Jeroen kijkt naar de wisseling van de macht, de rotatie tussen de VS, Europ en Azie en denkt aan een soort estafette tussen deze markten … Ook beschrijft hij een mening over wat er mogelijk met de oliegelden gebeurd .. Wel ziet hij op dit moment de 10.700 pnt grens bij de Dow Jones en de 400 pnt grens op ‘t Damrak even een aanleiding tot bezinning. Hoe nu verder? Zit er nog wat in het vat? Wie trekt het volgende sprintje? .…
ESTAFETTE
Zo, in Amsterdam hebben we ons hoofd gestoten aan het 400-punten plafond en hetzelfde geldt voor Wall Street met hun 10.700 plafonnetje. Na een mooie gelijkmatige opwaartse beweging is het normaal dat er een moment van reflectie komt. De 400 grens blijkt hiervoor te baat genomen te zijn.
HOE NU VERDER?
Ervan uitgaande dat de huidige koersniveaus weerspiegelen hoe de bedrijven het doen en binnenkort gaan doen, is het zaak in te schatten hoe de economie en de bedrijfswinsten zich zullen gaan ontwikkelen op de langere termijn.
Voor de USA geldt dat de economie aardig draait, en er zelfs misschien nog een schepje bovenop kan, daar de tot nog toe ontbrekende factor in het economische groeiverhaal (de arbeidsmarkt) tekenen laat zien van toenemende kracht. Als dit doorzet is het niet ondenkbaar dat dit een vliegwiel-effect teweegbrengt en de economische groei nog een schopje omhoog zou kunnen geven. Wat investeerders in aandelen hierbij als een nadeel kunnen ervaren is het hiermee gepaard gaande gevaar van verder oplopende rente.
Om de groei beheersbaar te houden en de inflatie in te tomen kan de FED wel eens besluiten iets langer door te gaan met het verhogen van de korte rente dan eerder werd aangenomen. Of de lange rente zich dan nog steeds zo rustig zal houden als tot op heden het geval is zal dan moeten blijken.
OLIE
De olieprijs zou wel eens een verrassende factor kunnen worden. In het huidige hoge prijsniveau zit een behoorlijk stuk speculatie. Ook de “raffinage-bottleneck” draagt bij aan de ongebreidelde prijsstijgingen van het zwarte goud.
Beide oorzaken lijken mij (relatief) makkelijk aan te pakken door een of meerdere partijen met voldoende middelen(lees : geld). Als men ervan uitgaat dat de hoge olieprijs een remmende werking heeft op de economie, en daarmee op de beurskoersen, zou je zeggen: Doe daar iets aan!
Het is althans eenvoudiger en goedkoper dan het , door menigeen veronderstelde, steunen en oppompen van indices … Maar aan de andere kant zou het ook nog zo kunnen zijn dat een hoge olieprijs juist in het voordeel werkt van beurskoersen. Ik bedoel…als er per vat dit jaar gemiddeld zo’n $ 30 meer wordt betaald, wordt dat ook ergens ontvangen.
Reken maar eens uit hoeveel meer dollartjes dat per dag zijn die in de zakken (als ze die hebben in die witte gewaden) van de oliesjeiks verdwijnen. Hun eigen economieen kunnen dergelijke investeringen niet aan, dus is de vraag gerechtvaardigd waar die geldstromen heen gaan. Ondenkbaar is niet dat de extra oliedollars via via hun weg terug vinden naar de Amerikaanse‑, en indirect, Nederlandse beurs.
TERUG NAAR EUROPA
Op de AEX hebben we dit jaar al een aardige beweging omhoog gehad.
TERECHT? JA, dat denk ik wel.
GENOEG? NEE, dat denk ik niet.
De eerste signalen van een aantrekkende economie in de Eurozone worden nu zichtbaar. Zie bijvoorbeeld vandaag (5 augustus) de industriele productie in Duitsland. De komende verkiezingen in Duitsland kunnen ook een duwtje in de goede richting geven onder het motto :” nieuwe bezems vegen het schoonst”
In Groot Brittannie lijkt de groei af te vlakken maar de Bank of England regeerde erg snel met een renteverlaging. In Engeland lijkt Tony Blair zichzelf te hebben voorzien van nieuw élan en zelfs in Italie hebben ze, onder invloed van de “banken-soap” blijk gegeven van een ietwat positievere instelling t.a.v. het investeringsklimaat aldaar.
Ook de cijfers van Buhrman, welke een aardige inkijk geven in de ontwikkeling van de arbeidsmarkt, lieten zien dat ‘t de goede kant op gaat. (autonome omzetgroei USA 7 %, Europa 5 %). En, zoals we allemaal weten, gaat het om de richting van de beweging.
Als we aannemen dat de USA iets verder is in de economische cyclus dan Europa, staat ons hier op dat gebied nog wat moois te wachten, en kunnen we het estafettestokje mooi overnemen, evenals japan dat ook uit het lange en diepe dal lijkt te klimmen.Als daarnaast China z’n interne markt ook op stoom komt zou het wel eens kunnen dat we wereldwijd een periode van solide groei gaan beleven.
Jeroen van Veen
US Markets