We nemen u mee naar Saint-Tropez, het inmiddels legendarisch geworden dorpje aan de Franse Azurenkust. We geven tips wat u te verwachten hebt voor het geval u wilt flaneren in hetzelfde décor als modekoningen en filmdiva’s. Zorg vooral voor een flink pak eurobiljetten en goed voorziene kredietkaarten. Ga je mee naar Saint-Tropez?
In het zuidoosten van Frankrijk, een paar kilometer voorbij de plek waar de N98 overgaat in de D98a die kronkelt langs een blauwe baai, ligt een op het eerste gezicht bescheiden dorpje. Er zijn nog geen 6.000 inwoners en ’s winters dobberen er visserbootjes op de golfjes van de beschutte haven. De D98a loopt dood bij dit haventje en heet daar Avenue du Général Leclerc. Even daarvoor zag u een bord ‘Saint-Tropez’.
Saint-Tropez
’s Zomers verdwijnen de vissersbootjes op mysterieuze wijze om plaats te maken voor een peperdure collectie zeil- en motorjachten. De in de winter meestal gesloten bars, hotels, restaurants en boetiekjes zetten hun deuren wijd open voor een horde toeristen die hier samenstromen, niet zozeer op te kijken, maar om bekeken te worden. De amper 6.000 inwoners zien zich omringd door honderdduizenden vakantiegangers, ongeveer 5 miljoen per seizoen.
Al in de 1920’er jaren was Saint-Tropez een trekpleister, niet voor societymensen, maar voor kunstenaars die er rust en inspiratie gingen zoeken. Maar de echte doorbraak kwam er in de 1950’er jaren, toen filmdiva Brigitte Bardot (ondertussen 73 jaar jong) er zich ging vestigen met in haar kielzog fans, paparazzi en nieuwsgierigen. Vanuit de bergen en van op zee werden talloze telelenzen gericht op BB’s villa La Madrague in de hoop een glimp op te vangen van het blonde sekssymbool. Nu is het stiller rond BB, die zich inzet voor dierenwelzijn en nu en dan een politieke uitschuiver maakt richting de uiterst rechtse strekking van de heer Le Pen.
Plage Pampelonne
Hoe dan ook, sinds BB is Saint-Tropez ‘the place to be’ voor al wie zich tot de high society rekent. Sterren uit de filmwereld, modeontwerp(st)ers, prinsen en prinsessen en andere adel, olie‑, staal- of betonbaronnen, kortom al wie bulkt van het geld wordt aangezogen door het dorpje aan de gelijknamige baai. Rond deze baai ligt een reeks stranden, zoals Pampelonne, hierboven afgebeeld. Op deze stranden treft men zg. clubs aan, dat zijn plekken waar je een strandstoel + paraplu kunt huren en waar je aan de bar allerlei drankjes kunt bestellen, waarvoor je al gauw 10 euro of meer neertelt.
Club 55
Wie met beroemdheden wil pootje baden voor of na de lunch kan terecht in Club 55, een strandtent waar bij voorbeeld gegrilde vis wordt geserveerd met ijskoude roséwijn. Een goede raad: bespreek je tafeltje van zodra je arriveert in Saint-Tropez, anders vis je achter het net.
Château de la Messardière
In en rond het dorp zijn diverse hotels, die men daar aanduidt als ‘resorts’, zoals op de foto hierboven. Dat klinkt sjieker en verantwoordt tarieven van 2.000 euro en meer voor een nachtje slapen.
Als je na dat dure nachtje dan naar een strandje gaat, dan ben je nog niet zeker dat je de ingangscontrole passeert. Want als je niet de geknipte bikini, boxershort of bandmantel draagt, kan je rechtsomkeer maken.
