MILIEU VAN LEVENSBELANG

Intussen wordt er op ver­schil­lende niveaus beraad­slaagd om te komen tot vast­stelling van een milieu-agen­da. Met als titel ​‘The future in our hands’ werd er op 24 sep­tem­ber j.l. door Sec­re­taris-Gen­er­aal Ban Ki-Moon de kli­maat­con­fer­en­tie op het Indone­sis­che eiland Bali van 3 – 14 decem­ber a.s. aangekondigd. Deze bek­end­mak­ing vond plaats een dag vóór aan­vang van de Algemene Ver­gader­ing van de VN. Hier­aan nemen meer dan 150 lan­den (w.o. 70 staat­shoof­den) deel. Dit wordt de groot­ste poli­tieke bijeenkomst (Frame­work Con­ven­tion) op dit gebied ooit om te komen tot duidelijke en verder­gaande afsprak­en ter opvol­ging van het huidi­ge Kyoto Protocol. 

Doel­stelling van deze con­fer­en­tie is het verkri­j­gen van veel meer poli­tieke betrokken­heid en ste­un om de kli­maatsveran­derin­gen op alle fron­ten effec­tief te kun­nen bestri­j­den, door aller­lei voor­zorgs­maa­trege­len, schonere tech­nolo­gieën, her­be­boss­ing alsmede het mobilis­eren van andere hulp­bron­nen (w.o. wind, water, zon, cel­lu­lose etc.). Zoals werd gesteld, dient Bali met­ter­daad invulling te geven aan de rap­porten van het IPCC. De thans verkre­gen Nobel­pri­js schenkt extra gewicht aan deze rap­porten. De uitkom­sten van de con­fer­en­tie zullen in werk­ing tre­den direct na afloop van het Kyoto Pro­to­col in 2012. 

Met deze kreet stelde het IPCC dat er zon­der actie tegen de CO2 uit­stoot de gemid­delde tem­per­atu­ur op onze pla­neet deze eeuw met meer dan 4,5 graden Cel­cius kan sti­j­gen. Daar­bij sti­jgt de tem­per­atu­ur rond de polen twee maal sneller dan de gemid­delde sti­jging op aarde, met alle nadelige gevol­gen op ons leefm­i­lieu. Waar glet­sjers smelten, komen water­reser­voirs in het gedrang. Veran­derende weerspa­tro­nen veroorza­k­en ern­stige ver­woesti­jn­ing, droogtes en bedreigen onze voed­selvoorzien­ing. In andere regio’s ontstaat het zelfde risi­co als gevolg van over­stro­min­gen en sti­jging van het zeeniveau. ​“Amers­foort aan zee” is al weer gevallen. Vol­gens Ban Ki-Moon hebben we veel min­der tijd dan aan­vanke­lijk werd aangenomen!

Buiten de kli­maat­maa­trege­len van bove­naf is het ook zin­vol onze eigen lifestyle aan te passen door thuis zuiniger met energie om te gaan, min­der de auto te gebruiken en min­der te vliegen.

Lastig bli­jft natu­urlijk als de groot­ste veroorza­k­ers van het broeikas­gas zoals de V.S., Chi­na en India zow­el op macro- als op micro­ge­bied zich hier­aan vooral­snog weinig gele­gen lat­en liggen al gebeurt er ondanks Bush in de V.S. veel meer dan hier bek­end is. Met een nieuwe pres­i­dent zal er ook in de V.S. ongetwi­jfeld een stroomver­snelling ontstaan, omdat blijkt dat er met het milieu heel veel geld valt te verdienen. 

De grote vraag bli­jft even­wel hoeveel tijd we nog hebben en op welke wijze in con­sen­sus de aan­passin­gen het meest effi­ciënt kun­nen wor­den doorgevo­erd. Hierover zullen ongetwi­jfeld nog harde woor­den wor­den gekraakt. Neem bijvoor­beeld het kernen­ergiede­bat, ofschoon met de huidi­ge ons ten dien­ste staande mid­de­len alleen kernen­ergie en kolen­ver­gassing voor een drastis­che reduc­tie van de CO2 uit­stoot kun­nen zorg dra­gen, is dit debat nog volop gaande. Natu­urlijk moeten we de andere vor­men van volledig duurzame energievoort­breng­ing niet ver­waar­lozen en eve­neens op deze gebieden hard aan ver­be­ter­ing bli­jven werken. Overi­gens is dit pro­ces – ook in Azië – in volle gang. Niet­temin zal het zelfs bij een aanzien­lijk snellere imple­men­tatie van deze energievor­men nog vele jaren duren voor­dat er als zodanig ver­be­terin­gen in de atmos­feer zullen optreden.

Een enorme ver­snelling in het opschon­ing­spro­ces zou kun­nen wor­den bew­erk­stel­ligd door toepass­ing van een meth­ode die intussen wordt aange­duid met ocean­ic fer­til­i­sa­tion. Hier­bij wor­den ijz­erdeelt­jes afge­zonken in de oceaan om de plank­ton­aan­groei te bevorderen. Op deze wijze denkt men in staat te zijn om het plank­ton weer op het niveau van 1980 te kun­nen bren­gen. Plank­ton op zee heeft dezelfde eigen­schap als veg­e­tatie te land, nl. het afvan­gen van CO2. IJz­er is er in vol­doende mate aan­wezig. Intussen is er voor dit procédé een zeer snel­groeiende belang­stelling ontstaan. Meer dan 30 lan­den hebben reeds te ken­nen gegeven hierin op een of andere wijze te willen deel­ne­men. Dit in de V.S. weten­schap­pelijk ontwikkelde procédé heeft onder­bouwing en bij­val gekre­gen van twee der belan­grijk­ste oceanografis­che insti­tuten in de wereld. 

Zoals de plan­nen nu liggen, wordt het eerste onder­zoekss­chip in gereed­heid gebracht om bin­nenko­rt uit te varen. De eerste missies dienen als pilots om verder te onder­zoeken hoe de processen na aller­lei proeven zich daad­w­erke­lijk zullen man­i­festeren. De verwachtin­gen zijn buitenge­woon hoog ges­pan­nen nu proe­fondervin­delijk reeds is aange­toond dat dit procédé beter blijkt te werken dan aan­vanke­lijk kon wor­den vast­gesteld. Lan­den als Chi­na, India, Nieuw Zee­land en Duit­s­land hebben al lat­en weten hier­toe hun groot­ste onder­zoekss­chep­en te willen uitrusten. Voor vol­gend jaar en in 2009 zijn er totaal reeds 30 schep­en toegezegd. 

Indi­en de uitkom­sten aan de verwachtin­gen blijken te beant­wo­or­den dan kan er al op vrij korte ter­mi­jn sprake zijn van een sub­stan­tiële CO2 reduc­tie op wereld­wi­jde schaal. Dit zou de werelde­conomie een geweldige impuls kun­nen geven maar vooral ons nages­lacht voor grotere ram­p­en kun­nen behoe­den. Er is één weten­schap­pelijk gestoeld bedri­jf, dat dit procédé heeft ontwikkeld en dat bij aan­toon­baar suc­ces overvloedi­ge rev­enu­en verwacht door verkoop van emissierecht­en. U kunt hierover meer lezen op: www​.score​-invest​ments​.nl/​w​e​r​e​l​d​p​r​i​m​e​u​r.htm

Paul van der Veer
12 okto­ber 2007