Faites vos jeux
Het hoeft geen betoog: kansspelen zijn zo oud als het oudste beroep ter wereld. En met kansspelen bedoelen we niet Mens-erger-je-niet, ganzenborden, whisten en zo. We hebben het over spelen, zuiver voor het geld. Gokken dus.
Het zit blijkbaar in onze genen. Archeologen delven antieke teerlingen op of dingetjes die dienden voor balletje-balletje. In de Klassieke Oudheid zei men: ‘gokken is een manier om de wil van de goden te begrijpen’. Een goed gevonden excuus, dat wel.
Staatsloterijen: geïnstitutionaliseerd gokken
Staatsloterijen: geïnstitutionaliseerd gokken
Heden ten dage maakt men er een onderscheid tussen legaal en illegaal gokken, de staatsloterij en het casino tegenover de poker- of blackjacktent. In feite komt het allemaal op hetzelfde neer: mensen spenderen hun centen in de hoop ze snel en verveelvoudigd terug te zien. Wie steeds aan de winnende kant staan, zijn de officiciële instellingen of de uitbaters van de casino’s of de goktenten. Die zekerheid winst te zullen maken op kosten van hun cliënteel is hun enige motivering.
In de VS zien ze alles wat groter dan bij ons en het zal geen verwondering wekken, dat daar een echte gokindustrie is ontstaan, denk maar aan die stad midden in de woestijn.
In Las Vegas struikel je over gokmachines, tot in je hotelkamer toe. Die (on)dingen leiden regelrecht naar verslaving. Het is geen fun, het heeft geen uitstaans met amusement, dat bedienen van de one-armed bandits.
Wat heeft dit alles nu uitstaans met beurstransacties?
Beleggen beweegt zich voor velen in het schemergebied tussen gokken en zich ernstig met de economie bezig houden. Vroeger zei men: ‘spelen op de beurs’. Wall Street als soort casino. Dit is een verkeerd beeld, waaraan mensen zoals Guy Boscart zich storen. Een LONG- of een SHORT-positie openen is niet een gokje wagen. Het is het nemen van een weloverwigen risico, gebaseerd op een onderbouwd advies. Afhankelijk van de broker waarmee je werkt kost een transactie bij voorbeeld 11,- USD (Ameritrade) of 12,- euro (Alex).
Beleggen beweegt zich voor velen in het schemergebied tussen gokken en zich ernstig met de economie bezig houden. Vroeger zei men: ‘spelen op de beurs’. Wall Street als soort casino. Dit is een verkeerd beeld, waaraan mensen zoals Guy Boscart zich storen. Een LONG- of een SHORT-positie openen is niet een gokje wagen. Het is het nemen van een weloverwigen risico, gebaseerd op een onderbouwd advies. Afhankelijk van de broker waarmee je werkt kost een transactie bij voorbeeld 11,- USD (Ameritrade) of 12,- euro (Alex).
Er zijn brokers die hebben ingezien, dat bovenvermelde commissielonen en acoounts een zekere drempelwaarde betekenen voor vele would-be beleggers. Ze willen een breed publiek aanspreken en daarom zijn ze al tevreden als je een account bij hen opent van 2.000 dollar en houden ze hun transactiekosten spectaculair laag.
Een paar voorbeelden (Interactive Brokers):
- een klant in de VS betaalt 0,01 dollar/stuk als hij tot 500 aandelen verhandelt. Hij moet wel voor minimum 100 stuks betalen, dat is dus 1 dollar per transactie, dus 10 aandelen kopen kost dan ook 1 dollar.
- een klant in Nederland moet 0,1% van het verhandelde pakket betalen, met een minimum van 4 dollar en maximum 29 dollar.
Mooi, niet?
Hierbij moet wel worden genoteerd, dat het hun uitsluitend gaat om de daytrading en dat men zoveel mogelijk in en uitstapt met futures of opties of wat dan ook. De ingenomen posities worden dan ook met gebruik van de marginmogelijkheden bij het sluiten van de markten weer van de hand gedaan om zo weer met een nieuwe lei te beginnen de dag erop. Als de margin niet klopt, dan doet de broker het wel voor jou. En dat kan soms pijnlijk zijn, als je winstverwachting niet werd ingelost.
Wat ook tot problemen kan leiden, is de margin. Je marge is beperkt tot 50% van de waarde van het verhandelde pakket. Is je verlies groter, dan doet de broker vrolijk fluitend je positie van de hand. Want de baas van het casino wil zijn winst ten allen tijde veilig stellen, vergeet dat niet.
We hadden het nog niet over de factor verslaving. Als je het aanbod van ‘trading products’ ziet, wordt veel duidelijk. Neem nu bij voorbeeld de eerder geciteerde Interactive Brokers. We doen een greep uit hun aanbod:
- aandelen (long en short)
- futures
- future options
- fondsen
- warrants
- indices
En de lijst is niet compleet.
Doe hierbij wat doelgerichte réclame en de nietsvermoedende belegger wordt een gokker, verleid door de fabelachtige winsten, beloofd door o.a. de handel in opties en futures.
O wee, als je je dollars hebt gespendeerd in een long-positie op een future die op het einde van de dag een knauw krijgt. De fameuze hefboom kan zowel in de hoogte als in de dieperik gaan.
Op de kortste keren heb je je 2.000 dollar verspeeld. Wat doe je dan? Net als iemand die de jackpot net niet won, doe je een nieuwe inzet. Met andere woorden, je zet opnieuw 2.000 dollar op je account. En hop, daar gaan we weer.
Met deze column willen we waarschuwen tegen de verleidingen die uitgaan van brokers met fenomenaal lage commissielonen en lage instapdrempel (accounts). Ze doen dat niet voor niets. Een casino vraagt ook geen entreegeld voor de speelzaal.
Jan Van Besauw
Columnist voor US Markets