Als u veel boetes krijgt voor te hard rijden, is de kans groot dat u ook roekeloos beleggergedrag vertoont. U hoeft dus alleen maar op de snelweg te kijken en u weet al genoeg.Dat blijkt uit een studie van Mark Grinblatt en Matti Keloharju, respectievelijk werkzaam aan de Universiteit van Californië, Los Angeles en de Helsinki School of Economics.
De professoren, die toegang kregen tot Finse cijfers, vonden een verband tussen het aantal boetes voor te hard rijden en de handelsactiviteiten. Een portefeuille van een belegger veranderde 11% meer voor elke boete voor te hard rijden. Mark Grinblatt erkende dat de neiging om hard te rijden afneemt naarmate iemand ouder wordt.
Een mogelijke oorzaak van het risicovollere beleggen is dat mensen die te hard rijden te zelfverzekerd zijn. Een automobilist die denkt dat hij niet op de bon wordt geslingerd, houdt hij zich mogelijk ook voor dat hij het vermogen heeft om een bovengemiddeld rendement te halen.
Na onderzoek echter bleek dit verband niet te kloppen. De auteurs ontdekten dat zelfverzekerde beleggers weliswaar meer handelden, maar zij niet meer boetes kregen. Het was echter het risico-zoekend gedrag, de jacht naar spanning, dat de verbindende schakel was tussen te hard rijden en de hogere handelsactiviteiten. De mensen die relatief veel handelden, deden dat niet omdat ze dachten dat ze beter konden presteren dan de markt maar omdat zij een statische portefeuille saai vonden.
Versloegen deze spanningzoekers de markt? Uit de studie blijkt van niet. De aandelen die zij kochten deden het gemiddeld niet beter dan de fondsen die zij verkochten. Het resultaat was volgens Grinblatt dat de spanningzoekers alleen maar meer transactiekosten maakten en daardoor slechter presteerden dan de meer conservatieve rijders. “Zij kunnen hun handelsactiviteiten niet rechtvaardigen met hun prestatie”, aldus Grinblatt.
De studie toont verder bewijs dat psychologische motieven een grote rol spelen bij beleggen. We moeten dus eerst kijken naar onze beweegredenen. Handelen we omdat er een zeer goede reden voor is of omdat we op zoek zijn naar spanning en sensatie?
De professoren, die toegang kregen tot Finse cijfers, vonden een verband tussen het aantal boetes voor te hard rijden en de handelsactiviteiten. Een portefeuille van een belegger veranderde 11% meer voor elke boete voor te hard rijden. Mark Grinblatt erkende dat de neiging om hard te rijden afneemt naarmate iemand ouder wordt.
Een mogelijke oorzaak van het risicovollere beleggen is dat mensen die te hard rijden te zelfverzekerd zijn. Een automobilist die denkt dat hij niet op de bon wordt geslingerd, houdt hij zich mogelijk ook voor dat hij het vermogen heeft om een bovengemiddeld rendement te halen.
Na onderzoek echter bleek dit verband niet te kloppen. De auteurs ontdekten dat zelfverzekerde beleggers weliswaar meer handelden, maar zij niet meer boetes kregen. Het was echter het risico-zoekend gedrag, de jacht naar spanning, dat de verbindende schakel was tussen te hard rijden en de hogere handelsactiviteiten. De mensen die relatief veel handelden, deden dat niet omdat ze dachten dat ze beter konden presteren dan de markt maar omdat zij een statische portefeuille saai vonden.
Versloegen deze spanningzoekers de markt? Uit de studie blijkt van niet. De aandelen die zij kochten deden het gemiddeld niet beter dan de fondsen die zij verkochten. Het resultaat was volgens Grinblatt dat de spanningzoekers alleen maar meer transactiekosten maakten en daardoor slechter presteerden dan de meer conservatieve rijders. “Zij kunnen hun handelsactiviteiten niet rechtvaardigen met hun prestatie”, aldus Grinblatt.
De studie toont verder bewijs dat psychologische motieven een grote rol spelen bij beleggen. We moeten dus eerst kijken naar onze beweegredenen. Handelen we omdat er een zeer goede reden voor is of omdat we op zoek zijn naar spanning en sensatie?