HOE VERLIES IK 25.000 EURO

We stellen u voor, onze nieuwe colum­nist Marc Haa­gen … Hij begint meteen met een herken­bare col­umn … Itinéraire d’un investissement…perdu ? … Of, hoe ver­lies ik 25.000 euro? …

Itinéraire d’un investissement…perdu ?
_________________________________

Of : hoe ver­lies ik 25000 euro.

1 jan­u­ari 2008 was de dag dat ik begon met een invester­ing in Empire Ener­gy (EEGC op de OTCBB). Dochter Great South Land Min­er­als was sinds jaar en dag bezig proberen te boren naar aar­dolie en aardgas in Tas­man­ië, een eiland ten zuiden van Aus­tral­ië. Sinds jaar en dag zeg ik, inder­daad, want de oor­sprong van het idee lag bij een « visioen van God » van 30 jaar tevoren van stichter en CEO Mal­colm Bendall. 

Het bleef gelukkig niet bij een visioen want uitein­delijk slaag­den de man en zijn bedri­jf er in zo’n 40 miljoen dol­lar bijeen te schrapen, door de jaren heen. Al dat geld is naar ver­gun­nin­gen, seis­mol­o­gisch, topografisch en aller­lei ander onder­zoek gegaan om toch maar zek­er te zijn van de juiste plek te vin­den. Of beter : plekken, want er wer­den 14 mogelijke tar­gets geï­den­ti­ficeerd waar naar alle weten­schap­pelijke waarschi­jn­lijkheid olie en/​of gas te vin­den zijn. Twee­hon­der­dachten­zes­tig meter werd ini­tieel gebo­ord op de Belle­view site, de plaats in mid­den-Tas­man­ië met de groot­ste kans op suc­ces. Tot daar een schets van de achter­grond van mijn « investisse­ment » van een eerste 10000 euro (omgerek­end vanu­it dollars).

Nu is zo’n toch aanzien­lijk bedrag in een pen­ny­s­tock steken op het eerste zicht niet ver­standig. Deze piep­kleine aan­de­len noteren niet voor niets op de Over The Counter Bul­letin Board, een beurs voor « randgevallen », met een min­i­mum aan rap­por­ter­ingsver­plichtin­gen. Zo staan er wel enkele duizend geno­teerd op deze Amerikaanse beurs; bedri­jven die — miss­chien — ooit groot en suc­cesvol zullen wor­den, maar die even­zo­goed fail­li­et kun­nen gaan. Empire Ener­gy is zo’n typ­isch pen­ny­s­tock-aan­deel. Het zal erop of eron­der zijn. Alles of niets. 

Waarom dus zo’n grote invester­ing gedaan ? Omdat de kansen toen in jan­u­ari 2008 bij­zon­der favor­a­bel lagen. Jaren­lang onder­zoek was voorafge­gaan aan het vin­den van de meest veel­belovende plek om te boren, geen enkele anal­ist vol­gde het aan­deel en bij suc­ces — het vin­den van olie of gas — zou dit wel eens de jack­pot kun­nen beteke­nen. Een kans om snel…zo niet rijk dan toch behoor­lijk wel­varend te wor­den. Maal 50 ? Maal 100 ? Alles leek mogelijk. Greed and fear, hebzucht en angst, dat zijn de emoties die welig tieren op de beurs in het alge­meen, en die hebzucht had mij zeer in de ban. Er waren tenslotte maar zo’n 1600 aan­deel­houd­ers over de hele wereld en de toekomst leek uiterst welbelovend…

Ik lichtte meteen mijn lez­ers in en beloofde hen ten­min­ste een ver­dubbel­ing van hun inleg. De koers stond toen op 0,09 dol­lar. En wat ik voor­speld had gebeurde ook : dra ging die koers naar pre­cies 0,18. Ik had mijn belofte gehouden en zij die wilden uit­stap­pen, kon­den dit ook doen. Maar daarna…ging het van kwaad naar erger. 

Zelf had ik inmid­dels mijn aan­deel in EEGC uit­ge­breid tot 27000 euro. De hebzucht nam dus volledig bez­it van mij en daarmee beg­ing ik een grote begin­ners­fout; dat voor een man met 20 jaar ervar­ing in beurs-en-beleggen. Koop liev­er 10 tien pen­ny­s­tocks van 2700 in plaats van alles op één paard te ver­wed­den. Ik schri­jf bewust « wed­den » want de OTCBB is in feite een gok­beurs. Maar de toekomst leek zo rooskleurig, het enige dat nog ont­brak was geld om verder te kun­nen boren, en met al zoveel opge­haald en zulke mooie kansen leek dat een sinecure. Tot de Kredi­et­cri­sis uitbrak…

Van­daag de dag staat Empire er slechter voor dan ooit. De kansen zijn gekeerd. Er is nog alti­jd geen geld gevon­den, de boor­toren is afge­bro­ken en wordt als het ware « gegi­jzeld » tot de eige­naar, Hunt Ener­gy, betaald wordt. De koers van het aan­deel ? 0,015. In plaats van maal vijftig of hon­derd te gaan — een reële mogelijkheid bij suc­ces — is ze gedec­imeerd. En zo ook mijn invester­ing; de waarde van mijn aan­deel in EEGC is ocharme nog 2000 euro. Vijfen­twintig­duizend euro vervlogen…of toch niet ?

Four­tyeight days And Counting

Acht­en­veer­tig dagen, zolang bli­jft er nog over om alsnog de oor­spronke­lijke visie van Mal­colm Ben­dall te mate­ri­alis­eren. Empire beschikt namelijk nog tot 30 sep­tem­ber aanstaande over haar licen­tie. Op die dag ver­valt ze en dient eventueel een nieuwe licen­tie aangevraagd te wor­den. De kans om die dan ook toegewezen te kri­j­gen, is zo goed als nihil. Der­tig jaar werken, hopen en bid­den hebben niet gere­sul­teerd in resul­tat­en, waarmee de droom van Ben­dall en 1600 aandeelhouders…een droom zal bli­jven. Een dure droom of zal ik eerder zeggen : een nachtmerrie. 

In the­o­rie kàn er nog een deus ex machi­na ver­schi­j­nen : « iets » waar­door we uit deze nacht­mer­rie ont­wak­en en een heer­lijke, glo­rieuze toekomst tege­moet zien. Maar wat moet er daar­voor alle­maal nog gebeuren : toch op het nip­pert­je financier­ing vin­den, de boor­toren terughalen, verder boren en…aardolie en/​of aardgas boven­halen. In 48 dagen dus. Telt u mee af…? 

Marc Haa­gen
voor US Markets

www​.haa​gen​in​vest​.com