Rentebeleid: Centrale banken sturen aandelenmarkten

De afgelopen maan­den wordt er volop gespeculeerd over een eventuele wijzig­ing van de rente­per­cent­ages door de cen­trale banken. Er wordt veel waarde gehecht aan de rente­s­tand en men probeert door mid­del van het analy­seren en inter­peteren van economis­che cijfers de richt­ing van de rente­s­tand te bepalen. Maar waarom veran­deren de cen­trale banken deze rente eigen­lijk en hoe beïn­vloed dit de wereld­wi­jde aan­de­len­markt?
Inflatie

Allereerst kijken we natu­urlijk waarom de cen­trale banken het rente­per­cent­age als instru­ment gebruiken. Kort gezegd: de cen­trale banken vra­gen een ver­goed­ing voor het beschik­baar gestelde geld, rente dus. De betaalde rente kan wor­den gezien als de pri­js (kosten) voor het beschik­baar stellen van finan­ciële mid­de­len. Wan­neer er een over­schot ontstaat van deze finan­ciële mid­de­len, en er dus grote som­men rondgaan, neemt automa­tisch de vraag naar dien­sten en pro­ducten ook toe. De finan­ciële mid­de­len zijn immers een ruilmid­del voor de geleverde dien­sten en pro­ducten. In dit geval is zal de vraag naar pro­ducten en dien­sten toen­e­men én tegelijk­er­ti­jd het aan­bod niet evenredig meesti­j­gen. Kor­tom, de ver­houdin­gen trekken scheef en de gevraagde beloning (de pri­js) voor pro­ducten en dien­sten zal oplopen. In dit geval speekt men van inflatie, het geld in de markt wordt min­der waard. De koop­kracht daalt en men kan min­der kopen voor het­zelfde geld.

Om boven­staande sit­u­atie recht te trekken kun­nen cen­trale banken ervoor kiezen om de ver­houdin­gen weer naar elka­ar toe te trekken. Dit kan door mid­del van het wijzi­gen van het rente­per­cent­age. Indi­en de cen­trale banken hun rente­per­cent­age ver­hogen zal de vraag naar finan­ciële mid­de­len, en dus het beschik­bare geld in de markt, afne­men. Als gevolg hier­van zullen uitein­delijk ook weer min­der goed­eren en dien­sten wor­den afgenomen waar­door de pri­js van deze pro­ducten uitein­delijk weer gecor­rigeerd zal wor­den.

Onder­staand voor­beeld laat zien dat het rente­beleid van de FED weldegelijk invloed heeft op de inflatie in Ameri­ka. In de peri­ode 2008 – 2010 is te zien dat de het rente­per­cent­age dat FED hanteert terug wordt gebracht van boven de 5% richt­ing de 0%. Tegelijk­er­ti­jd loopt de inflatie enorm terug. Dit jaar ver­hoogde de FED voor het eerst in na zeer lange peri­ode weer het rente­per­cent­age, dit ging gepaard met een sta­biele sti­jging van de inflatie in Ameri­ka.

Rente FED VS Inflatie USA:
Kor­tom: het wijzi­gen van de rente­per­cent­ages door cen­trale banken is nogal een macro-economis­che gebeurte­nis. Er wordt getra­cht de economie an sich te stim­uleren en er wordt geen reken­ing gehouden met inter­na­tionale aan­de­len­mark­ten maar puur met inflatie en koop­kracht.

Indi­recte effecten

Ondanks dat het gehanteerde rente­per­cent­age van cen­trale banken geen directe effecten heeft op de aan­de­len­mark­ten is het toch zek­er een zeer belan­grijk meetinstru­ment voor de beleg­ger. Dit komt omdat het rente­beleid indi­recte effecten heeft op beursgeno­teerde bedri­jven. Deze indi­recte effecten op beursgeno­teerde bedri­jven beïn­vloe­den de bedri­jf­s­re­sul­tat­en van een onderne­m­ing en daarmee uitein­delijk ook de waarde van een aan­deel. Een aan­deel is immers een reflec­tie van de waarde die wij als beleg­gers toedicht­en aan een bedri­jf.

Indi­en het rente­per­cent­age door een cen­trale bank wordt ver­hoogd betek­end dit dat het duur­der wordt om geld te lenen bij een bank. Dit raakt een bedri­jf tweeledig: het bedri­jf zelf zal meer moeten betal­en om te kun­nen lenen en de con­sument heeft min­der te best­e­den als gevolg van sti­j­gende uit­gaven (bijvoor­beeld bij een sti­j­gende vari­abele hypotheekrente last).

Als een bedri­jf investeert in nieuwe oper­aties of inno­vaties komt dit geld vaak bij een bank van­daan. Bij een hoger rente­per­cent­age zal het bedri­jf meer moeten betal­en voor deze lening ofwel de kosten zullen oplopen. Indi­en deze extra intrestkosten en de lagere opbreng­sten (door min­der verkopen aan de con­sument) op de korte ter­mi­jn het bedri­jf­s­re­sul­taat beïn­vloe­den zal dit door beleg­gers wor­den doorg­erek­end naar de waarde van een aan­deel.

Daar­naast zal het invester­ingskli­maat min­der gun­stig wor­den, het wordt duur­der om een invester­ing te financieren. Het­geen ook een teken voor beleg­gers is dat inno­vaties nog even kun­nen uit­bli­jven en er dus vraagtekens bij effi­cien­cy ed. kun­nen wor­den gezet.

Rente­beleid ECB — AEX:Als we kijken naar de afgelopen 5 jaar waar de rente­per­cent­ages enkel zijn afgenomen zien we daad­w­erke­lijk dat het rente­beleid van cen­trale banken zek­er van invloed zijn op de aan­de­len­mark­ten. De ECB heeft haar rente­per­cent­age de afgelopen 4.5 jaar enkel lat­en dalen om inflatie tegen te gaan. Hier­door kwam veel extra kap­i­taal vrij, gepaard met de economis­che gevol­gen van deze ​”finan­ciële boost” heeft de AEX zich de afgelopen 4.5 jaar weer opgetrokken naar het niveau van 450 – 500 pun­ten.

Al met al bli­jft het natu­urlijk gis­sen wat de FED zal gaan doen vanavond. Echter, is het van groot belang het rente­beleid van de grote cen­trale banken op de voet te vol­gen. We mogen er namelijk toch echt van uit­gaan dat deze beslissin­gen de richt­ing van de beurs beïn­vloe­den.

Met vrien­delijke groet,

Daïm Boscart
US Mar­kets