Het moest ervan komen. Er barst een onderlinge strijd los tussen computerwormen van verschillende herkomst en wellicht volgen de virussen spoedig. Ieder wil als enige zijn verwerpelijke taak uitvoeren. Langs onze kant hopen we dat dit het begin van het einde is…
Virussen en wormen moorden elkaar uit
Het moest er ooit van komen. Eergisteren 17 augustus 2005 maakte het persagenschap Reuters bekend, dat een Fins softwarebedrijf heeft vastgesteld, dat wereldwijd computerwormen elkaar proberen uit te schakelen. Dat doet denken aan de 1930’er jaren, toen in de VS en vooral in Chicago rivaliserende gangsterbenden elkaar uitmoordden omdat ze het monopolie wilden in de productie en verdeling van illegale alcohol.
De wormen die elkaar naar de digitale keel vliegen, zijn ‘Zotob’, ‘Bozori’ en ‘IRCbot’. Wie verzint toch zulke namen, die doen denken aan duffe computerspelletjes of derderangs-thrillers? Toen ik onlangs een computerexpert vroeg welke soort mensen aan de basis ligt van virussen en wormen, antwoordde hij droogweg: ‘anarchisten’. Hij kan wel gelijk hebben. Vele van de virusmakers zijn software-ontwikkelaars, die op de ene of andere manier problemen hebben/hadden met hun werkgever en hun frustraties willen uitwerken op onschuldige internetgebruikers.
Nochtans was de eerste schrijver van een computervirus geen gefrustreerde anarchist. Integendeel, het gaat om Fred Cohen (48), een professor aan de universiteit van New Haven. Op 10 november 1983 demonstreerde hij als 26-jarige student aan de University of Southern California de werking van een klein programmaatje, dat zichzelf in stand kon houden. Hij bedacht er de naam ‘virus’ voor.
Bij zijn demonstratie liet Cohen zijn virus los op een Unix-systeem. Binnen de kortste keren waren alle subsystemen geïnfecteerd en men sprak van een geslaagde proef. Cohen kreeg felicitaties en daarmee was de kous af. Dacht men.
Nochtans was Cohen niet als eerste op het idee gekomen van een zichzelf reproducerend programma. In het jaar 1982 gebeurde er iets dat, net als bovenvermelde wormennamen, ook aan een goedkope thriller doet denken.
Twee software-ontwikkelaars van Xerox, de heren Shoch en Hupp hadden de bedoeling een soort van onderhoudsprogramma te ontwikkelen, dat in staat moest zijn, zijn weg te zoeken in een computersysteem, te detecteren wat er mis was en eventuele fouten te herstellen. Een ambitieus plan. En het liep vanaf de eerste keer serieus mis. Hun programma bleek geen vriendelijke onderhoudstechnicus te zijn, maar wel een kwaadaardige worm. In plaats van inspecteren en repareren liet hun geesteskind een spoor van gecrashte systemen achter zich. Dat het toen in 1982 niet heeft geleid tot een wereldramp, is te danken aan het zo goed als niet bestaan van communicatie tussen computers onderling. Het internet stond nog in zijn kinderschoenen en was voorbehouden aan de overheid, landsverdediging en grote bedrijven.
De rest van de virus- en wormgeschiedenis is jammer genoeg gekend. Momenteel is het aantal computervirussen niet meer te tellen, ongeveer om het half uur wordt er een nieuw losgelaten wordt op het internet. Bedrijven zoals Symantec en MacAfee zwoegen om het tempo bij te houden en blijken nog steeds in staat om ‘vaccins’ te ontwikkelen op enkele uren tot een paar dagen tijd.
Maar nu speelt een andere factor mee. De worm- en virusschrijvers gunnen elkaar het licht in de ogen niet meer, ze willen het ganse Internet voor zich alleen om hun verfoeilijke werk te doen. En zo gebeurt het, dat de ‘Bozori’-worm zijn soortgenoot ‘Zotob’ uitroeit om zichzelf dan genoeglijk te installeren. De aanwezigheid van Zotob merk je als je pc om de haverklap zichzelf uitschakelt en heropstart. Leuk als je met iets bezig bent, want alle niet-gesavede data gaan dan onherroepelijk verloren.
Besturingssystemen die onder vuur liggen van Zotob zijn Windows 2000 en vroege versies van Windows XP. Microsoft heeft zelfs een site gecreëerd waar u hierover info vindt:
Waarschijnlijk komt spoedig een virus tot leven, dat net als wormen soortgenoten gaat opsporen en venietigen. Om op zijn beurt, enz…
Laten we de zaken zo positief mogelijk zien. Hopelijk leidt deze ‘oorlog’ tot het ontwikkelen van een soort superworm of –virus dat als enige taak heeft, alle andere soortgenoten uit te schakelen zonder zelf schade te berokkenen aan de geïnfecteerde computers. Misschien is daar wel een mooie taak weggelegd voor Symantec, MacAfee en consoorten. Alhoewel ze hiermee misschien de tak afzagen, waarop ze zitten…
Jan Van Besauw
US Markets