Want jawel, sinds de tweede week van maart zitten de beurzen plots in een sterk stijgend patroon. Ik moet toegeven: een vreemd gevoel overvalt me hierbij. Na de maanden, zeg maar jaren van doemdenken en onheilsprofetie (en deze site heeft toch wel heel wat pijnpunten op een heel vroeg stadium onder de aandacht gebracht) en dalende koersen is het wennen aan deze plotse opstoot.
Niet dat deze geheel onverwacht kwam: we zaten al een tijd in een oververkochte situatie en de overdrijvingen leken een feit. Toch blijven we niet gespaard van slecht nieuws: economische indicatoren wijzen op een vertraging in achteruitgang eerder dan in een omslag naar groei. Citigroup heeft opnieuw 10 miljard nodig. de Amerikaanse kranten krijgen het water aan hun kin, de autosector worstelt zich door de malaise met als voorlopig dieptepunt Chrysler dat chapter 11 aanvraagt. Ook werd nu officieel bevestigd: zowel Europa als Amerika bevinden zich nu in een recessie, gezien het tweede opeenvolgende kwartaal met een negatieve groei van het BBP (GDP) werd afgesloten. Dit laatste was evenwel geenszins een verrassing.
Wat het positieve nieuws betreft, ging het vooral over enkele beter dan verwachte bedrijfsresultaten. Het echte positieve nieuws zat volgens mij sinds begin maart eerder tussen de regels vervat. Je had het besef dat het herstel wellicht zal ingezet worden vanuit de banksector, hoe broos die nog is. Alleen al dit gegeven, of het nu juist is of niet, zette de meute ertoe aan te starten met bodemvissen. Mensen die zoals ik (met ING opties) voorzichtig wat longposities hadden opgebouwd, konden mooie ritjes uitrijden. Kijk maar naar de koersbewegingen van ING, KBC, Dexia maar uiteraard ook veel bankaandelen wereldwijd. Hallucinant hoe vlug ze stegen tov hun bodem. Het hallucinante gaat er natuurlijk vlug van af als je even de historische koersgrafiek bij de hand neemt…
Op macro-economisch gebied vond ik vooral de scherpe voorraadafbouw een positief gegeven: dit wil zeggen dat bij het minste economisch herstel de industrie zal verplicht zijn tot actie over te gaan. Ik heb dan ook de indruk dat de ernst van de situatie zeer veel bedrijven ertoe heeft aangezet tot vlugge actie over te gaan en orde op zaken te stellen. Ook die bedrijven die best nog gezond waren en die nu bijzonder goed gewapend zullen zijn om vruchten te plukken uit een economisch herstel.
Vandaag kwamen daar de beter dan verwachte cijfers over de Amerikaans koopopties op het vastgoed bij. Een positief gegeven, uiteraard. Want net die huizenmarkt ligt mee aan de oorsprong van de gekende problemen. Nu heb ik geleerd te wachten op bevestiging van zulke gegevens en niet te vroeg victorie te kraaien.
De beleggers kiezen er momenteel duidelijk voor het negatieve nieuws naast zich neer te leggen, of te concluderen dat deze “zwartkijkerij” al lang in de koersen vervat zit. Ze stuwen de beurzen gevoelig hoger, ook vandaag weer. En op een dag als vandaag valt het me op dat zowat alles stijgt: aandelen binnen de meeste sectoren, obligatietrackers gaan vlot hoger, olie en goud. De geldmassa wordt dezer dagen weer vliegensvlug verplaatst. De rente is laag, inflatie lijkt voorlopig nog steeds veraf, de massa zoekt alternatieven. 300 % op een maand, met een bankaandeel, neen, niet met een optie, gewoon met het aandeel zelf… En terwijl nu ook schoenen door de lucht vliegen om op algemene aandeelhoudersvergaderingen het misnoegen van de verloren miljarden te symboliseren, verdienen snelle jongens in de financiële centra alweer miljarden.
Het is een kwestie van hier vlug bij te zijn, denk ik dan. Ik ben dan ook tevreden dat ik reeds enkele posities innam, al zijn die niet allemaal even succesvol. Als dit echter de start is van een lange periode, dan ziet het er erg goed uit.
Misschien moeten we dus opnieuw wennen aan wat afgelopen maand is gebeurd. Toch zou ik me niet te vlug nestelen in deze nieuwe situatie. We kunnen best wel te maken hebben met een “W‑vormig herstel”, en dan zijn de winsten die nu gemaakt worden ook vlug weer teniet gedaan. Het komt er volgens mij dan ook op aan om vlugge winsten ook vlug veilig te stellen.
