Hoe lang het succesverhaal van de economische groei in Azië kan doorgaan is onderwerp van veel discussie. De fenomenale prestatie van de Chinese beurzen staat bij veel beleggers op het netvlies, en wordt met ongeloof en wantrouwen beschouwd. Dé motor van Azië is natuurlijk China. Het laatste kwartaal groeide de economie hier met 11,6%. India is trouwens een goede tweede, met een economische groei van 8,5%, maar het aandeel van dit land in de totale economie van Azië is een stuk lager.In de update van Asian Development Outlook, samengesteld door de Asian Development Bank (ADB), gaat men uit van een economische groei in 2008 voor beide landen van respectievelijk 10,8 en 6,4%. Kortom, ook deze gerespecteerde instelling gaat ervan uit dat het verhaal in Azië wat de groei betreft nog niet voorbij is. De groeiverwachting voor de economieën van ontwikkelend Azië als geheel is door de prestaties van de twee giganten opwaarts bijgesteld van 7,6 naar 8,2%.
Wel plaatst de ADB kanttekeningen: symptomen van oververhitting wijzen er in beide landen op dat de productiegroei tegen het plafond zit. De druk op de inflatie in China wordt langzaam opgevoerd, vooral door hogere voedselprijzen. En India, waar de inflatie is afgekoeld, lijkt de centrale bank nog geen aanstalten te maken om de rentetarieven naar beneden te brengen.
De gevolgen van het heetste hangijzer van het moment, de subprime mortgage crisis, laten zich nog niet vangen in goede schattingen over de effecten op de reële economie. De ADB refereert hier ook aan, en stelt dat de kans op neerwaartse bijstellingen momenteel steeds groter wordt. Een eventuele recessie in de VS leidt volgens de ADB tot een vermindering van de groei in Azië van ca. 1 tot 2%. Alleen een synchrone, scherpe daling van de groei in zowel de VS, Japan als Europa zou een serieuze bedreiging kunnen vormen voor de groei, maar de kans daarop is momenteel niet zo groot, aldus de ADB.
Naar mijn idee zal de subprime crisis nog voor veel turbulentie kunnen zorgen, maar zullen de centrale banken het niet zover laten komen dat hierdoor recessies ontstaan. De rijen bij de filialen van Northern Rock moeten de toezichthouders met afgrijzen hebben vervuld. Het hele bancaire systeem valt immers compleet om als rekeninghouders niet meer het gevoel hebben dat hun geld veilig is. Eventueel zullen centrale banken de geldkraan overvloedig laten stromen om deze schok te absorberen. Ook kan nog vaker tot een renteverlaging worden besloten. Voor Azië geldt bovendien dat de banken in de regio minder blootsgesteld zijn aan de crisis dan in de VS of Engeland. Uitzonderingen daargelaten, zoals HSBC.
Samenvattend blijft de economische groei in Azië voorlopig met kop en schouder boven de groei in de VS, Europa en Japan uitsteken. Het bovenstaande geeft in het kort het macro-economische kader weer waarom ik meen dat Azië voor beleggers een zeer interessante regio is. Uit vele studies is gebleken dat de keuze voor een regio of land een zeer belangrijke factor is voor het totale beleggingsrendement, belangrijker dan de keuze van het individuele aandeel. Het lijkt dus eenvoudig, investeer in Azië, al hoeft dat natuurlijk niet met je hele vermogen.
Een opmerking hierbij: hoewel de rendementen hoog zijn, geldt dat eveneens voor de volatiliteit van de beurzen. Wij noemen voor de AEX een beweging van anderhalve procent op een dag veel, voor bijvoorbeeld de Hang Seng is dit niet abnormaal. De volatiliteit van de individuele aandelen kan nog veel hoger zijn. Als belegger moet je daar tegen kunnen. Zo niet, kies dan voor beleggingen met een lager risico.
Tot slot kort een ander onderwerp. Vaak wordt gewezen naar de hoge indexstanden in Azië, met dito koers/winstverhoudingen. In onderstaande tabel heb ik de verwachte economische groei voor 2008, de inflatie en de koers/winstverhoudingen voor de belangrijkste beurzen in Azië weergegeven, met in de laatste kolom deze verhouding voor 2008.
*Bron: Asian Development Bank en OECD.
** Bron: schattingen zoals verzameld door persbureau Bloomberg.
Hieruit trek ik drie conclusies. Ten eerste, om terug te komen op de eerste alinea van deze column: de beurzen van China zijn ronduit duur. Gelukkig kunnen we daar niet beleggen aangezien alleen Chinezen de a‑shares kunnen aanschaffen. De tweede conclusie is dat landen als Taiwan, Singapore op basis van de k/w voor 2008 net zo duur zijn als VS, gecombineerd met een veel hogere economische groei. Zuid-Korea is zelfs duidelijk goedkoper dan de VS.
De derde conclusie is dat Hong Kong en Singapore een lagere groei kennen van de winst per aandeel dan de VS.
Niet in de tabel opgenomen is de Hang Seng China Enterprises Index, ofwel de HSCEI. Deze index van Chinese ondernemingen met een notering in Hong Kong (de zgn. h‑shares) heeft een k/w verhouding voor 2007 van 22, en voor 2008 een geschatte k/w hiervan 18,7. Na de beurs van Zuid-Korea wordt van de aandelen binnen de HSCEI de sterkste stijging van de winst per aandeel verwacht.