In het hoofdartikel van vorige week schreven we, naar aanleiding van de aanschaf van een peperdure privéjet door Citigroup, dat de financiële sector gebaat zou zijn bij een mentaliteitsverandering. Barack Obama, kennelijk een trouw lezer van ons blad, was het met ons eens dat de excessen in de top het vertrouwen in de financiële sector als geheel niet ten goede komen.
In het hoofdartikel van vorige week schreven we, naar aanleiding van de aanschaf van een peperdure privéjet door Citigroup, dat de financiële sector gebaat zou zijn bij een mentaliteitsverandering. Barack Obama, kennelijk een trouw lezer van ons blad, was het met ons eens dat de excessen in de top het vertrouwen in de financiële sector als geheel niet ten goede komen.
Topmanagers van financiële instellingen, die in de toekomst een beroep doen op staatssteun, kunnen niet langer op kosten van de belastingbetaler hun zakken vullen: Obama wil hun beloningen beperken tot een bedrag van $ 500.000. Is deze pay cap symboolpolitiek? Misschien. Maar Obama geeft wel een signaal af: voor de bankiers op Wall Street loopt het speelkwartier ten einde. Het is te hopen dat door dergelijke maatregelen het vertrouwen in de financiële sector stap voor stap hersteld kan worden. Maar op de Amerikaanse beurzen bleef een enthousiaste reactie tot nu toe uit. De Dow test in alle hevigheid de 8000-puntengrens en zou bij een definitieve doorbraak van dit niveau weer op weg kunnen richting het dieptepunt van november. De Nasdaq en de S&P500 bevinden zich allebei in een driehoekspatroon. Mochten de indices deze consolidatiedriehoeken aan de onderkant verlaten, dan is ook voor hen de bodem van november de eerste halte. Zou Obama de markt voor die tijd gerust weten te stellen?
Rente is de weg kwijt
Vanwege de aanhoudende kredietcrisis mijden beleggers aandelen en vluchten in staatsobligaties, waardoor de rente onder druk is komen te staan. Waar beleggers eerder bang waren voor inflatie, is de markt nu ten prooi gevallen aan het gevaarlijke deflatiemonster. Zowel in Amerika als in Europa zijn de consumenten- en producentenprijzen in ijltempo gedaald. Beleggers vrezen een massale kopersstaking, waarbij het Japan-scenario opdoemt. Japan wordt al twintig jaar gegeseld door het deflatiespook. In een deflatoire omgeving zou de rente, evenals in Japan, zelfs kunnen dalen tot 0. De Europese Centrale Bank staat onder een enorme druk om, evenals de Fed en de Bank of England, het rentetarief opnieuw neerwaarts bij te stellen. Onlangs verlaagde Trichet cum suis de Europese rente met 50 basispunten naar 2%. Sinds de bodem van januari (rond 3,5%) liet de rente een sterk herstel zien. De korte termijn weerstand rond 3,9% werd doorbroken en de rente heeft een nieuwe top neergezet, waarna een pas op de plaats werd gemaakt. Op dit moment is de rente op zoek naar richting. Hierbij dienen we op te merken dat de rente zich, ondanks de recente opleving, nog altijd in een lange termijn downtrend bevindt. Is het deflatiescenario onafwendbaar?
Nikkei veert op in dalende trend
De Japanse index noteerde 20 jaar geleden rond 40.000 punten. Sindsdien kan de Nikkei zich niet aan de decennialange bear market ontworstelen. Beleggers die een buy and hold-strategie hanteerden, dan wel passief de index volgden, staan inmiddels op een fors verlies van circa 80%. Eind oktober doorbrak de Nikkei zelfs de bodem van 2003, waarmee een laagste slotstand in meer dan 25 jaar werd bereikt. De Nikkei herstelde zich weliswaar vanaf een dieptepunt rond 7000 punten sterk, maar het herstel strandde vervolgens op een niveau rond 9500 punten. In januari werd zelfs een lagere top net boven 9000 punten gevormd. Recent werd de 8000-puntengrens opnieuw neerwaarts doorbroken, waarmee een terugkeer naar het dieptepunt van november een reëel scenario werd. Dankzij het recente herstel werd dit gevaar even afgewend. Veel reden om te juichen is echter niet: de Nikkei bevindt zich onveranderd in een dalende trend. De uiterst exportgevoelige beurs staat onder druk vanwege de economische neergang, die zeer waarschijnlijk zal uitmonden in de zwaarste recessie sinds de Tweede Wereldoorlog.
CAC40 veert op van bodem november
De Europese beurzen maken nog steeds geen vitale indruk. Hoewel de CAC40 in de voorgaande weken enigszins opveerde, wijzen de dalende trends in de richting van het dieptepunt van 2003 (een niveau rond 2400 punten). De index vormde een lagere top ten opzichte van begin januari, zodat er mogelijk verdere dalingen in het verschiet liggen. Hoewel de CAC40 onlangs steun vond bij de bodem van november, blijft de situatie penibel. De DAX dobbert ondertussen rond in de bandbreedte tussen circa 4000 punten en 5300 punten. Een doorbraak van de steunzone rond 4000 punten zou de lange termijn dalende trend een nieuwe impuls geven. De Eurostoxx50 vormde recent een lagere top, na afgeketst te zijn op een Fibonacci-weerstandsniveau. De bodem van november komt ook voor deze index weer dichterbij. Al met al geen florissante vooruitzichten, dus blijven wij rekening houden met een verdere daling. Yes it can…
Met vriendelijke groet,
www.beursbulletin.nl
www.beleggen.com
Harm van Wijk
Wilt u dit dagcommentaar per e‑mail ontvangen? Klik dan op bovenstaande link.