De situatie op de woningmarkt heeft de overheid in de VS gealarmeerd. Een speciale commissie wil de kredietverstrekkers regels opleggen om de consumenten te beschermen, zeker in verband met de zg. exotische hypothecaire kredieten. Maar het is misschien al 5 nà twaalf…
Immo horror: overheid schiet wakker
Heel lang geleden, toen er nog geen gsm, www, gps en zo meer bestonden verliep het aanschaffen van een woning volgens een vast patroon. Aanvankelijk huurden de geïnteresseerden een zo goedkoop mogelijk appartement of huis en plaatsten maandelijks een zo groot mogelijk bedrag op hun spaarboekje. Dan werd uitgekeken naar de woning van hun dromen en er volgde een heel belangrijke stap: het gesprek met de bank. Als de cliënt de bank kon aantonen aan bepaalde voorwaarden te voldoen dan werd een hypothecaire lening toegestaan. Deze voorwaarden waren bij voorbeeld, dat je moest beschikken over ca 20% van de waarde van de woning en dat je maandelijkse aflossing niet meer was dan ca 29% van je bruto inkomen.
Voldeed je aan de condities dan stond de bank een lening toe met een looptijd van 20, 25 of 30 jaar. Met vaste rentevoet. De toekomstige huiseigenaar wist dat de maandelijkse aflossing van jaar tot jaar minder gevoeld zou worden, omdat de inflatie de lonen geleidelijk de hoogte in duwde.
Deze werkwijze had jaren als resultaat, dat 30 à 40 % van de huishoudens nooit de stap naar eigendom zetten en bleven huren. Dat was hier in Nederland en België zo en in de VS was dat niet anders.
Intussen is er veel veranderd, ook op het vlak van hypothecaire leningen. Er kwam een bonte variëteit van exotische leningsvormen de markt kleuren, met als resultaat dat bij voorbeeld in de VS bijna 70% van alle woningen eigendom zijn van particulieren.
Dat deze situatie niet altijd rozengeur en maneschijn is, hebben we u in een vorig artikel aangetoond. Er is in sommige gevallen inderdaad sprake van horror hypotheken.
Ongeveer een jaar geleden waarschuwde de toenmalige Fed-voorzitter Alan Greenspan voor de ‘mogelijk van individuele catastrofes’ ten gevolge van de exotische hypotheken die de brandstof vormden van de hausse in de woningmarkt die startte rond 2000 en in volle ontplooiing kwam vanaf 2003.
Evolutie exotische hypotheken
Bron: marketwatch.com
Dat de exotische hypotheken een belangrijke impact hebben gehad op de groei van de woningmarkt in de VS blijkt uit hun snel stijgend marktaandeel, zie bovenstaande grafiek.
Hierbij speelden leningen gebaseerd op het (aanvankelijk, en dat is een essentieel detail) enkel betalen van interest een grote rol. Ze behoren tot de categorie van de ‘option adjustable rate mortgages’ (OARMs), waarover we het hadden in het hoger aangehaalde artikel over horror hypotheken
De hausse van de Amerikaanse woningmarkt is voorbij, daarover zijn de meeste waarnemers het eens. Ondertussen zijn er miljoenen huiseigenaars in de VS die zich niet realiseren dat hun originele hypotheek een vergiftigd geschenk was, dat ervoor zorgt dat ze nu op een tikkende tijdbom zitten.
Het probleem is duidelijk: zolang de huizenprijzen stegen, was de waarde van de woning een stevige back-up voor de lening. Moest er iets mislopen met de solvabiliteit van de eigenaar, dan kon deze altijd zijn woning verkopen en er in vele gevallen nog een spaarcent aan overhouden. Deze situatie lijkt voorbij, zoals ook blijkt uit bovenstaande grafiek.
En dat vele eigenaars nu al of zeer binnenkort in betalingsproblemen hebben, daar kunnen we zeker van zijn. Denk maar aan de eerder vermelde OARMs. Je betaalt aanvankelijk enkel (soms nog niet de volledige) interest maar dan komt de dag dat je contactpersoon van de bank met een pijnlijke grimas meedeelt, dat het nu tijd is om de nog niet afgeloste interest te beginnen betalen, evenals het kapitaal. En ‘tot onze spijt moeten we de maandelijkse rentevoet verhogen, in het raam van…’. Ziet u het plaatje?
Een concreet voorbeeld, dat onlangs aan een federale commissie van senatoren werden voorgelegd. Stel dat u een woning met de waarde van 200.000 dollar aanschaft via de OARM-formule. In het begin betaalt u 643 dollar per maand. Het jaar erop wat meer en zo voort, tot u het zesde jaar 1.578 dollar moet afdragen, dat is zo maar eventjes 145 % meer.
Dit voorbeeld en de vele andere hebben de overheid in de VS wakker geschud. De alarmklok werd geluid en de exotische hypotheken waren de kop van jut. Dit is niet naar de zin van de banken, die deze leningsvormen verdedigen als financiële vernieuwingen die het voor velen mogelijk hebben gemaakt huiseigenaar te worden.
De senatoren argumenteerden, dat dit allemaal heel mooi klinkt, maar dat uit peilingen blijkt, dat het overgrote deel van die nieuwe eigenaars geen idee hebben welk soort contract ze ondertekenden. En ze voegden eraan toe, dat de hausse in de woningmarkt geleid heeft tot een bubbel, die onvermijdelijk moet barsten.
De federale commissie in kwestie vaardigde richtlijnen uit, die erop neerkwamen dat banken en andere financiële instellingen hun cliënten moeten informeren over de werkelijke kosten van de lening.
Deze aanbeveling viel niet in goede aarde bij de kredietverstrekkers, die zonder blikken of blozen stelden, dat dit soort informatie hun klanten zou afschrikken met als gevolg een significante daling van de aangegane hypothecaire leningen. Denk in dit geval even terug aan de werkwijze van heel lang geleden, toen er nog geen gsm, www, gps en zo meer bestonden…
Consumentenverenigingen in de VS zijn van mening, dat de richtlijnen er te laat zijn gekomen. Het kwaad is geschied, menen ze, de miljoenen eigenaars zitten met hun probleem, ze hebben een contract waar ze niet zonder nog meer schade onderuit kunnen.
Ze zijn het slachtoffer geworden van een (we citeren) ‘bloeddorstig systeem van lenen dat levens ten gronde kan richten, gemeenschappen verwoesten en een grootschalig economisch probleem veroorzaken’. Een niet mis te verstane verwittiging.
Er is ook nog een moreel facet aan deze zaak. Voor de meeste consumenten is het immers nog altijd zo, dat leningen een technische materie zijn, waarvoor ze zich geheel verlaten op de competentie van hun kredietverstrekker. Ze gaan ervan uit, dat hen de best passende formule wordt aangeboden. Daarenboven is het ook zo, dat de kredietverstrekkers beschikken over informatie die onbekend is voor de consument. Dit betekent dat de kredietverstrekkers perfect weten welke risico’s verbonden zijn met bij voorbeeld OARMs en dat brengt morele verplichtingen met zich mee.
De overheid in de VS is wakker geschoten, wat het hypothecaire systeem betreft. De vraag is of het 5 voor of 5 na twaalf is….
Jan Van Besauw
Columnist voor US Markets
2 oktober 2006.
Ondergetekende is een gepensioneerde marketing manager. Hij schrijft voor US Markets columns en andere artikelen en tevens financiële berichten.