De Chinezen zijn boos, erg boos … Boos op de EU en de VS omdat beide machtsblokken invoerbeperkingen oplegden op de invoer van Chinese textielgoederen. Als vergelding schrapten de Chinezen de zelfopgelegde heffingen op de uitvoer van textielgoederen … Het is oorlog in de wereld van de geliberaliseerde textielhandel. En welke derde partij loopt heen met het been, India?
De Textieloorlog :
Het begon allemaal in 1974. Toen werd het Multi-Fibre Agreement (MFA) opgericht met als doel het beschermen van de textielindustrie in Europa en de Verenigde Staten van Amerika. Deze MFA hield in 1994 op te bestaan, maar de quota’s werden gehandhaafd en kwamen onder toezicht van de World Trade Organisation (WTO). Afgesproken werd dat de WTO de textielhandel zou monitoren tot 1 januari 2005. Tot 1 januari bleef het dan ook rustig aan het front. Toen daarna de liberalisering van start ging ontstonden er direct tectonische verschuivingen.
De Europeanen en de Amerikanen zijn bang om nog verder te moeten snijden in arbeidsplaatsen in de textielindustrie en ze doen er dan ook alles aan om de huidige posities te beschermen.
In 1974 werkten er nog bijna 2 ½ miljoen Amerikanen in de textielindustrie en dat aantal was in 2000 geslonken met 40%. Erg genoeg voor de mensen die hierdoor hun baan verloren. Erg ook voor de mensen uit derde wereldlanden die met hun lage- en concurrerende prijzen het ook moeten afleggen tegen de zeer lage Chinese arbeidskosten. Afgelopen november zakte de exporthandel in El Salvador al in met 30% en men verwacht dat in de Dominicaanse Republiek 40% van de arbeidskrachten verloren zullen gaan. Aan de andere kant zullen andere landen op andere continenten enorm gaan profiteren van de vrije handel. Gedurende de eerste 6 weken van 2005 hebben Indiase bedrijven al forse winsten gemaakt.
Sears en Marks & Spencer sprongen hier onmiddellijk op in en zijn inmiddels hun operations in India aan het opzetten. Ook Gap Inc. blijft niet achter en is zijn belangen in India verder aan het uitbreiden. De verwachting is dat de export van textiel uit India in het eerste kwartaal met 50% zal stijgen.
En die export stijgt toch al fenomenaal. Ook zonder de verschuiving van de handel, zal het land zijn export sterk zien stijgen. India exporteert op dit moment rond de 14 miljard dollar en de verwachting is dat dat zal oplopen tot 40 miljard dollar in 2010. Optimisten denken zelfs aan een target van 80 miljard dollar in 2010.
Buurlanden Pakistan en Bangladesh zullen meeprofiteren, echter in mindere mate, omdat zij minder de beschikking hebben over een pot met buitenlandse deviezen die de infrastructuur van het land kan verbeteren.
Een van de grootste Indiase exporteurs, Orient Craft, heeft op dit moment de beschikking over een uitermate moderne fabriek net buiten Delhi met 3800 werknemers. Hier worden onder andere kledingstukken gemaakt die ze voor 4 dollar verkopen en in de VS voor 45 dollar de winkel uitgaan.
Dergelijke marges kunnen in de EU en de VS niet meer gemaakt worden en ook de wat beter bedeelde derde wereld-landen moeten hierdoor afhaken. Een aardverschuiving is het gevolg.
India kent echter een groot probleem. De havens die het land bezit zijn van minder kwaliteit en zijn relatief ondiep om grote schepen binnen te laten lopen. Iets waar China en andere Aziatische landen minder last hebben. India zal dus de komende jaren fors moeten gaan investeren in de havens anders zullen uiteindelijk toch moeite gaan krijgen om met name de Chinese handel te kunnen beconcurreren.
De politiek is nu aan zet.
Dirk Dortland
©usmarkets.nl