Hongergevoel

Honger gevoel

Vorige week bleek opnieuw uit de PPI en CPI dat de inflatie onder ​‘con­t­role is. Althans de zoge­naamde core rate steeg slecht 0,2% en 0,1%. De sta­tis­ti­ci benadrukken graag de core rate omdat deze min­i­maal sti­j­gen. Maar 2 van de groot­ste inflatie fac­toren de oliepri­js en de voed­ing wordt steeds wegge­mof­feld. De ben­zinepri­js noteert al enige tijd boven de $3 per gal­lon De laat­ste keer dat dit voork­wam was enige jaren gele­den tij­dens de Kat­ri­na orkaan.

Deze keer wil ik iets meer aan­dacht schenken aan de inflatie in voeding. 

6 maan­delijkse pro­centuele veran­der­ing: CPI Voed­ing en dranken +5.1%, CPI thuis voed­ing +6.2%, CPI vlees, gevo­gelte, vs en eieren +9.4%, CPI melk pro­duk­ten +8%, CPI ont­bi­jt­pro­duk­ten +4.8%, CPI alco­holis­che dranken +5% CPI niet alco­holis­che dranken +5.3%.

Bron: Bureau of Labor Statistics

Wel het mag duidelijk zijn dat alle Amerika­nen een behoor­lijke extra greep in hun porte­mon­nee moeten doen om hun dagelijkse behoeften aan voed­ing en drank te bevredi­gen. Dit gecom­bi­neerd met de sti­j­gende energiepri­jzen en de sti­j­gende rente (lenin­gen, cred­it cards, hypotheken) tast de koop­kracht van de Amerika­nen fors aan. 

De enige manier om deze dal­ende koop­kracht te com­penseren is sti­j­gende aan­de­lenko­ersen. En dat is dus een van de rede­nen dat de Amerikaanse aan­de­len tegen alle log­i­ca in nog steeds op een hoog peil noteren. Uit­er­aard ​‘helpt’ Bernanke nog een extra hand­je door kwistig met dol­lars te strooien (geld­groei +12%). Dat dit ook ten koste gaat van de koop­kracht (en dol­lar) zal Bernanke een worst wezen (CPI rund­vlees +12.2% op jaar­ba­sis dus een BBQ zit er waarschi­jn­lijk niet in dit jaar :) ).

Bernanke wil alleen maar de Amerika­nen het gevoel geven dat alles onder con­t­role is. Maar net zoals bij de Titan­ic zijn er niet genoeg red­dings­boten om iedereen te red­den zodra dit ​‘con­trolegevoel’ gaat zinken.

Afi­jn, we dwalen af. Onder­staand een grafiek (mid­den) van de agrarische pri­j­son­twik­kel­ing vanaf 2005 (rode lijn). In het boven­ste ven­ster de S&P500 over dezelfde peri­ode en in het onder­ste ven­ster de S&P500 gecor­rigeerd voor de pri­jssti­jgin­gen van de agrarische producten.

De agrarische pri­jzen zijn vanaf 2005 geste­gen met ongeveer 80%. De S&P500 steeg in deze peri­ode ongeveer 30%. In het onder­ste ven­ster is deze ontwik­kel­ing goed te zien. De inflatie van agrarische goed­eren sti­jgt veel sneller dan de aan­de­lenko­ersen in de S&P500.

De koop­kracht van de Amerika­nen neemt ondanks de sti­j­gende aan­de­lenko­ersen sterk af door deze ​‘ver­stopte’ inflatie. De hoop van de Amerika­nen (Bush, Bernanke) is gefo­cust op een sti­j­gende aan­de­len­markt die alle prob­le­men (inflatie, huizen­markt) moet oplossen. Naar mijn mening een vals gevoel dat niet lang meer stand zal houden. Trek uw red­dingsvest vast aan en sla wat pro­viand in voor­dat de inflatiepri­jzen de pan uit vliegen :)

Jan van Gemeren
voor US Markets

Van Gemeren is werkza­am bij Gan­nTrad­er. Via Gann- en cycli tech­nieken berekent hij poten­tiële omkeer momenten in de finan­ciële mark­ten. Meer infor­matie op www​.gan​ntrad​er​.nl