YELLOWCAKE

YEL­LOW­CAKE

De ura­ni­umpri­js kende vanaf eind jaren ​’80 tot begin 2000 een nage­noeg vlak ver­loop. De ontwik­kel­ing van nieuwe kern­cen­trales werd na de ramp in Cher­nobyl wereld­wi­jd op een lager pit­je gezet en na het einde van de koude oor­log kwam er ook veel aan­bod van ura­ni­um door de ont­man­tel­ing van aller­lei kernwapens.

Toen echter duidelijk begon te wor­den dat lan­den in Azië, Lati­jns Ameri­ka en Oost Europa een steeds grot­er aan­deel in de werelde­conomie zouden gaan kri­j­gen, ontstond ook het besef dat de vraag naar energie flink zou gaan stijgen. 

De verwacht­ing is dat het energie­ver­bruik in 2030 ongeveer het dubbele zal zijn van het huidi­ge energie­ver­bruik. Een dergelijke vraag kan niet uit­slui­tend wor­den opgevan­gen door de tra­di­tionele olie, gas en kolen­cen­trales maar zal ook moeten komen uit de ontwik­kel­ing van alter­natieve energiebron­nen en kernen­ergie.

De ura­ni­umpri­js ver­tien­voudigde door dit besef in een paar jaar tijd tot ca. $ 140 per pond (Lb).

Er zijn op dit moment wereld­wi­jd een kleine 450 kern­cantrales actief (goed voor ca. 16% van wereld­wi­jde stroom) en dit aan­tal zal de komende jaren verder wor­den uit­ge­breid. Veel Azi­atis­che lan­den zijn al bezig met het bouwen van nieuwe kern­cen­trales. Recen­telijk hebben ook Mex­i­co, Brazil­ië en Argen­tinië aangekondigd het aan­deel kernen­ergie te willen ver­dubbe­len. Ook in het west­en wint kernen­ergie aan pop­u­lar­iteit vanu­it mil­lieu-oog­punt (schone energie) en wordt het afval­prob­leem min­der benadrukt. 

De vraag naar ura­ni­um zal de komende jaren dan ook verder toen­e­men. Boven­di­en is deze vraag nage­noeg inflex­i­bel, aangezien de cen­trales absolu­ut dit ura­ni­um nodig hebben en waar­bij boven­di­en deze grond­stof bij deze vorm van energieop­wekking niet de belan­grijk­ste kosten­post is. Met andere woor­den; de hoogte van de pri­js zal weinig invloed hebben op de jaar­lijkse vraag naar uranium. 

Inter­es­sant gegeven is dat de jaar­lijkse vraag naar ura­ni­um nu al het jaar­lijkse aan­bod van de ura­ni­um­mi­j­nen overtre­ft. Het teko­rt wordt tot nu toe opge­vuld uit de ont­man­tel­ing van kern­wapens. Echter dit extra aan­bod uit de ont­man­tel­ing zal nog hoo­gu­it 5 jaar plaatsvinden. 

Door de kredi­et­cri­sis en de bijbe­horende ​“delever­ag­ing” is de ura­ni­umpri­js teruggevallen van ca. $ 140 naar $ 40. Rond het $40 niveau lijkt zich nu een bodem gevor­md te hebben. In navol­ging van de recent sti­j­gende oliepri­js lijkt ook de inter­esse voor ura­ni­um weer terug te keren.

In fun­da­mentele zin is er in ieder geval niets veranderd.

Aangezien er op de ura­ni­umpri­js geen future ver­han­deld wordt is recht­streeks beleggen in ura­ni­um niet mogelijk. Wel kan er belegd wor­den in ura­ni­u­mop­slag, ura­ni­um­mi­j­nen of in kernen­ergie gere­la­teerde bedrijven.

Rik Veld­huis

Colum­nist US Mar­kets