![](/images/legacy-images/images/Robert_broncel_06.gif)
VA BANQUE
Het behoeft geen betoog meer dat het juist de banken zijn geweest die in de afgelopen jaren va banque hebben gespeeld. In welke mate de bankverliezen steeds meer uit de hand beginnen te lopen, moge blijken uit de reparatiepogingen die diverse banken in het werk stellen om hun balanspositie weer enigszins op orde te brengen.
Va banque betekent letterlijk inzetten op alles of niets en dat zou nu net niet ‘des banks’ moeten zijn. Het ‘gemak’ waarmee de grote banken thans evenwel geld blijken te kunnen ophalen, steekt schril af tegen de gevolgen voor bijvoorbeeld de aandeelhouders. Maar dit geldt ook voor het faciliteren van krediet voor het bedrijfsleven en dus voor de economie in het algemeen. Intussen blijven de puissant rijke bonusjagers ‘prettig’ buiten schot.
Vertrouwen in banken
Thans na bijna een jaar beginnen zich de contouren van een financieel débâcle van een tot dusver ongekende omvang steeds meer af te tekenen. De geloofwaardigheid van met name de Amerikaanse centrale bank dreigt naar een historisch dieptepunt af te zakken. De boost van de goudprijs vrijdag j.l. met een slordige 50 dollar was een pure demonstratie van de machteloosheid van het Fedbeleid. De Fed is volgens Royal Bank of Canada in panic mode en dreigt daarbij ook nog eens op ramkoers met de ECB uit te komen. De ECB zal hoe dan ook voor een verhoging van de rente kiezen. Want ook hier nemen de problemen toe, met name in Zuid-Europa waar de tekorten op de lopende rekening boven 10% zijn gegroeid. Volgens de afspraken van ‘Maastricht’ kan dit niet, maar wordt voor nu oogluikend toegelaten hangende de huidige mondiale spanningen.
Het lijkt alsof het deksel nu eindelijk van de beerput komt nu twee grote banken — Barclays en Fortis — openlijk de term financial meltdown hebben durven uitspreken. Voorts heeft Royal Bank of Canada haar cliënten geadviseerd te anticiperen op een full-fledged crash in global stock and credit markets over the next three months. Per slot wil niemand zomaar zijn koopkracht zien verdampen noch via zijn aandelenbezit, noch via z’n huis noch in zijn portemonnee, zeker niet als dit met ‘een beetje meer’ verantwoordelijkheidsgevoel eenvoudig had kunnen zijn voorkomen.
Toekomstvoorspellingen
Analoog aan de uitlatingen van RBS werd in de jongste Global Outlook van Barclays cliënten op het hart gedrukt ‘de luiken te sluiten voor een wereldwijde financiële storm als gevolg van de ontwikkelingen die de kredietcrisis op gang hebben gebracht’. Daarbij wordt o.a. gerefereerd aan het feit dat de Amerikaanse centrale bank het inflatiespook met haar beleid van de afgelopen negen maanden zó zwaar heeft aangejaagd dat ze daarmee de geloofwaardigheid van dit instituut totaal heeft verspeeld. Daar komt nog bij dat de Fed voor tientallen miljarden illiquide hypotheekproducten alsmede uitstaande private label schulden heeft geswapt (ingeruild) tegen treasury’s (overheidsschuldpapier). Verwacht wordt dat de inflatie in de VS de volgende maand verder naar 5.5% (dat is het officiële cijfer!) zal oplopen en zelfs richting 8% tegen het einde van het jaar.
Inflatie met wind in de zeilen
Doordat de Fed de afgelopen week de rente ongemoeid liet, worden 45 landen met een aan de dollar gekoppelde munt gedwongen de inflatiegroei in eigen land met lede ogen aan te zien. Het afgelopen jaar is de inflatie wereldwijd van 3,2% naar 5% gestegen. Met officiële inflatiecijfers in Azië en in het Midden-Oosten van hier en daar al boven 10% is de prijsstijging in dit deel van de wereld al flink uit de hand gelopen. Als enige mogelijke redmiddelen gelden renteverhogingen óf de loskoppeling van deze muntsoorten van de dollar.
Onwaarschijnlijk is dat men voor dit laatste zal opteren daar dat weer rampzalige gevolgen voor de Amerikaanse munt zou hebben. Volgens ingewijden zal de volledige schade van de huidige crisis pas over een jaar goed zichtbaar zal zijn. Voorlopig bevinden we ons nog in het stadium van oplopende verliezen die elkaar versterken. Vele vooral kleinere banken in de VS komen in financiële ademnood te verkeren. Verwacht wordt dat 8% à 10% van de slordige 6300 banken in dit land het loodje zullen gaan leggen.
Sneeuwbaleffect
Nu het vertrouwen in de terugbetaalbaarheid van schulden steeds verder wegzakt, luidt de verwachting dat o.m. de eerder genoemde instituten als MBIA en AMBAC nog verder zullen worden afgewaardeerd. Bij deze twee instituten staat een kapitaal uit van ca. 170 miljard dollar aan gestructureerde en gesecuritiseerde (doorverkochte) producten alsmede een slordige 1.000 miljard aan municipal bonds (schuldpapier uitgegeven door lagere overheden). In deze voortwoekerende vloedgolf van afwaarderingen zullen vele instituten (ook lagere overheid) meegetrokken worden.
Verder wordt verwacht dat ook bedrijfstakken als de auto- en vliegtuigindustrie, de bouw en de technische bedrijvigheid het moeilijker zullen gaan krijgen gezien de sterk oplopende energie- en metaalprijzen. Als de bedrijvigheid in den brede verder wordt aangetast dan wordt er in het volgende stadium op een omgekeerd scenario van oncontroleerbare deflatie gerekend. Dit zeggen althans instituten als Société Générale, Dresdner Kleinwort en Banque AIG, waardoor de wereldeconomie tot stilstand zou kunnen worden gebracht. Kortom, geen van beide vooruitzichten is aanlokkelijk. Gezien de kracht van de groei alsmede de opgebouwde reserves in Azië zal hiervan m.i. vooralsnog een zekere bufferwerking uitgaan. Doch helemaal uit te sluiten valt er in dit kader in een wat verder verschiet evenwel niets meer!
Internationaal financieel fundament ‘at stake’
Het meest angstwekkende scenario is dat de Amerikaanse economie op dit moment onder bijsturing niet meer te redden valt. Waar interventies het marktbeeld bepalen, de liquiditeits-markt nagenoeg is opgedroogd, de groei afneemt, terwijl de inflatie zeer snel stijgende is, kan alleen een wegvallende vraag de prijzen weer doen dalen zonder dat de economie hierdoor weer aantrekt. Tegelijkertijd dreigt nu een compleet bouwwerk van internationaal financieel vertrouwen door het jarenlang veel te opportunistische bankenbeleid onderuit te worden gehaald. We wisten al dat het vertrouwen te voet komt en te paard gaat. Dus dan prepareren op een langdurige financiële koudegolf met vorst aan de grond? Voor zover u dat nog niet gedaan heeft, zou ik in ieder geval rap ‘warme sokken’ kopen! Barclays schat dat beleggers in deze turbulente tijden het al goed doen als ze in staat blijken geen koopkrachtverlies te lijden.
Robert Broncel
voor US Markets