Johan Lamote
voor US Markets
de auteur heeft geen posities in de besproken aandelen
Niet dat deze geheel onverwacht kwam: we zaten al een tijd in een oververkochte situatie en de overdrijvingen leken een feit. Toch blijven we niet gespaard van slecht nieuws: economische indicatoren wijzen op een vertraging in achteruitgang eerder dan in een omslag naar groei. Citigroup heeft opnieuw 10 miljard nodig. de Amerikaanse kranten krijgen het water aan hun kin, de autosector worstelt zich door de malaise met als voorlopig dieptepunt Chrysler dat chapter 11 aanvraagt. Ook werd nu officieel bevestigd: zowel Europa als Amerika bevinden zich nu in een recessie, gezien het tweede opeenvolgende kwartaal met een negatieve groei van het BBP (GDP) werd afgesloten. Dit laatste was evenwel geenszins een verrassing.
Wat het positieve nieuws betreft, ging het vooral over enkele beter dan verwachte bedrijfsresultaten. Het echte positieve nieuws zat volgens mij sinds begin maart eerder tussen de regels vervat. Je had het besef dat het herstel wellicht zal ingezet worden vanuit de banksector, hoe broos die nog is. Alleen al dit gegeven, of het nu juist is of niet, zette de meute ertoe aan te starten met bodemvissen. Mensen die zoals ik (met ING opties) voorzichtig wat longposities hadden opgebouwd, konden mooie ritjes uitrijden. Kijk maar naar de koersbewegingen van ING, KBC, Dexia maar uiteraard ook veel bankaandelen wereldwijd. Hallucinant hoe vlug ze stegen tov hun bodem. Het hallucinante gaat er natuurlijk vlug van af als je even de historische koersgrafiek bij de hand neemt…
Op macro-economisch gebied vond ik vooral de scherpe voorraadafbouw een positief gegeven: dit wil zeggen dat bij het minste economisch herstel de industrie zal verplicht zijn tot actie over te gaan. Ik heb dan ook de indruk dat de ernst van de situatie zeer veel bedrijven ertoe heeft aangezet tot vlugge actie over te gaan en orde op zaken te stellen. Ook die bedrijven die best nog gezond waren en die nu bijzonder goed gewapend zullen zijn om vruchten te plukken uit een economisch herstel.
Vandaag kwamen daar de beter dan verwachte cijfers over de Amerikaans koopopties op het vastgoed bij. Een positief gegeven, uiteraard. Want net die huizenmarkt ligt mee aan de oorsprong van de gekende problemen. Nu heb ik geleerd te wachten op bevestiging van zulke gegevens en niet te vroeg victorie te kraaien.
De beleggers kiezen er momenteel duidelijk voor het negatieve nieuws naast zich neer te leggen, of te concluderen dat deze “zwartkijkerij” al lang in de koersen vervat zit. Ze stuwen de beurzen gevoelig hoger, ook vandaag weer. En op een dag als vandaag valt het me op dat zowat alles stijgt: aandelen binnen de meeste sectoren, obligatietrackers gaan vlot hoger, olie en goud. De geldmassa wordt dezer dagen weer vliegensvlug verplaatst. De rente is laag, inflatie lijkt voorlopig nog steeds veraf, de massa zoekt alternatieven. 300 % op een maand, met een bankaandeel, neen, niet met een optie, gewoon met het aandeel zelf… En terwijl nu ook schoenen door de lucht vliegen om op algemene aandeelhoudersvergaderingen het misnoegen van de verloren miljarden te symboliseren, verdienen snelle jongens in de financiële centra alweer miljarden.
Het is een kwestie van hier vlug bij te zijn, denk ik dan. Ik ben dan ook tevreden dat ik reeds enkele posities innam, al zijn die niet allemaal even succesvol. Als dit echter de start is van een lange periode, dan ziet het er erg goed uit.
Misschien moeten we dus opnieuw wennen aan wat afgelopen maand is gebeurd. Toch zou ik me niet te vlug nestelen in deze nieuwe situatie. We kunnen best wel te maken hebben met een “W‑vormig herstel”, en dan zijn de winsten die nu gemaakt worden ook vlug weer teniet gedaan. Het komt er volgens mij dan ook op aan om vlugge winsten ook vlug veilig te stellen.
Johan Lamote
voor US Markets
de auteur heeft geen posities in de besproken aandelen