Wat zijn nu de reële vermogensbestanddelen van de V.S.?
- 8.133 ton goud voor zover dat nog in Fort Knox ligt maal de op dat moment geldende
- goudprijs ad $1.470 per troy ounce is bijna $400 miljard
- 725 million vaten olie in reserve (volgens de IEA) = $90 miljard
- de valutareserve van $135 miljard (volgens het IMF)
- belastingopbrengsten ter grootte van $1,125 miljard (volgens opgave van ministerie van Financiën)
Het totale vermogen reikt niet verder dan $1,750 miljard of niet meer dan de helft van het te herfinancieren bedrag. Intussen rukt de Amerikaanse staatsschuld op richting $16.000 miljard of zelfs iets meer dan 100% van het BBP. In deze schuld zijn niet meegenomen de kosten van de sociale verzekeringen noch de medische zorgsector. Volgens Bill Gross van PIMCO, ‘s werelds grootste obligatiefonds, die onlangs afscheid naam van het Amerikaans schuldpapier, zou de totale schuld hiermee op circa $75.000 miljard komen.
Zelfs Obama’s recente aankondiging om de staatsschuld gedurende de komende 12 jaar met $4,000 miljard terug te brengen laat niet veel meer ruimte dan het kunnen blijven betalen van de rente vooropgesteld dat de rente tot niet meer dan 2% stijgt en de schuld niet verder toeneemt!
Met een economische groei onder 3%, een zwakke huizen*- en arbeids**markt zal het moeilijk blijven om meer belastinginkomsten te verwachten tenzij er drastische belastingverhogingen en bezuinigingen zouden worden doorgevoerd.
(* de huizenverkopen en prijzen bevinden zich zitten nog steeds in een dalende trend; 30% van alle huizen staat “onder water”, terwijl 11% leeg staat, 2,1 miljoen huizen op de veilinglijst zijn beland en de hypotheekschuld is geëxplodeerd van $725 miljard in 2006 naar bijna $5.000 miljard in 2010
** de officiële (gemanipuleerde) werkloosheidheid van 9% ligt volgens John Williams van ShadowStats (die de reële cijfers bijhoudt) op bijna 22%.)
Met de “goud” geld verslindende militaire inspanningen, de exploderende schuld en een economie ‘in slow motion’, zie je het vertrouwen in de Amerikaanse munt navenant afnemen zoals duidelijk blijkt uit de onderliggende cijfers over de afgelopen 10 jaar.
Te bedenken valt dat de V.S. het enige land ter wereld is dat nooit de dollar heeft hoeven in te wisselen tegen een andere valuta om een buitenlandse handelstransactie te kunnen aangaan. Ook alle commodities staan in dollars genoteerd. In feite koopt de V.S. met eigen gedrukt geld “gratis” in!
In de euro zone (wel een muntunie maar geen politieke unie) wijkt de situatie wel enigszins af maar in schuldtermen nauwelijks. In de Oostbloklanden moet nog een slordige €2.000 miljard uitstaan zonder dat hiervan veel terugkomt. Hoeveel er uiteindelijk in de PIIGS zal opbranden is nog onduidelijk. Duitsland met een schuldquote van 84% en Frankrijk met 86% van het BBP staan er evenmin riant voor gelet op de 60% afspraken binnen het Stabiliteitspact van Maastricht.
Als gevolg van een en ander is het edelmetaal ook aan deze zijde van de plas de absolute winnaar van de 21e eeuw. Een betere barometer van de ongeëvenaarde schuldgroei is er niet!
Een goed voorbeeld van “harde” koopkracht:
Stel dat je in 2003 een huis had gekocht voor €200,000 bij een goudprijs van $360 per troy ounce in a equivalent van 570 ounces. Stel dat je dat zelfde huis in 2011 voor €300.000 zou kunnen verkopen dan zou je een ton winst hebben gemaakt. Maar nu bij een goudprijs van $1.500 zou je maar 200 ounces hebben ontvangen of een koopkrachtverlies van 65% hebben geleden. Om deze reden heeft de regering met de centrale bank er alle belang bij het edelmetaal dood te zwijgen en de ‘normalcy bias’ in stand te houden.
‘In Gold we trust’ – schaars, duurzaam, deelbaar en niet bij te drukken!
Aristoteles: ‘he who owns the gold, makes the rules’
Hebben we nu een goud bubbel? Née maar wel een schuldbubbel zoals blijkt. Ondanks grootscheepse manipulaties op de COMEX doet het goud alle moeite gelijke tred te houden met de schuldexplosie. Dit geldt voor de dollar maar in wezen voor alle fiat valuta’s in meerdere of mindere mate afhankelijk van de schuld/BBP ratio.
Alle majeure valuta’s verkeren in het proces van koopkracht”ontkrachting” zoals is terug te vinden in de goudprijs. Eigenlijk is de aanduiding goudprijs onjuist omdat het de enige echte koopkracht vertegenwoordigt waarin alle valuta’s worden uitgedrukt en niet andersom zoals je dat in de pers tegenkomt. Dus in wezen is niet het edelmetaal gestegen maar onze fiat valuta’s zijn juist gedeprecieerd (in koopkracht gedaald).
Hoe ver kunnen valuta’s in waarde afnemen? Precies evenveel als overheidsschulden kunnen stijgen afgezet tegen de ankers van vermogensbestanddelen als goud- en olievoorraad, valuta- reserve en belastinginkomsten.
Als 8.133 ton goud op basis van de huidige goudwaarde ongeveer een opbrengst heeft van ca. $400 billion (april 2011) terwijl de staatsschuld exclusief ongedekte verplichtingen op $16 biljoen komt dan zou het goudanker een factor van 40 vergen. Dat is ongeveer tweemaal zo veel als al het gemijnde goud over de eeuwen, getaxeerd op 166.000 ton. Inclusief de ongedekte verplichtingen kom je op een factor van 160 uit! Let wel, dit geldt alleen voor de V.S. Tellen we de rest van de wereld er bij (V.K., Europa, Japan) dan komen we nog een “stukje” hoger uit. Derhalve is ook vanuit deze hoek de schuld met de geest geheel uit de fles geschoten en is goud goedkoper dan ooit!
Kan een valuta ook stijgen afgezet tegen goud? In principe ja, alleen door schulden te herstructureren, bezuinigingen en door de rente te verhogen tot boven het inflatieniveau met een positieve reële rente als uitkomst. Maar wat is een reële rente als het inflatiecijfer ook wordt gemanipuleerd? Volgens John Williams van ShadowStats ligt de inflatie in de V.S. na alle voedsel- en energiestijgingen boven 8%. Reden genoeg voor de regering om bij voorkeur juist de zgn. core inflatie (zonder voedsel en energie) aan te houden, die “officieel” op 2,1% staat op jaarbasis (laatste kwartaal) volgens de US Bureau of Labour and Statistics. Maar hoe lang kunnen we zonder voedsel en energie?
In deel 3 de conclusie en de toekomst waarop we afstevenen.
Robert Broncel
Publicist US Markets