Op 19 januari piekte de S & P 500-index op een niveau van 1150 punten. Sindsdien dalen de koersen weer. Waarom eigenlijk? Vallen de kwartaalresultaten van de bedrijven tegen?
Dat valt alleszins mee. Ondanks de hoogopgeschroefde verwachtingen van de analisten lijkt het huidige cijferseizoen uit te draaien op één van de sterkste ooit. Tot op heden hebben maar liefst 69 % van de bedrijven die hun cijfers hebben gerapporteerd de winstverwachtingen overtroffen.
Goed, de cijfers zijn tot op heden dus beter dan verwacht. En de lat lag toch erg hoog deze keer. Maar wij weten ook dat de vooruitzichten van deze ondernemingen voor de nabije toekomst door de beurs nog zwaarder worden gewogen. Vallen die uitgesproken verwachtingen dan tegen? Née, ook daar is weinig sprake van. Het aantal bedrijven dat zijn verwachtingen naar boven heeft bijgesteld overtreft het aantal ondernemingen dat zijn verwachtingen heeft verlaagd ruimschoots. Ook op dit vlak lijkt het huidige kwartaal één van de beste ooit te gaan worden. Aan de winstgevendheid van het beursgenoteerde bedrijfsleven kan het dus niet liggen dat de koersen al enige tijd zakken.
Waaraan dan wel? De cijfers met betrekking tot de economie lijken in tegenstelling tot de bedrijfswinsten inderdaad voor het eerst sinds vele maanden enigszins te haperen. De werkloosheid stijgt weliswaar minder hard maar neemt nog steeds niet af. En ook de huizenmarkt – die andere belangrijke pijler onder het economisch herstel – herstelt zich in een tergend langzaam tempo. Daar staat weer tegenover dat de zogenaamde leading indicators duiden op een verder economisch herstel. Ook in deze cijfers lijkt niet direct de oorzaak te liggen van de dalende koersen.
De dollar dan? Werd de rally sinds maart vorig jaar niet steeds gedragen door een dalende dollar? En is de dollar sinds begin december niet bezig aan een zeer opmerkelijke opmars? Ja, dat is zeker waar. De dollar is de afgelopen twee maanden met meer dan 8 % in waarde gestegen ten opzichte van de euro. Daarin speelt het afnemende vertrouwen in de soliditeit van een aantal zuidelijke landen uit de Eurozone een grote rol. Opeens richt de aandacht zich op de onthutsend zwakke staat van de overheidsfinanciën van een aantal Eurolanden. De euro blijkt niet veel sterker dan zijn zwakste schakel. Maar behalve in tijden van zware crises – dan geldt de dollar juist als een vluchthaven — is een sterke dollar historisch vaak een ondersteuning voor een rally op de aandelenmarkten.
De ware reden achter de huidige zwakte op de beurzen dient gevonden te worden op het politieke front. De aankondiging van de Amerikaanse president om de banken harder aan te gaan pakken om grootschalige reddingsoperaties van het bankwezen op kosten van de belastingbetaler in de toekomst uit te sluiten kwam hard aan. Op advies van oud-gouverneur van de centrale bank Paul Volcker werd de oude Glass-Steagall wet uit de jaren ’30 weer uit de kast gehaald. De wet behelst een scheiding tussen zakenbanken en commerciële banken en zal veel banken bij hernieuwde invoering ernstig beknotten in hun activiteiten. En dat terwijl velen van hen nooit overheidssteun hebben gewenst of hun schulden aan de overheid allang hebben terugbetaald met rente. Het is waar dat de reddingsoperatie van de staat de economie heeft bhoed voor een nieuwe Grote Depressie. Maar is het niet zo dat niet alleen Goldman Sachs, Morgan Stanley en JP Morgan hiervan hebben geprofiteerd maar wij allemaal? Een aanval op Wall Street is een aanval op de aandelenmarkt daar de meerderheid van de beleggingsbeslissingen worden genomen in de financiële sector. En aangezien meer dan de helft van de Amerikanen op de een of andere manier aandelenbezitter is betekent een aanval op Wall Street ook een aanval op de man in de straat.
Natuurlijk is nieuwe regelgeving voor het bankwezen noodzakelijk maar de huidige politieke voorstellen leggen een deken van onzekerheid over de beurzen. Zodra deze onzekerheid weer wegebt zal de aandacht zich weer gaat richten op de bedrijfsresultaten en het voortgaande economische herstel. Alle economische sectoren in de VS zijn inmiddels oversold. Dat betekent dat ze rijp zijn voor op zijn minst een kortstondig herstel. Wees daarom niet verrast dat de beurs spoedig weer opveert.
Jan-willem Nijkamp
voor US Markets