La Voile Rouge
De entrée van sommige van die strandcomplexen, zoals La Voile Rouge, is er speciaal op voorzien dat je onmogelijk ongezien het terras of je parasol bereikt. Een heuse catwalk zorgt ervoor, dat iedereen je van top tot teen kan keuren. Daarna kan je je neervlijen in een ligstoel die je rond de 50 euro kost onder een parasol van dezelfde prijs. Dan bestel je om te beginnen een fruitsapje van 15 euro, maar later op de dag, zo vanaf 4 uur in de namiddag, kan je niet anders dan champagne laten aanrukken die je voor een fles op zijn minste 300 euro kost, maar als je kwaliteit wilt, dan moet je 800 euro op tafel leggen. En zeggen dat het de gewoonte is, dat je zo nu en dan je gezelschap besproeit met dit dure spul, kwestie van de stemming wat op te krikken. En denk nu niet, dat deze prijzen een afschrikkend effect hebben, in tegendeel. In beach clubs zoals La Voile Rouge is het bijna onmogelijk om enkele dagen op voorhand een plekje op het terras of zelfs een strandstoel te reserveren.
Hotel Byblos
Het is best, dat je op het strand (als je er een plaatsje hebt kunnen vinden) een tukje doet, want het echte leven in Saint-Tropez start ’s avonds. Je kunt dineren in een van de talloze restaurantjes bij de haven, zoals in de Cinquante Cinq, waar je aan exorbitante prijzen gegrilde vis met ijskoude roséwijn krijgt opgediend. Een dineetje met z’n tweeën (want na zo’n dagje strand kan het niet anders of je hebt gezelschap gekregen) kost al gauw 1.000 tot 1.500 euro, maar een kniesoor die daarop let. Een ander leuk eethuisje is te vinden op het terras van het hotel Byblos, dat in zijn kelderverdieping één van de meest befaamde nachtclubs van Saint-Tropez herbergt. Dat bespaart meteen heen-en-weer geloop na het avondeten.
Les Caves du Roy
Na je avondmaal is het tijd om het nachtleven te verkennen, dat echt van start gaat na 23 uur. Als je gegeten hebt op het terras van de Byblos, daal je gewoonweg de trappen af om te belanden in de nachtclub Les Caves du Roy. De toegang tot deze danstempel wordt streng bewaakt door portiers, die onvermurwbaar zijn, wat je hen ook toestopt. Je moet aan ongeschreven wetten voldoen, die hen doen concluderen dat je in het kader past en dat je over voldoende euro’s (of dollars) beschikt.
Eens je dan toch ben binnengeraakt in de nachtclub van je dromen, dan ben je in goed gezelschap. Je hebt er kans een Plejade van beroemdheden te zien springen en dansen tot op de tafels toe. Caroline van Monaco, Paris Hilton, Woody Allen, Bruce Willis en ga zo maar door, al wie gezien wil worden of denkt dat zij of hij het waard is om gezien te worden, ze zijn als door een magneet aangetrokken door dit onooglijke dorp aan de Franse Rivièra.
En als je dan bij het ochtendkrieken je dure hotelkamer bereikt, vergeet dan niet je wekker te zetten zodat je zo rond het middaguur een herstellende massage kunt ondergaan die je slechts 300 euro zal kosten. Kwestie om klaar te zijn voor een nieuwe dag in Saint-Tropez.
We zegden al eerder dat het Brigitte Bardot is, die gewild of ongewild Saint-Trop (want noemen de meeste Fransen het dorp in kwestie) op de kaart van jet set heeft gezet. Maar al even stimulerend voor de bekendheid van dit dorp is weliswaar de serie films geweest met in de hoofdrol Louis de Funès (1914−1983) als de onnavolgbare Gendarme de Saint-Tropez.
Een raad die we u geven: ga eens naar Saint-Trop in oktober of in maart. Dan zijn de temperaturen er nog of al mild, de cafés en bistrots nog authentiek, de haven nog kalm en de prijzen nog min of meer betaalbaar. Tenzij u tot de jet set behoort of wilt behoren, natuurlijk.
Jan Van Besauw
Publicist voor US Markets
20 juli 2007.
Ondergetekende is een gepensioneerde marketing manager. Hij schrijft voor US Markets o.m. columns, nieuwsberichten en artikels over uiteenlopende onderwerpen.
