NOG MEER T-BONDS NAAR DE FED

NOG MEER T‑BONDS NAAR DE FED

Langza­am maar zek­er gaat de FED de verwachtin­gen t.a.v. het her­s­tel van de economie tem­peren. Woens­dag 20 mei bleek dat er bin­nen de FED een behoor­lijke verdeeld­heid is in de wijze waarop de stil­gevallen wel­vaartsmo­tor weer van brand­stof moet wor­den voorzien. De dol­lar ligt in de hoek waar de klap­pen vallen en Gei­th­n­er begint zich zor­gen te mak­en over de cred­it rat­ing van zijn dol­lar­fab­riek. Het opkopen van nog meer T‑bonds door de FED lijkt mij per­soon­lijk niet het sterk­ste sig­naal dat het vertrouwen in de dol­lar als een ​“safe haven” terecht is. 

Dins­dag werd bek­end dat de hoeveel­heid in aan­bouw genomen nieuwe wonin­gen, 12% is gedaald, de verwacht­ing was dat deze cijfers 2% geste­gen waren. Waar enigszins mee­val­lende ver­liezen direct tot koerssti­jgin­gen lei­den, lijken zware tegen­vallers ter ken­nis­gev­ing te wor­den aangenomen. Ook in ons land wordt de pijn in de bouw met de dag ondraaglijk­er. We zijn er nog lang niet en het lijkt erop dat de heren belei­ds­mak­ers zich dat steeds beter gaan realis­eren. In Ned­er­land was de krimp over het eerste kwartaal alweer bijgesteld naar ruim 4%. 

In tegen­stelling tot wat enkele opti­mis­ten bew­eren heeft de krimp in uit­gaven nauwelijks iets met sen­ti­ment of stem­ming­mak­er­ij te mak­en, de banken draaien gewoon hun kredi­etkraan dicht en de boel ligt stil. Maar ja, je kunt moeil­ijk tegen een bank zeggen dat ze ver­ant­wo­ordelijk­er moeten wor­den bij het ver­strekken van lenin­gen en dat we in de toekomst de huidi­ge prob­le­men moeten voorkomen en tegelijk­er­ti­jd verwacht­en dat ze nage­noeg fail­li­ete bedri­jven overeind bli­jven houden. Deze spa­gaat kan eigen­lijk alleen door daad­krachtig ingri­jpen van de over­heid wor­den ver­holpen. Wan­neer is een bedri­jf ​“to big to fail”? Dit is een totaal sub­jec­tieve beo­ordel­ing. Een bedri­jf met 500 werkne­mers kan door een fail­lisse­ment ook een sneeuw­bal effect veroorza­k­en waar­door de uitein­delijke schade een veelvoud is van het bedrag dat nodig is om het te red­den. De grote vraag is natu­urlijk of een red­ding de juiste oploss­ing is

De tijd is rijp voor regionale com­missies waarin onderne­mers, economen en bestu­ur­ders plaat­sne­men die wijzigin­gen in de kredi­et­be­hoefte van bedri­jven met meer dan 100 werkne­mers objec­tief kun­nen beo­orde­len. Bedri­jven die er met hun bank niet aan uitkomen kun­nen zich dan tot deze com­missie wen­den voor een bindend advies. De bank(en) in kwest­ie dient zich te con­formeren aan het advies van de com­missie en kri­jgt ver­vol­gens vanu­it het 200 mil­jard garantie­fonds van Wouter Bos een garantstelling voor het betr­e­f­fende dossier. Het risi­co op het dossier wordt daarmee zicht­baar bij de bank wegge­haald waar­door de drem­pel om het kredi­et te weigeren wordt weggenomen. Het is niet aan banken of politi­ci om te bepalen wie de cri­sis over­leefd en wie niet. De huidi­ge cri­sis geeft duidelijk aan dat deze par­ti­jen niet de ken­nis en het inzicht hebben om een duurza­am beleid te ontwikke­len en te hand­haven. ​“The Big Pic­ture” kan alleen bij benader­ing wor­den overzien door een denk­tank van afgevaardig­den met ver­schil­lende achter­gron­den en kennisgebieden.

Banken kun­nen nu een­maal vooral goed voor zichzelf zor­gen. Deze men­tal­iteit zit er zo inge­bakken dat extra toezicht alleen niet vol­doende is. Het fal­end toezicht van de SEC in de VS, heeft ervoor gezorgd dat de FED nu de kans kri­jgt om nog meer tak­en en daarmee macht naar zich toe te trekken. Dit is voor de lange ter­mi­jn een kwal­ijke zaak. De FED wordt alleen FED­ER­AAL genoemd omdat het de sug­gestie moet wekken dat deze het alge­meen belang dient. De FED is opgericht door bankiers en het is dus niet vreemd dat het gros van de oplossin­gen die door de FED wor­den aange­dra­gen, zelden ten kosten gaat van een grote bank. 

Banken zijn doorgeefluiken van geld, dit is een ver­ant­wo­ordelijke maar een­voudi­ge activiteit. Een­voudig werk heeft economisch gezien een lage toegevoegde waarde en het kan niet zo zijn dat het reg­istr­eren en dis­tribueren van bankbil­jet­ten waar­van de nom­i­nale mater­iële waarde niet meer dan een paar cent is, de best betaalde banen en hoog­ste bonussen genereren. 
Zon­der ontwikke­lende, pro­duc­erende, verkopende en onder­houdende bedri­jven, hebben banken, verzek­er­aars, juris­ten, accoun­tants en make­laars geen bestaan­srecht. Het wordt tijd dat de arro­gantie van deze ​“ken­niswerk­ers” en ​“adviseurs” plaats maakt voor beschei­den­heid. De ​“ken­nisec­onomie” waarover over wij in Ned­er­land graag prat­en bestaat niet! Zon­der eten en grond­stof­fen om huizen te bouwen heeft nie­mand een adviseur nodig. 

Ken­nis is ooit ontwikkelt door ervar­ing uit de prak­tijk. Dat we nu veilig vliegen hebben we te danken aan alle fouten die zijn gemaakt bij de ontwik­kelin­gen van vlieg­tu­igen bij o.a. Fokker. Deze voor­sprong verd­wi­jnt als je stopt met vlieg­tu­igen bouwen en ver­schuift langza­am naar lan­den waar ze dat nu wel doen. Chi­na zal bin­nen afzien­bare tijd veel meer ken­nis van vlieg­tu­ig­bouw in huis hebben dan Ned­er­land ooit gehad heeft. Dit geldt op ter­mi­jn ook voor bag­gertech­nieken en weet ik veel wat nog meer. De ontwik­kel­ing van de kwaliteit van dien­stver­len­ers gaat als gevolg daar­van ook steeds sneller. Ten eerste kun­nen ze in Azië ​“ken­nis” vanu­it het west­en inhuren waar­door het wiel niet hoeft te wor­den uit­gevon­den en ten tweede groeit de groep ervar­ings­deskundi­gen zeer snel. Hier krimpt het aan­tal ervar­ings­deskundi­gen tot­dat we alleen nog ken­nis uit over­lev­er­ing hebben.

NIE­MAND HEEFT ONS OVER 25 JAAR NOG NODIG

HÈÈÈÈÈÈLP!

Jan Maarten Kops
voor US Markets