Onlangs werd de hotelketen Hilton overgenomen door een investeringsmaatschappij (Hedge Fund). Op het eerste gezicht werd iedereen beter bij deze transfer. Alleen weten we (nog) niet hoe de duizenden medewerkers van de Hilton- en aanverwante hotels zich hierbij voelen. Monopoly op grote schaal
Je kent het: als je met Monopoly wilt winnen, volstaat het niet stations te hebben en water- of andere nutsbedrijven. Zelfs straten vol huizen redden je niet. Wel de hotels, waarvoor je medespelers zich blauw betalen als huur. Bij de firma Blackstone heeft waarschijnlijk een analoge redenering aan de basis gelegen van de beslissing om de keten Hilton Hotels over te nemen. Aldus geschiedde op 3 juli ll. voor het bedrag van 26 miljard dollar ofwel 19 miljard euro. De aandeelhouders van Hilton glimlachten breed, want ze incasseerden in één klap 40% winst.
In 1919 richtte de Amerikaanse zakenman-hoteluitbater Conrad Hilton (1887−1979) de zg. Hilton-groep op die uitgroeide tot een wereldwijde hotelketen die opereert onder diverse namen, zoals Hilton, Conrad, Doubletree, Waldorf-Astoria enz. Er zijn wereldwijd meer dan 2.800 hotels die ca ½ miljoen kamers aanbieden aan gasten die voor alles luxe en comfort eisen.
Achterkleindochter Paris Hilton (1981) zal misschien van papa Richard Howard ‘Rick’ Hilton (1955) een centje toegestopt krijgen, want deze heeft zeker 990 miljoen dollar op zijn spaarboekje staan. Dan kan ze rustig verder gaan met inspiratie bezorgen aan de tabloïde pers.
De nieuwe eigenaar van de Hilton- hotelketen is zoals gezegd Blackstone, voluit The Blackstone Group, een firma gevestigd in New York City en die 770 personen tewerkstelt.
President is Hamilton James Evans. Het tweetal Steve Schwarzman en Peter Peterson die het bedrijf in 1985 stichtten mochten na de beursgang van Blackstone een beloninkje van 2,6 miljard dollar (1,91 miljard euro) onderling verdelen. De huidige waarde van de onderneming is 8,67 miljard dollar ( 6,36 miljard euro).
Enkele weken geleden betrad Blackstone (NYSE: BX) de beursvloer en haalde hierbij het niet onaardige bedragje van 7,8 miljard dollar (5,72 miljard euro) op. De activiteiten van Blackstone vallen onder de noemer investeringsmaatschappij. Kijk maar eens op de website http://www.blackstone.com/ .
We willen even blijven stilstaan bij het fenomeen, dat een kapitaalkrachtige onderneming een bedrijf opkoopt met, volgens de meest gangbare opinie, als doel dit bedrijf later met winst van de hand te doen. In vele gevallen heeft de investeerder geen enkele ervaring met de activiteiten van de overgenomen firma en zal zich er zelfs nooit operationeel mee bemoeien. Enkel naar de cijfers wordt gekeken.
Nu is er op zichzelf niets mis mee om een investering te doen renderen, integendeel. In het verleden beperkte de inmenging van de overnemer zich tot afslanken van het personeelsbestand en het afstoten van minder renderende afdelingen van het overgenomen bedrijf. Hierdoor steeg de winst en stond er spoedig een andere overnemer klaar. Kassa kassa.
Dit soort ondernemingen zoals Blackstone laat zich catalogeren als een ‘private equity’-firma met in haar schoot een of meerdere ‘hedge’-fondsen, die zich bezighouden met effectenhandel, beleggen in aandelen volgens een long-short strategie, enz.
De macht van deze private equity-firma’s breidt zich almaar uit, maar meestal valt hun bestaan niet op. Ze organiseren geen bijeenkomsten met analisten of presentaties aan de pers. Door hun bijzondere manier van beleggen (long/short strategie, derivaten) genereren ze veel cash. Om dat te realiseren beschikken ze over topspecialisten voor advies en beleid.
Wanneer Blackstone als in een gigantisch spelletje Monopoly de Hilton-keten overneemt, staat niemand hiervan te kijken. Zie maar naar de reactie van de beurskoers van BX.
We leven nu in de situatie, waarbij de beste stuurlui aan de wal staan te zwaaien met hun dollars of euro’s. Maar dit soort stuurlui komt nooit op een schip. Dat zal wel het algemene gevoel zijn bij die vele duizenden vrouwen en mannen die dag in dag uit aan werk zijn in de ingewikkelde structuren, verbonden aan tophotels. Laat ons hopen, dat Blackstone toch nu en dan iemand aan boord laat gaan…
Jan Van Besauw
Publicist voor US Markets
Ondergetekende is een gepensioneerde marketing manager. Hij schrijft voor US Markets o.m. columns, nieuwsberichten en artikelen over diverse onderwerpen. Hij heeft op het moment van schrijven geen materieel belang of bezit in de besproken bedrijven of beleggingsinstrumenten.